Graeme Simsion
Het beste van Adam Sharp
Het zal je gebeuren, de liefde van je leven stuurt je na twintig jaar ineens een mailtje en binnen de kortste keren is het contact - en de aantrekkingskracht - weer als vanouds... Alleen zijn jullie beiden inmiddels getrouwd. Zij woont in Australië, jij in Engeland.
Dit overkomt Adam Sharp. Zomaar op een dag krijgt hij een mailtje van Angelina Brown, er staat niet meer in dan 'Hoi'. Maar dat kleine woordje zet zijn leven helemaal op zijn kop. Onmiddellijk gaan zijn gedachten naar vroeger...
'Ik was inmiddels drie weken in Australië. Een verzekeringsmaatschappij was een nieuw databasesysteem aan het invoeren en ik had een consultancyclus van vijftien maanden binnengesleept die me naar verschillende vestigingen over de hele wereld zou brengen. Ik was zesentwintig, amper vijf jaar geleden afgestudeerd als informaticus en liftte mee op een golf van technologische ontwikkelingen [...]'
Maar in zijn vrije tijd speelde hij piano in een bar in Melbourne, in ruil voor gratis drankjes en de inhoud van de fooienpot die op de piano stond. Niet dat hij het geld nodig had maar muziek was, en is, zijn lust en zijn leven.
Die avond stapte Angelina binnen, en vraagt of ze mee mag zingen, het klikt onmiddellijk zowel in muzikaal als menselijk opzicht. Maar ze is met een oudere man binnengekomen, een man die erg jaloers is en provocerend op Adam af komt. 'Nog één noot en ik breek je beide armen.' zegt hij. Natuurlijk speelt Adam die noot. 'Ik speelde een E', vertelt hij ons en als de man demonstratief met Angelina de bar verlaat kan Adam het niet nalaten hem treiterig uitgeleidde te doen met het Lennon-McCartney-nummer 'You're Going to Lose that Girl'.
En dat gebeurt ook. Angelina is geraakt doordat Adam het voor haar opnam. Ze is echter wel getrouwd met Richard, die jaloerse man, maar het huwelijk staat op springen. Toch krijgen ze en heftige, alles overtreffende relatie en beiden weten dit is het! Maar hoe verder? 'Want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren'. Uiteindelijk besluiten ze zonder elkaar verder te gaan.
En nu is er, twintig jaar later, dat mailtje... Dat mailtje is onweerstaanbaar voor Adam. Hij en zijn vrouw Claire staan nu zelf op een breekpunt in hun relatie. Hoewel ze elkaar niet haten en eigenlijk nog veel om elkaar geven is de vlam op een erg laag pitje komen te staan. Blijven of weggaan is de vraag. Ze wonen tijdelijk apart en dan nodigt Angelina Adam uit om een weekje in hun huisje in Frankrijk bij haar en haar man Charlie te komen logeren...
Charlie is erg gastvrij, Angeline mooier dan ooit.
Wat volgt is een erg boeiend 'spel' van aantrekken en afstoten, provoceren en wegcijferen, verdriet en geluk, harmonie en wrijving.
Het is één scala aan gevoelens, alles wat zich tussen mensen die elkaar liefhebben kan afspelen, gebeurt ook. Opnieuw is daar die aantrekkingskracht die onvoorstelbare grote gevoelens, het weten dit is het helemaal... Die week is één grote achtbaan van emoties, euforie, diep leed en empathie. Maar Claire en Charlie zijn er ook nog.
De piano vormde aanvankelijk de factor dat Adam en Angelina met elkaar in contact kwamen en muziek speelt dan ook een belangrijke rol in het verhaal, het komt regelmatig voor dat titels en delen van songteksten worden gebruikt om gevoelens weer te geven. (Achterin het boek staan alle genoemde muziek op titel weergegeven.)
Persoonlijk vind ik dit boek zijn bekende Rosie boeken - Het Rosie Project en Het Rosie Effect - ver overtreffen, en die boeken vond ik al bijzonder goed.. Het is onvoorstelbaar knap hoe Graemie Simsion alle voorkomende gevoelens die in een relatie voorkomen in dit verhaal heeft weten te voegen zonder in een 'romannetje' te vervallen. Het is alles in een: bizar, ontroerend, hilarisch, sympathiek, empathisch enz.
