Helen Oxenbury
Het verjaardagspartijtje
Er zijn al heel veel kinderboekjes geschreven over verjaardagsfeestjes en -partijtjes maar dit boekje springt er toch wel uit. Ik heb tenminste zelden gelezen dat een kind moeite had met het cadeautje weggeven, wat in het echt overigens ook wel gebeurt.
Het meisje had stiften uitgezocht die ze zelf eigenlijk heel graag wilde hebben. Je ziet dat ze een beetje verliefd op die stiften is. Voor de deur van Tom houdt het meisje houdt krampachtig die superstiften vast en dan volgt de erge leuke afbeelding waarop we het meisje heel onwillig het cadeautje zien weggeven. We zien haar later nog een keertje steels naar de prachtige stiften kijken die zomaar op de grond liggen! Erg grappig is dat Tom daarna een van zijn ballonnen moet weggeven! En daar was hij echt niet blij mee, gezien zijn stuurse snoet.
Als dit in het echt zou gebeuren dan is dat echt zo'n verhaaltje wat je later lachend navertelt. Dan zeg je "Weet je nog, die verjaardag van Tom, met die stiften en die ballon? Wat waren jullie boos!" Tja, het is soms echt niet te snappen die grotemensenwereld... maar het boekje is leuk.
Zie ook het Inkijkexemplaar
Dit boekje is een deeltje is uit de klassieke vierdelige serie eerste verhalenboekjes van Helen Oxenbury
ISBN 9789060388006 | Hardcover | 24 pagina's | Uitgeverij Christofoor | december 2015
Afmeting 19 x 20 cm Vertaald door Maeike de Wolff-Russchen | Leeftijd: 3+
© Dettie, 02 maart 2016
Onze hond
Die dag kwamen ze namelijk langs een stinkende vijver, maar dat water vies ruikt, maakt een hond niets uit, dus sprong zij er lekker in. Met veel moeite zien we mama de hond uit het water trekken. Het is gelukt! Maar de hondenpret is nog niet over, want wat is er lekkerder dan met je natte vacht door de modder te rollen... De hond is nu zwart én nat en stink ook nog. 'We doen net of ze niet bij ons hoort', fluisterde mama gauw toen ze mensen met afkeurende blikken naar de hond zagen kijken.
Het jongetje vertelt dat zijn moeder en hij snel naar huis gingen en dat de hond vrolijk achter hun aan liep te dartelen. Zij wilde wel verder spelen.
Eenmaal thuis vulde mama een teil met water. De hond werd flink gewassen, alle modder moest eruit gespoeld, en dat vond de hond ook wel leuk. Maar toen ze haar wilden afdrogen vond ze al dat gefrunnik aan haar lijf wel weer genoeg. En hup daar ging ze weer, met haar natte lijf het hele huis door, de spetters vliegen in het rond. Ze moet maar weer naar buiten zei mama en dat vond de hond ook, en ze rende regelrecht naar de...
Het is zo'n gebeurtenis die iedereen kan overkomen. Het verhaal is zo levensecht gebracht dat je het gevoel hebt dat je het zelf beleefd hebt. Dat komt ook door de mooie, grappige afbeeldingen, eveneens van Helen Oxenbury. Vooral de afbeelding van de hond die zich eens lekker staat uit te schudden is hilarisch.
De uitgever weet ons te melden dat dit boekje een deeltje is uit de klassieke vierdelige serie eerste verhalenboekjes van Helen Oxenbury. "Het zijn klassiekers, geschreven en geïllustreerd door een van ’s werelds meest vooraanstaande en beroemdste kinderboekenmaaksters. Het is een ideale manier om een levenslange liefde voor boeken te starten, maar het zijn ook geweldige boekjes om hardop te lezen door beginnende lezers."
Ik kan niets ander doen dan me daarbij aan te sluiten.
Leuk boekje voor een leuk prijsje.
Zie ook het inkijkexemplaar
ISBN 9789060388020 | Hardcover | 24 pagina's | Uitgeverij Christofoor | december 2015
Afmeting 19 x 20 cm Vertaald door Maeike de Wolff-Russchen | Leeftijd: 3+
© Dettie, 02 maart 2016