Gayle Forman
Laat me gaan
Gelukkig staat er die dag een bezoekje aan de gynaecoloog gepland. Wanneer de arts haar extreem lage bloeddruk opmerkt en vraagt of het wel goed met haar gaat, valt Maribeth door de mand. Nee, eigenlijk gaat het niet goed. Maribeth wordt naar de Spoedeisende Hulp gestuurd waar blijkt dat ze een hartaanval heeft gehad. Ze zal nog diezelfde avond gedotterd worden.
De ingreep gaat helemaal mis. Nadat een slagader lek is geprikt, wordt een spoedoperatie ingelast. Wanneer Maribeth weer bij kennis komt, blijkt ze een dubbele bypass te hebben ondergaan. Daar ligt ze dan. Vierenveertig jaar oud en totaal ontredderd. Hoe moet het nu verder? Tot haar schrik wordt ze al na een week uit het ziekenhuis ontslagen. Maribeth maakt zich zorgen. Ze is er nog niet aan toe weer aan het drukke gezinsleven deel te nemen, laat staan weer aan het werk te gaan. Kan ze op de hulp van haar echtgenoot Jason rekenen?
Jason laat het afweten. Voor haar gevoel laat iedereen het afweten. Tot overmaat van ramp heeft Jason de hulp van haar adoptiemoeder ingeschakeld. De aanwezigheid van haar moeder voelt enkel als een extra last. Ze laat Maribeth zelfs in de stromende regen naar de apotheek gaan omdat ze zelf niet nat wil worden. De afwas in de keuken stapelt zich op en rekeningen blijven onbetaald. Maribeth voelt zich in de steek gelaten. Ze is uitgeput, in de war en ook boos. Hoe kan ze herstellen als iedereen een beroep op haar blijft doen? Beseft dan niemand dat ze dood had kunnen zijn? Beseft dan niemand dat ze bang is dat haar hart het opnieuw zal laten afweten?
Uiteindelijk is Maribeth de wanhoop nabij. Het voelt alsof haar leven volledig is vastgelopen. Ze kan niet langer aan alle eisen van haar omgeving voldoen. Is het dan werkelijk zo egoïstisch van haar dat ze graag beter wil worden? Maribeth neemt een drastisch besluit. Ze stopt een aantal noodzakelijke dingen in een weekendtas, schrijft een briefje voor haar gezin, gaat langs de bank en stapt in de trein. Als ze ooit weer normaal wil kunnen functioneren, moet ze eerst herstellen.
Maribeth heeft nog wat geld van een erfenis achter de hand. Ze huurt een bescheiden appartementje in Pitssburgh, de stad waar ze is geboren, waar ze zonder smartphone en computer de dag probeert door te komen. Het gaat verrassend goed. Ze verslindt boeken, maakt wandelingen en gaat op visite bij haar piepjonge bovenburen. Ook vindt ze een nieuwe cardioloog met wie ze zelfs bevriend raakt. Daarnaast gaat Maribeth voor het eerst op zoek naar haar biologische moeder. Het is tijd om orde op zaken te stellen. Zoals het ging, kan het niet langer gaan.
Laat me gaan gaat over het hectische leven van alledag dat veel vrouwen met stress vervult. Hoe stop je de zorg voor het gezin, het huishouden en een baan in een dag van vierentwintig uur? Hoe combineer je dat vervolgens met een relatie, sport, een vriendenkring en sociale verplichtingen? Ziek worden is gewoonweg geen optie. Vrouwen met griep gaan gewoon door. Wanneer dat echt niet meer mogelijk is, stort het leven als een kaartenhuis ineen.
Maribeth gaat terug naar de basis. Ze gaat weg om zichzelf opnieuw uit te vinden. Wie is ze en wat is nou eigenlijk het belangrijkste voor haar? Maribeth ontdekt dat ze niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk moet genezen. Oud zeer laat zich niet eeuwig naar de achtergrond drukken.
Hoewel Laat me gaan veel kenmerken van een feelgoodroman bevat, zit er onder de luchtige schrijfstijl een mooie diepgang verscholen. Het verhaal is aangrijpend, openhartig en heel herkenbaar. Vrijwel iedereen voelt hoe de maatschappij aan hem of haar trekt. Gelukkig zitten er ook veel grappige momenten in het boek, waardoor het verhaal geen moment te zwaar wordt.
Auteur Gayle Forman heeft al een aantal succesvolle young adultromans op haar naam staan, waarin ze pittige onderwerpen op integere wijze verwoordt. Met Laat me gaan richt ze zich voor het eerst op een volwassen publiek. Ook nu bewijst ze over een uitstekend inlevingsvermogen te beschikken. Laat me gaan zal een groot lezerspubliek weten te boeien.