Kortom, Greamie Simsion weet zich volledig in zijn personages in te leven waardoor het mensen van vlees en bloed worden met al de plus- en minpunten die iedereen in zich heeft. Fantastisch! Lezen dit boek!
Benieuwd naar de muziek in de roman Het beste van Adam Sharp? Luister hier!
Bekijk het korte interview met Greame Simsion
ISBN 9789024573851 | Paperback | 368 pagina's | Luitingh-Sijthoff | oktober 2016
© Dettie, 03 februari 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het Rosie project
Maar nu heeft Don besloten dat het tijd wordt voor een echtgenote, maar er is een probleem. Zijn voormalige kortstondige relaties leden schipbreuk omdat Don ook in een relatie alles wetenschappelijk en logisch aanpakt. Hij knapte bijvoorbeeld af op een vrouw die tijdens het eerste etentje alleen maar één smaak ijs wilde. Hoe hij haar ook probeerde te overtuigen dat je door de kou nauwelijks het verschil tussen de een of andere ijssmaak proeft, de vrouw weigerde elk ander ijsje. Conclusie, zij was geen geschikte vrouw voor hem, hoe leuk ze aanvankelijk ook leek. Hij is verder zeer direct omdat hij geen reden ziet om de waarheid te omzeilen en dat kan nogal confronterend zijn. Een echtgenote vinden kan dus nog wel eens lastig worden.
Zoals bij alles wat hij doet pakt Don ook zijn 'echtgenote probleem' grondig aan. Hij maakt een zestien pagina's tellende vragenlijst voor zijn 'Echtgenote Project', pas als een vrouw al deze vragen juist beantwoordt, is zij de ideale partner. Wat een vrouw vooral niet moet doen is roken, ook te laat komen is een grote ergernis en reden om niet verder te gaan met een vrouw, hoe leuk ze verder ook is. Ze moet eveneens geen vegetariër zijn, niet teveel drinken, sportief zijn, enz. Kortom, de lat ligt erg hoog.
En dan stapt Rosie zijn kantoor en leven binnen. Zijn vriend Gene heeft haar gestuurd, ze heeft hulp nodig en Don kan haar helpen en zo start het Rosie project. Tot zijn stomme verbazing merkt Don dat hij zich anders, beter, voelt als hij zijn tijd met Rosie doorbrengt. Hij laat zelfs zijn strakke eet- en werkschema in de war sturen door haar. Wat is er met hem aan de hand? Zij vertegenwoordigt nota bene alles wat Don absoluut niet wil...
Aanvankelijk had ik sterk mijn twijfels, moest er nu echt wéér zo nodig een zogenaamd grappig verhaal gemaakt worden over autistische mensen, met alle stereotype gedragingen erbij? Maar na de aanvankelijke ergernis groeide langzamerhand het besef dat er een erg leuke man werd neergezet die nu eenmaal is wie hij is. Zijn logica en nuchterheid zijn zelfs een verademing om te lezen. Geen bombarie, geen sentimenteel gezever maar hij constateert gewoon de nuchtere waarheid en gaat daar van uit. Dat levert soms hilarische momenten op maar ook momenten om over na te denken.
De wereld van Don is in feite heel simpel doordat alles strak georganiseerd is, dat levert enorme rust op. Aan de andere kant is er daardoor weinig ruimte voor spontaniteit of iets nieuws. Dat nieuwe kan bij hem alleen toegelaten worden als er het nut van ingezien wordt.
Maar Rosie is anders en geeft hem daardoor meer speelsheid en variëteit in zijn leven. Wel moet Don dan steeds zijn vaste patronen wijzigen en opnieuw indelen, maar het Rosie effect werkt wel!
Het einde is wel een beetje zoet maar ondanks dat resteert er vooral een heel positief gevoel over dit boek. Vooral omdat zowel Don als Rosie gewoon zijn zoals ze zijn en elkaar ook accepteren zoals ze zijn. Dat is ook wel eens prettig om te lezen in plaats van allerlei kommer en kwel in relaties en vriendschappen. Ik heb genoten.
ISBN 9789021015729 | Paperback | 336 pagina's | Luitingh-Sijthoff | september 2014
Vertaald door Linda Broeder
© Dettie, 18 januari 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer: