Carolien Hermans
Door, over het lezen van sterren
over het lezen van de sterren
Carolien Hermans
Kinderen maken in groep 8 op de meeste basisscholen de citotoets. Dat is op zichzelf al een bron van veel spanning, maar wat nu als je van tevoren weet dat je beste vriendin en jijzelf heel verschillend zullen gaan scoren?
Omdat ze van nature al een piekeraar is, zit de elfjarige Door heel erg met dat probleem. Haar beste vriendin Edith – ze noemt haar Ed – zal waarschijnlijk naar de Mavo gaan, en Door weet dat zijzelf makkelijk naar het atheneum kan. Er is maar één oplossing. Edith kan niet beter leren, dus Door moet de toets slecht maken.
Het weekend voordat de toets zal beginnen zijn haar ouders het helemaal zat, en ze sturen Door naar opa, die in verzorgingshuis De Rustenberg woont. Gewoonlijk wil Door dat wel, maar ze zijn pas geweest!
‘Nou’, begon mam aarzelend, ‘we gaan niet zo’n makkelijke tijd door.’ Terwijl ze dit zei, wierp ze OVERDUIDELIJK een blik in mijn richting.
‘Wat heb ik nou weer gedaan?’ roep ik verontwaardigd uit.
‘Niets, niets,’ zei pap sussend. ‘Het is alleen…’
‘Alleen wat?’
‘Nou, dit dus., zoals jij doet en zoals jij reageert,’ zei mam.
Opa vindt het best gezellig. Hij is dan misschien wel oud, hij blijkt jong van geest te zijn, en zijn vrienden zijn dat ook. Want als de kinderen ’s nachts op ontdekking gaan en in de problemen komen, krijgen ze meteen steun van de oudere mensen. Of dat genoeg zal zijn om tegenstand te bieden aan de humeurige huismeester en de strenge hoofdzuster?
‘In haar ogen zijn oude mensen hulpeloze kasplantjes die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen en ook niet meer voor zichzelf kunnen denken. En dus beslist de hoofdzuster wat goed voor hen is en wat niet.’
Aan enkele straftaken, zoals het ontbijt rondbrengen, ontkomen ze niet. Maar zo kan Door rondsnuffelen op de kamer van die ene mevrouw die zo raar uitgedost is, en volgens de geruchten een waarzegster is. Als ze echt bijzondere gaven heeft, dan kan ze Door vast wel helpen met de moeilijke keuze waar ze voor staat. Want maandag begint de toets...
Erg leuk verhaal, de kinderen zijn ondernemend en opvoeden is aan hun opa niet bepaald besteed, hetgeen een leuke insteek geeft. Door en Ed zijn nogal bijgelovig, bang voor bijna alles wat beweegt. Wat die meiden al niet voor rare dingen in hun tas hebben zitten!
Walt, de broer, speelt vooral een rol in het verhaal doordat er weetjes in het boek staan over wat hem bezighoudt: natuurkunde en technologische snufjes. Wat minder geslaagd is, zijn de dagboeknotities van Door in een pietepeuterig ‘geschreven’ lettertype. Het is ook onduidelijk waarom dat nodig is, het verhaal wordt al door Door verteld in de ik-vorm.
Maar misschien heeft de doelgroep daar helemaal geen moeite mee.
Carolien Hermans (Amsterdam, 1969) is docent aan de opleiding docent muziek, Conservatorium Amsterdam. Tevens is zij onderzoeksdocent bij de faculteit Kunst en Economie en de Master of Education, Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Zij heeft twee kinderen.
ISBN 9789044823196 | Hardcover | 234 pagina's | Clavis Uitgeverij | januari 2016
Tekeningen van Ineke Marynissen | Leeftijd vanaf 10 jaar
© Marjo, 25 januari 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
