Derk Bolt
Groeten uit Verweggistan
Derk Bolt
Derk Bolt maakt me al meer dan twintig jaar met enige regelmaat aan het huilen. Niet omdat hij harteloos is, maar omdat hij een televisieprogramma maakt en presenteert dat me hevig ontroert. Spoorloos is een programma waarin mensen naar dierbaren zoeken. Soms omdat ze zijn geadopteerd, andere keren omdat het contact is verwaterd. Soms is een vader zelfs nooit van het bestaan van zijn kind op de hoogte gesteld. Hoe het ook precies zit, Derk presenteert het programma integer en zonder vals sentiment. De verhalen zijn puur en hebben geen opsmuk nodig.
Het programma zelf concentreert zich op de zoektocht naar de dierbare. Het geheel wordt ingekleed met mooie beelden en beschrijvingen van het land waar de zoektocht plaatsvindt. Dit boek gaat, net als Derks eerdere boek Altijd ergens anders, over alles wat zich achter de schermen afspeelt. Derk en zijn team reizen naar de meest uiteenlopende landen waar ze met bijzondere culturen, flora, fauna en voedsel te maken krijgen. Als nuchtere Hollander met een lichte afschuw voor dieren, kan een wandeling door de wildernis onplezierig uitpakken. Zodra hij oog in oog met een griezelig dier komt te staan, slaat Derk alle adviezen in de wind. Zijn eigen methode – in blinde paniek op de vlucht slaan – heeft tot nu toe immers altijd gewerkt.
Derk vertelt zijn reisverhalen vol humor en zelfspot. De goedgebekte Derk heeft geleerd dat hij soms maar beter zijn mond kan houden. Klagen in een restaurant? Niet de kok, maar hijzelf krijgt een reprimande! Ook de lange arm der wet kan op zijn verzet rekenen. Vooral agenten die hun eigen portemonnee proberen te spekken door argeloze toeristen voor iets willekeurigs op de bon te slingeren, krijgen tal van tegenwerpingen voor de voeten geworpen. Daar trapt Derk niet meer in!
Je kunt Derk met de beste wil van de wereld geen dierenvriend noemen en dat geeft hij zelf ook eerlijk toe. Derk ziet dieren het liefst in een plasje jus op zijn bord. Bananen uitdelen op een apeneiland? Derk vindt het verschrikkelijk. De Galapagoseilanden? Ze serveren er verrukkelijke kreeft. Een kikker met ingebouwde GPS en een swingende luiaard hebben echter indruk op hem gemaakt.
Een verhaal over een beschonken Derk in een stevig dichtgeknoopte hangmat, komt me bekend voor. Die stond ook in Altijd ergens anders. Kennelijk heeft deze nogal smerige belevenis de nodige indruk op Derk gemaakt. Wie de wereld doorkruist, maakt niet alleen mooie maar ook onsmakelijke zaken mee. Gezellig samen poepen op straat is in Mumbai heel gewoon. Ook de onwelriekende geur die tijdens een langeafstandsvlucht in een vliegtuig hangt en vieze openbare toiletten komen aan bod. Niet alleen de geuren maar ook de bijbehorende geluiden zijn geen pretje voor de moderne reiziger.
Tijdens zijn reizen komt Derk de meest vreemde bordjes tegen. Zo ontwaart hij in een hotel een bordje waarop op het gevaar van hurken op een niet-hurktoilet wordt gewezen. De afbeelding op het bordje spreekt boekdelen. Ook de waarschuwing “Stap pas in de lift als je zeker weet dat de lift er ook echt is”, veroorzaakt de nodige hilariteit. Derk maakt er een sport van om borden verkeerd op te vatten. Zo blijft hij voor de zekerheid ver uit de buurt van het “Guest recycling center”.
Derk ontmoet de meest uiteenlopende mensen. Mensen die indruk op hem maken omdat ze ondanks hun schrijnende situatie het beste van het leven maken. Het zijn mensen die hem inspireren. Minder inspirerend maar wel grappig zijn het oude dametje dat in Amerika met haar gevloek hele gezinnen uit een keurig restaurant verdrijft en de eveneens Amerikaanse Irene die in een dronken bui een paard de liefde verklaart. Over drankjes gesproken: daar houdt Derk zelf ook wel van. Wanneer voor de kust van Colombia een boot vol bier is gezonken, deinst hij er niet voor terug een volslagen onbekende door donkere achterafstraatjes te volgen om alsnog wat gerstenat te bemachtigen.
Groeten uit Verweggistan had ook “Een eigenwijze Nederlander in het buitenland” kunnen heten. Derk geniet van de diversiteit van de verschillende culturen maar gaat beslist niet overal in mee. Hij geniet ervan mensen en gebruiken te bestuderen in een poging ze te doorgronden. Derk Bolt schrijft levendig en met ingehouden lach. Hopelijk heeft ruim twintig jaar reizen genoeg opgeleverd voor nog een aantal vermakelijke reisboeken. Blijf reizen en blijf schrijven, Derk!
ISBN 9789462970212 | Paperback | 224 pagina's | Uitgeverij De Kring | mei 2016
© Annemarie, 30 mei 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Altijd ergens anders
Derk Bolt
Sinds 1995 reist journalist en televisiemaker Derk Bolt de wereld over voor het televisieprogramma Spoorloos. In het programma wordt gezocht naar familieleden en vrienden die elkaar uit het oog zijn verloren of elkaar zelfs nog nooit hebben ontmoet. Zo worden er regelmatig adoptiekinderen met hun biologische ouders verenigd. Ik volg het programma al jaren omdat ik geniet van de betrokken en integere manier waarop het programma is gemaakt.
Soms houden de gezochte personen zich op in grote wereldsteden maar regelmatig bevinden zij zich in verre uithoeken die niet eenvoudig te bereiken zijn. Derk Bolt en zijn team bezoeken de meest uiteenlopende locaties en daarover gaat het boek Altijd ergens anders. Wie reist maakt veel mee en dat geldt ook voor Derk. In dit boek heeft hij 68 bijzondere belevenissen opgetekend. De verhalen nemen elk een pagina of drie in beslag.
Meteen bij het eerste verhaal is mijn interesse gewekt. Humoristisch en vlot beschrijf Derk hoe hij in Sri Lanka de filmlocatie van de beroemde film The Bridge on the River Kwai (die dus niet in Thailand is opgenomen) bezoekt. Derk is in de jungle op zijn hoede voor slangen en ongedierte en weet de tocht veilig te doorstaan. Na afloop ontdekt hij echter dat zijn witte sokken in rode exemplaren zijn getransformeerd. Derk leert dat bloedzuigers het bloed van hun slachtoffers verdunnen en dat sigarettenas het overvloedige bloeden weer laat stoppen.
Sommige verhalen zijn grappig zoals verhalen over de zuinigheid van Derk. Vaak kosten zijn besparende ideeën hem juist meer geld. Het meest heb ik gelachen om het verhaal over een “chief” in Ghana. Het onverstaanbare en grijnzende dorpshoofd trakteerde het reisgezelschap op een ellenlang ritueel vol jenever en vreemde handelingen. Toen de ceremonie eindelijk voorbij was ging het traditionele gewaad uit en bleek de man er een keurig net pak onder te dragen. Lachend vertelde de man, in vloeiend Engels, dat hij het heerlijk vindt om buitenlanders op zijn geliefde ceremonie te trakteren. Vervolgens nam de drukbezette man afscheid en reed hij in een dure auto weg.
Naast grappige verhalen staan er ook schrijnende vertellingen in het boek evenals ontroerende verhalen en verhalen over cultuurverschillen. Zo werden Derk en zijn collega’s een restaurant uitgezet omdat zij het opnamen voor een vrouw die in het etablissement door haar man geslagen en bespuwd werd. Derk heeft het nogal eens aan de stok met douaniers of politiebeambten. Soms kan hij maar beter zijn mond houden maar Derk blijkt nogal een flapuit. Ook heeft Derk er een handje van zichzelf buiten te sluiten, bij voorkeur ’s-nachts of op ijskoude locaties.
In het buitenland wordt het niet altijd even nauw genomen met de hygiëne. Een heerlijke maaltijd krijgt een toch wel vreemde nasmaak wanneer Derk bemerkt dat het servies blinkend schoon wordt gespoeld in een rivier vol menselijke drollen. Regelmatig stuit de reizende reporter op griezelig ongedierte, vooral aan de kakkerlak heeft hij een hekel. In de verre oorden laat Derk zich het eten en drinken goed smaken waarna zijn buik regelmatig in opstand komt. Ook is het niet verstandig om een borreltje te veel te drinken en daarna te gaan slapen in een hangmat met daaromheen een muskietennet die aan de onderkant vastgeknoopt zit…
Derk schrijft scherp, gevat en eerlijk en na elke anekdote dacht ik: “nog eentje dan”. Voor ik het wist was het boek uit. Altijd ergens anders is een boeiend en divers boek dat ook heel geschikt is om cadeau te geven. Vanuit mijn luie stoel ben ik op wereldreis geweest en ik heb ervan genoten. Ik laat het vliegen in krakemikkige vliegtuigen, het maken van dollemansritten en het varen op overvolle boten graag over aan Derk.
ISBN 9789491567247 | Paperback | 224 pagina's | Uitgeverij De Kring | juni 2013
© Annemarie, 20 december 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer: