Emma Curvers
Iedereen kan schilderen
Hans Kostons is eigenaar van een succesvol Zuid-Limburgs bedrijf in zelfsluitende ladesystemen. Dat is een vinding van hem zelf, en hij is er behoorlijk trots op. Het zorgt er in ieder geval voor dat zijn gezin niets te kort komt, maar dat geldt dan alleen in financieel opzicht. Tot empathie voor zijn echtgenote en zijn twee dochters is Hans namelijk niet in staat. Hij heeft last van allerlei psychische stoornissen: hij eist dat de wereld zich gedraagt naar zijn wens. Ieder grassprietje moet buigen zoals hij dat wil - hij haat de kat van de buren die er door sluipt. Ook zijn kinderen en zijn vrouw hebben zich te schikken.
Hij gaat zeer ver in het vormen van zijn omgeving: in hun huis zijn zelfs twee keukens: in de ene, eigenlijk een bijkeuken, probeert moeder Elsbeth vergeefs aan de wensen van haar man te voldoen. De echte keuken is smetteloos: ‘er staat nooit afwas op het graniet, daar kleven nooit korsten aangekoekt vuil op het zespitsfornuis en daar glimmen magnetron en oven als een spiegelpaleis.’
Hij bepaalt dat zijn verjaardagsfeest om half vier afgelopen is, en dus is hij ook stipt om half vier verdwenen, of er nog gasten zijn of niet. Regels zijn regels, flexibiliteit is onmogelijk. Als dingen niet naar zijn zin gaan, gaat hij als een razende door het huis en vernielt dingen. Het deert hem niet: hij wil toch het nieuwste van het nieuwste hebben.
Hij laat zonder pardon zijn vrouw en dochters staan als ze zich in zijn ogen misdragen in de auto, hetgeen ze ontdekken als ze weer buiten komen uit de winkel bij het pompstation. Het is onmogelijk met een man als Hans te leven, maar moeder Elsbeth verlaat hem niet. ‘Je blijft om de hypotheek.’ Ze vecht wel terug op haar manier: ze giet een pannetje zuurvlees leeg in zijn attachékoffer, rijdt zijn auto in gruzelementen.
Dochter Iris is de verteller van het verhaal. Zij studeert in Amsterdam, hoewel ‘studeert’ is een groot woord. Haar achtergrond verhindert een normaal studentenleven. Ook met zus Mia gaat het niet goed. Al zijn ze weg thuis, de invloed van Hans blijft. De drie vrouwen doen hun best er mee te leven, maar als ook therapie niet blijkt te helpen, is de oplossing haast onontkoombaar.
Als er niet die serieuze ondertoon was, als er niet dat proces geweest was dat de vader van de schrijfster - vergeefs - aanspande tegen de uitgever, dan was dit een hilarisch verhaal geweest. Nu je weet dat het berust op waarheid, ligt de zaak heel anders.
De situaties zijn bizar. Emma Curvers weet alle ellende een prettig leesbare draai te geven, hoewel je wel blijft zitten met de vraag hoe een situatie als deze in hemelsnaam zo lang kan blijven bestaan.
ISBN 9789025443795 | Paperback | 176 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | augustus 2014
© Marjo, 08 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