ISBN 9789044349894 | Paperback | 320 pagina's | The House of Books | oktober 2016
Vertaald door Annet Mons
© Annemarie, 12 oktober 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Hier was ik
Cody kan zich niet bij de keuze van Meg neerleggen. Ze begrijpt het niet. Waarom wilde Meg niet meer leven? Het leven lachte haar toe. In tegenstelling tot Cody kwam Meg uit een warm en liefdevol gezin. Cody voelt zich schuldig en verward. Ze waren beste vriendinnen. Twee handen op één buik. Soulmates. Meg en Cody leken uiterlijk zelfs op elkaar. Ze hadden zusjes kunnen zijn. Hoe kan het dat Cody niet heeft gemerkt dat Meg een einde aan haar leven wilde maken? Heeft Cody belangrijke signalen over het hoofd gezien? Is ze ongemerkt een slechte vriendin geweest? Waarom, waarom toch heeft Meg haar niet in vertrouwen genomen? Kende Cody haar beste vriendin eigenlijk wel?
Joe en Sue, de ouders van Meg, vragen Cody om hulp. Meg studeerde in Seattle en woonde in een studentenhuis. Nu Meg niet meer leeft, moet haar kamer leeggeruimd worden. Cody reist naar Seattle waar ze kennismaakt met Megs huisgenoten. Mensen die Meg tijdens de laatste maanden van haar leven van dichtbij hebben meegemaakt. Ze vertellen haar dat Meg veel sliep en Cody vreest dat Meg last had van naweeën van de ziekte van Pfeiffer. Een paar jaar geleden liep Meg immers een pittige vorm van dit vermoeidheidsvirus op. En dan ontdekt Cody dat Meg liefdesverdriet had.
De oorzaak van Megs gebroken hart, heet Ben McCallister. Cody heeft onmiddellijk een hekel aan hem. Op Megs computer staan e-mailberichten aan Ben waarin Meg haar hart uitgestort. Ben reageert steeds onvriendelijker en schrijft uiteindelijk zelfs dat ze hem met rust moet laten. Heeft Meg zelfmoord gepleegd vanwege een onbeantwoorde liefde? Kan het werkelijk zo zijn gegaan? Dan ontdekt Cody iets vreemds op de computer van Meg. Er staat een versleuteld bestand op. Het lukt haar niet het te openen. Zal het bestand de duidelijkheid waar Cody zo naar snakt verschaffen? Wanneer ze het bestand alsnog weet te openen, lijkt de aarde voor een tweede keer op haar grondvesten te trillen. Waar was Meg in vredesnaam mee bezig?
De in New York woonachtige Gayle Forman heeft al zeven young-adultromans op haar naam staan. Ik heb drie van deze boeken gelezen en het is me opgevallen dat Forman niet voor eenvoudige onderwerpen kiest. Dit keer is het onderwerp zelfs heel gevoelig: zelfmoord. Forman legt heel inlevend uit hoe het kan dat iemand ervoor kiest zelfmoord te plegen. Ze beschrijft hoe belangrijk het is voor iemand die met deze gedachten rondloopt om hulp te zoeken. De juiste hulp te vinden. Meg zocht hulp in de verkeerde hoek. Ze kwam in aanraking met mensen die haar beslist niet wilden redden.
Gayle Forman schrijft ook over het overweldigende verdriet van de nabestaanden. Ze legt uit dat mensen die zelfmoord plegen vaak denken dat de wereld zonder hen beter af is. De dood van Meg heeft echter een gat in het bestaan van de achterblijvers geslagen. Het gemis is bijna ondraaglijk. Cody zal een manier moeten vinden om het verdriet draaglijk te maken. Ze doet dat door te zoeken naar een zondebok maar… is dat wel de juiste manier?
Toen ik begon in Hier was ik, schrok ik een beetje. Zou de auteur wel in staat zijn om zo’n zwaar onderwerp goed aan te pakken? Dit verhaal is immers bedoeld voor een doelgroep die meer dan gemiddeld aan zelfdoding denkt. Nu ik het verhaal uit heb, ben ik opgelucht en ontroerd. Gayle Forman heeft het goed gedaan. Heel integer en meelevend. In het nawoord licht ze het een en ander nog eens extra toe, waardoor het boek een heel compleet verhaal biedt. Het kan jongeren die iets soortgelijks meegemaakt hebben steun bieden, maar ook jongeren die met zelfmoordgedachten rondlopen overreden om hulp te zoeken. Depressiviteit kan namelijk over het algemeen heel goed behandeld worden, ook al voelt dat voor de persoon in kwestie misschien niet zo. Hier was ik heeft me geraakt en ik denk dat het verhaal veel voor jongeren zal kunnen betekenen.
ISBN 9789048826346 | Paperback | 315 pagina's | Uitgeverij Moon | oktober 2015
Vertaald door Carla Hazewindus | Leeftijd: 15+
© Annemarie, 30 november 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Wacht op mij
Drie jaar geleden raakte Adam zijn grote liefde Mia kwijt. Hij was haar al eerder kwijtgeraakt. Mia’s ouders en haar broertje Teddy kwamen bij een ernstig auto-ongeluk om het leven en Mia raakte in coma. Dagenlang balanceerde ze op het randje tussen leven en dood. Zou ze zonder haar ouders en broertje nog wel verder willen leven? Adam vocht als een bezetene om Mia terug naar het land van de levenden te lokken. Hij smeekte haar niet te sterven. Mia bleef. Adam was haar niet langer kwijt.
Mia vocht als een leeuw om zo snel mogelijk te herstellen waarna ze naar Juilliard in New York vertrok om aan de prestigieuze muziekschool haar opleiding tot celliste te gaan voltooien. Het afscheid viel Adam zwaar. Maandenlang was hij geen moment van haar zijde geweken. Adam en Mia zouden elkaar regelmatig zien en zouden elkaar dagelijks opbellen. Het liep echter anders. Mia dumpte Adam en dat deed ze op een bijzonder pijnlijke manier. Ze nam simpelweg de telefoon niet meer op. Adam kan het nog altijd niet bevatten. Hij is het licht in zijn leven kwijtgeraakt.
In afwachting van zijn vertrek naar Londen, waar een wereldtournee van start zal gaan, zwerft Adam doelloos door de straten van New York. Hij heeft zojuist een interview verprutst door in woede uit te barsten. De journaliste in kwestie stelde wel heel brutale vragen en toen ze Adam polste over zijn verleden met Mia, verloor hij zijn zelfbeheersing. Alsof het lot een loopje met hem neemt kijkt hij ter hoogte van Carnegie Hall ineens in twee zeer bekende ogen. Het is Mia. Ze is het echter niet in levende lijve. Mia staat op een poster. Ze treedt, die avond nog, op in het beroemde Carnegie Hall. Adam doet iets wat hem zelf verbaast: hij koopt een kaartje.
Verscholen op het balkon geniet Adam van het optreden van Mia. Het is fijn haar weer te zien en naar haar muziek te mogen luisteren. Hij kijkt naar haar terwijl ze zich niet van zijn aanwezigheid bewust is. Voor het eerst in jaren luistert hij weer naar haar spel en ziet hij haar lichaamstaal die hem zo vertrouwd is. Ze is nog altijd dezelfde Mia, alleen hoort ze nu niet meer bij hem. Nog altijd doet dat besef Adam verdriet. Na het optreden maakt hij zich stilletjes uit de voeten maar voor hij het concertgebouw kan verlaten wordt hem gesommeerd zich naar de kleedkamers te begeven. Mia wil hem zien.
Wacht op mij is het vervolg van het prachtige verhaal Als ik blijf dat is verfilmd onder de titel If I stay. Het verhaal speelt zich drie jaar na Mia’s ongeluk af. Mia is de hoofdpersoon in Als ik blijf en in Wacht op mij neemt Adam het stokje van haar over. Opnieuw is de schrijfstijl die auteur Gayle Forman hanteert ontdaan van alle opsmuk. Het rauwe verdriet en de verwarring van Adam zijn bijna voelbaar. Het leven van een rockster past niet bij hem. Het overweldigt hem en zonder medicijnen, die de steeds opborrelende paniek onderdrukken, functioneert hij niet meer. Adam laat niemand meer in zijn leven toe en sluit zich steeds meer voor de buitenwereld af.
Wat wil Mia van Adam? Eigenlijk is ze hem een verklaring schuldig maar wil Adam de waarheid wel weten? Zal de kortstondige ontmoeting met zijn ex-vriendin genoeg zijn om zijn leven weer op de rit te krijgen of zal het juist de genadeslag zijn? Wacht op mij is niet zo overweldigend als het eerste boek over Mia en Adam maar dat neemt niet weg dat het een uitstekend boek mét een prachtige diepgang is. Gayle Forman schrijft boeken over onderwerpen die jongeren aanspreken en stopt ze bovendien boordevol kwaliteit. In oktober verschijnt een nieuw boek met nieuwe hoofdpersonen.
ISBN 9789048826322 | Paperback | 253 pagina's | Uitgeverij Moon | juni 2015
Vertaald door Willeke Lempens | Leeftijd: 15+
© Annemarie, 21 juli 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Als ik blijf
Mia kijkt van een afstandje toe hoe de hulpverleners zich over het lichaam in de greppel buigen. Ze hoort de hulpverleners praten over een coma. Mia wordt in allerijl naar het ziekenhuis vervoert. Ze hoort en ziet alles maar de artsen zien alleen haar lichaam. Ze zien niet dat Mia zich naast haar lichaam bevindt en van de schok probeert te bekomen. Haar ouders zijn dood. Ze zijn voorgoed weg. En waar is Teddy? Leeft hij nog?
Tot voor kort was het leven goed. Mia groeide op in een muzikaal, prettig gestoord gezin. Vader was jarenlang muzikant maar na de geboorte van Teddy, die nu acht is, liet hij zich omscholen tot leraar. Vader verruilde zijn stoere punkuiterlijk voor vlinderdasjes en een oubollige pijp. Mia’s moeder werkte bij een reisbureau. Tien jaar geleden verraste Mia haar ouders door aan te kondigen dat ze celliste wilde worden. Haar ouders schoten in de lach, wat Mia erg kwetste, maar toen de lachkriebels weggeëbd waren kon Mia rekenen op hun onvoorwaardelijke steun. Tegenwoordig is Mia een begenadigd celliste en probeert ze een plekje op Juilliard, een befaamde muziekschool, te bemachtigen.
Sinds anderhalf jaar heeft Mia een vriendje. Adam is een stoere rocker die met zijn band Shooting Star aan de weg timmert. Mia en Adam delen de liefde voor muziek maar zijn verder erg verschillend. Toch houden ze zielsveel van elkaar. Klassiek en rock blijkt een prima combinatie. De relatie van Mia en Adam is behoorlijk serieus maar hun leeftijd zit hen in de weg. Nu hun middelbare schooltijd bijna verleden tijd is, zullen hun levens verschillende kanten opgaan. Is hun relatie daar wel tegen opgewassen?
Terwijl Mia naar haar comateuze lichaam kijkt, overdenkt ze haar leven. Ze denkt aan de grappige opmerkingen van Teddy, aan haar eerste afspraakje met Adam en aan haar lieve ouders. Mia dwaalt door het ziekenhuis en ziet familie en vrienden arriveren. Zal iemand eraan gedacht hebben om Adam op de hoogte te stellen? Mia wil hem graag zien maar ze weet niet of ze het verdriet op zijn gezicht zal kunnen verdragen. Allesoverheersend is de gedachte aan haar ouders. Haar lieve ouders leven niet meer. En Teddy? Is hij er ook niet meer? Waarom kan ze hem nergens vinden?
Een lieve verpleegkundige op de Intensive Care moedigt Mia’s familie aan om zoveel mogelijk met Mia te praten. De verpleegster is ervan overtuigd dat Mia hen kan horen. Ze hoopt dat de familie Mia kan overhalen om bij te komen. Om te kiezen voor het leven. En dan beseft Mia dat ze een keuze zal moeten maken. Een haast onmogelijke keuze. Kiest ze voor het leven of kiest ze voor de dood? Als ze blijft zal ze voortaan zonder haar ouders door het leven moeten gaan. En misschien ook zonder haar broertje Teddy. Wil ze dat wel? Kán ze dat wel?
De kracht van het verhaal ligt in de eenvoud. De toeters en bellen zijn weggelaten waardoor de kern van het verhaal heel mooi tot zijn recht komt. Het is een hartverscheurend verhaal maar ook een verhaal met een lach en een traan. De zware gedeeltes worden doorbroken door grappige voorvallen of dierbare herinneringen. Als ik blijf is een puur, ontroerend verhaal dat zich uitstekend leent om in één ruk uit te lezen.
Op 18 september aanstaande gaat in de Nederlandse bioscopen de film If I Stay in première. Het is de boekverfilming van deze prachtige young-adult roman. Zal de film net zo mooi zijn als het boek? Het boek Als ik blijf kent een vervolg: in het boek Wacht op mij doet Adam zijn verhaal.
ISBN 9789048821716 | Paperback | 223 pagina's | Uitgeverij Moon | augustus 2014
Vertaald door Willeke Lempens | Leeftijd: 15+
© Annemarie, 14 september 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer: