Daan Hermans

Toon alleen recensies op Leestafel van Daan Hermans in de categorie:
Daan Hermans op internet:

 

Het bedrog van Quisco Het bedrog van Quisco


Niets is precies wat je ziet. En wat je ziet is het precies.

Als de zesentwintigjarige journalist Evander Clovis de opdracht krijgt om naar het gehucht Quisco af te reizen is hij daar niet echt blij mee. Het plaatsje staat bekend als zeer ontoegankelijk. De bewoners zijn stug, vertellen niets en het meest bizarre is, er wonen geen kinderen. Daar is bewust voor gekozen. Maar nu is de huisarts Martha Mulder verdwenen en zij was de enige die wél een kind had. Een meisje, Josie genaamd.

Evander heeft de reis aan zichzelf te danken, hij liet tijdens een redactievergadering vallen dat hij een oudtante, Selma Le Bon, in Quisco had wonen. Gezien de problemen met lospeuteren van informatie in Quisco ziet zijn chef daar dé kans liggen om meer rond  de verdwijning van de huisarts te weten te komen. Het frappante is dat Evander tot voor kort niet eens wist dat hij een oudtante had!  Vlak voor haar dood had oma Evander over haar bestaan verteld en gevraagd eens bij Selma langs te gaan en hem het adres in Quisco gegeven. Ze zei tegen hem: "Selma zal je dingen vertellen waarover jij nog onwetend bent, dingen die belangrijk zijn" Meer wilde oma niet zeggen.
En nu is hij dus op weg, niet wetende dat deze reis zijn leven totaal zal veranderen...

Quisco blijkt niet zo'n uitgedroogd woestijndorp zoals Evander verwacht had. Het is zelfs een erg aantrekkelijke plaats met weelderig groen, fraaie huizen en een prettige sfeer. Een van de eerste mensen die hij ontmoet is Thierry, de eigenaar van de lunchroom. Hij zal later de rots in de branding voor Evander worden. Even later heeft hij zijn eerste aanvaring met de sheriff Cordon, er zullen meerdere volgen die steeds wranger van aard worden... Ook vangt hij een glimp van Josie Mulder op, een graatmager meisje met een spierwitte huid en lange witblonde vlechten. "Ze was zo wit dat ze licht leek te geven".

Selma is niet echt blij met de komst van Evander maar ze maakt er het beste van. Koken kan ze niet, wat overigens heel Quisco bekend is. Evander probeert meer te weten te komen rond de verdwijning van Martha Mulder maar zijn onderzoek loopt steeds dood op de zwijgzaamheid van de bewoners, hoewel ze wel vriendelijk zijn. Hij is verder zeer gefascineerd door Josie, het negenjarige meisje dat praat als een volwassene en als ze hem aankijkt dan heeft hij het gevoel dat ze hem totaal, tot in de kleinste vezel van zijn wezen, doorziet. Het meisje toont geen verdriet om de verdwijning van haar moeder. Het lijkt alsof ze geen enkel gevoel heeft, "maar", waarschuwt ze Evander, "niets is wat het lijkt..." en daar moet hij het mee doen.

Het verhaal over Quisco en haar bewoners is apart, het sleept je mee en elke keer als je denkt te weten hoe het verder zal gaan komt er een verrassende wending. De schrijfster geeft elke keer een klein stukje prijs over het bijzondere plaatsje. Langzamerhand toont ze ons wie de inwoners zijn en soms leidt dat tot verbijsterende ontdekkingen. Opvallend is dat niemand roddelt, niemand oordeelt, de enige die dat doet is Evander en dat leidt elke keer opnieuw tot beschamende confrontaties met zichzelf want inderdaad "niets is wat het lijkt".
Als rode draad door het verhaal lopen de gesprekken van Evander en Josie, die erg onderhoudend en intrigerend zijn. Josie is mysterieus, lijkt bijna onaantastbaar, een kind dat alles weet en ziet en er bijzondere levensvisies op na houdt. Kortom, ze is fascinerend. Maar in feite zijn alle inwoners dat, inclusief Selma en Evander
Juist die raadselachtige sfeer maakt dat je wil blijven lezen, en lezen, en lezen tot het boek uit is. Fantastisch boek, schitterend verhaal.


ISBN 9789026329425 | Paperback | 298 pagina's | Ambo|Anthos Uitgevers | juni 2015

© Dettie, 21 juni 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer: