Hans Hagen

 

Vlammen Vlammen


Bo is een actieve jongen, en hij vindt het maar moeilijk om stil te zitten als hij voor zijn opa moet poseren ('Boseren' zegt opa). Maar hij is dol op zijn opa, en luistert graag naar diens verhalen over vroeger, over oma die Bo nooit gekend heeft.
Bo heeft een oudere broer, IJsbrandt, en een zus Hanna. En hond Sproet, daar speelt hij ook graag mee. Hij is dol op skaten, op en Rachelle... In die ene week die in dit boekje beschreven wordt, gebeurt er een heleboel.

Het begint met een brand, op opa's woonboot, maar dat blijkt niet het begin, maar het einde van die veelbewogen week te zijn.
Eerst staat de politie aan de deur, omdat IJsbrandt zonder helm op de brommer zat; hij duwt Bo een envelop in de hand waar 17.000 euro in zit, gevonden, zegt hij, en hij wil dat Bo die naar de politie brengt. Opa vraagt Bo behalve te poseren ook om de gedichten van oma op de computer te zetten, en Rachelle, ja, Rachelle!

Het is een lekker feelgood verhaal. Alles komt tenslotte goed. Hagen stopt veel in dit kleine verhaal: verleiding, vriendschap, liefde, maar omdat Bo eigenlijk een gewone jongen is, die het allemaal goed probeert te doen, is het geen hoogdravend verhaal. Dat moet ook niet met zo'n cadeautje.

Het is een avonturenverhaal dat heel herkenbare elementen heeft.


ISBN 9789059650787 | Paperback | 96 pagina's | Stichting CPNB | 2008
Leeftijd: 9+

© Marjo, november 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Jubelientje leert lezen Jubelientje leert lezen


K I P

'Sssss.'
Jubelientje sist als een slang.
Ze drukt haar potlood hard op het papier.
Naast de k en de u maakt ze een bochtige s.
Een beetje scheef en een beetje groot, maar dat is juist mooi..
Een echte glibber-kronkel-slang..
'K - u - sss!' zegt Jubelientje voldaan..
'Nu staat er kus.'.
'Helemaal goed,' zegt oma..
'Kom, dan krijg je d'r een.'.
Maar voordat oma kan kussen is Jubelientje al weer begonnen met het volgende woord..
O p a schrijft ze. .
'Opa!'.
'Knap,' zegt oma, 'en nu je eigen naam.'.
Jubelientje schrijft eerst een i en dan een k..
'I k,' zegt ze, 'ik!.
Daar staat ik en dat ben ik..
Want ik heet Jubelientje...'


Zo begint het eerste verhaal uit het boek Jubelientje leert lezen. .Jubelientje kan al drie woorden schrijven: Kus, Opa en Ik. .Maar haar eigen naam, Jubelientje, dat lukt nog niet. Daar helpt oma haar mee. Samen spelen ze met letters en woorden en Jubelientje ontdekt dat er in de letters van KUS - OPA - IK een KIP woont. Zo leert Jubelientje schrijven en lezen. .
Oma is zo blij dat Jubelientje kan lezen dat ze gelijk samen naar de winkel gaan. Jubelientje krijgt een heel mooi opschrijfboek, blauw met sterren. Jubelientje is er heel blij mee. Ze schrijft meteen Ik Kus Kip. Oma moet lachen. Dan schrijft ze Ik Kus Opa en dan wordt oma verdrietig want opa is dood. Dan schrijft Jubeliente Ik Kus Oma en dan moet oma weer lachen. Jubelientje vindt haar sterrenboek een echt toverboek!

Daarna beleeft Jubelientje samen met oma en Dirk-Jan nog 13 hele leuke avonturen.
In een verhaal spaart ze haar. Ze heeft al grijs haar van oma en zwart haar van Dirk-Jan en blond haar van haarzelf. Ze heeft ze in haar opschrijfboekje geplakt. Maar ze wil meer haren sparen. Rood en bruin heeft ze nog niet. Ze vraagt buiten aan een meneer of ze van hem een paar haren mag. De meneer doet zijn hoed af en is helemaal kaal! Maar de meneer plukt een pauwenveer van zijn hoed en schrijft er een versje bij. Geen haar maar een veer, van een kale meneer.

Erg leuk boekje. Na elk verhaaltje is er een bladzijde met de schrijfoefeningen van Jubelientje. Aan het eind van het boek zijn nog een paar bladzijden met lijntjes zodat je zelf ook letters kan proberen te schrijven. .
Jonge kinderen kunnen samen met Jubelientje het geheim van letters en woorden ontraadselen. Na ongeveer één jaar leesonderwijs kunnen ze de verhalen ook zelf lezen. (AVI 5 niveau)
Elk verhaal is voorzien van een tekening van Philip Hopman.


ISBN 9001550479 | Paperback | 73 pagina's | Noordhoff Uitgevers | 1989
Vanaf ca. 4 jaar, zelf lezen vanaf ca. 7 jaar | Leeftijd: 4+

© Dettie, mei 2005


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De dans van de drummers De dans van de drummers


De oude meester-drummer Dudu Addi, voelt dat hij niet lang meer heeft te leven. Zes kinderen uit het dorp hopen dat het nu eindelijk zover is dat Dudu Addi hen leert trommelen. Daarom zijn ze alle zes naar de hut van Dudu Addi gekomen. Vier jongens en twee meisjes. In die hut staan zes trommels onder zes verschillend gekleurde doeken. De kinderen moeten de juiste trommel kiezen dan pas kunnen ze leren trommelen. Dudu Abi vertelt zes verhalen om de kinderen te helpen de goede trommel te kiezen. Niet alleen over Sidi's oog, maar ook over Lissa's geboorte, over jakhalzen, hyena's, over de spin Anansi, over Oboo's wensboom, over Hina die probeert de priester te slim af te zijn, over de bijl van de beul, de domme koning, en over de keuze die Ten-Ten en Fatush tenslotte maken. Lukt het de kinderen de verhalen zo te begrijpen dat ze ieder een eigen trommel hebben om op te leren spelen?

Mijn mening:
Op zich is het een heel leuk uitgangspunt, de verhalen die door Dudu Addi vertelt worden zijn apart en zeer wisselend van onderwerp. Maar... het is allemaal een beetje sloom verteld, zeker het kiezen van de trommels is niet spannend. Het zijn eigenlijk allemaal losstaande (volks?)verhalen aan elkaar geknoopt door het drummer verhaal.

Qua uiterlijk is het schitterend! Er staan werkelijk prachtige tekeningen in en dat maakt veel goed! Alleen om de tekeningen zou je het boek al willen hebben want die zijn echt een feest om naar te kijken.
Het idee voor dit verhaal werd geboren toen Hans Hagen in Ghana een drumschool bezocht.
Samen met Philip Hopman (illustraties) bezocht Hans Hagen Ghana opnieuw. Ze lieten zich inspireren door de verhalen, de kleuren en de geuren.


ISBN 9000034590 | Gebonden | 109 pagina's | Uitgeverij Prometheus | juli 2004
Formaat: 237 x 161 x 14 mm | Leeftijd: 8+

© Dettie, december 2004


Lees de reacties op het forum en/of reageer: