Benny Lindelauf
Hoe Tortort zijn vissenhart verloor
Er komt een jongen in zijn leven. Hij kan Halve George niet zomaar wegsturen, al wil hij dat wel. Tortot is hard, vindt hij zelf, maar een jongen die z’n onderste ledematen mist en zich voor het aanhoudende geweld verbergt, die kan hij toch niet wegsturen?
Hoe het komt dat Tortot een cynicus is geworden, iemand die geen ander in zijn leven duldt, lezen we als hij droomt. In het grote gezin waar hij in opgroeide was eigenlijk geen plaats voor hem, het leven was hard.
Het zijn herkenbare beelden voor Halve George, die eveneens als jongste gezinslid z’n oudere broers zag verdwijnen in de ‘Keizerlijke tartaarmachine’. Gaandeweg ontstaat een vreemd soort vriendschap tussen de twee. Maar Halve George is een deserteur. En vet verbergen van een deserteur brengt gevaren met zich mee. Hoe zal Tortot dat oplossen?
Lindelauf vertelt een vreemd fantasievol, bijna absurdistisch verhaal met realistische elementen over de waanzin van de oorlog.
Het is geen makkelijk boek, deze satire over de oorlog.
Het is wel prachtig vormgegeven. Met de potloodtekeningen van Ludwig Volbeda doet het een beetje ouderwets aan.
ISBN 9789045118369 | Hardcover | 232 pagina's | Querido | februari 2016
© Marjo, 25 september 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De vloek van het verdwenen boek
Als ze op de markt dingen vinden die Daans vader kan gebruiken in zijn antiekhandel, maken ze met hun mobieltje een foto, sturen die naar Daans vader en dan horen ze of ze het moeten kopen en hoeveel ze mogen betalen.
Op het moment dat ze nog bezig zijn met een oud boek dat Juul ontdekt heeft, komt er een vrouw met rood haar aangelopen, die voor hun neus het boek betaalt en ermee wegloopt. De brutaliteit!
Maar Juul kan er ook wat van: als die even later het boek uit de tas van de vrouw ziet steken, heeft ze voor ze het zelf beseft het boek al meegenomen.
Daan neemt het mee voor zijn vader. Maar de volgende dag is Daan foetsie!
Juul ontdekt een paar geheimzinnige e-mails, en als ze achter Daan aangaan gebeuren er heel vreemde dingen...
In tweeënveertig pagina’s een spannend verhaal als dit vertellen, over de vijftiende eeuw, over tijdreizen, over een groot geheim, dat betekent dat je niet meer woorden moet gebruiken dan nodig is. Een soort fantasy-verhaal, dat is weer eens wat anders dan de gebruikelijke onderwerpen die je in de Leesleeuw tegenkomt.
Korte zinnen, veel open ruimte, passende tekeningen, een leuk boekje. Oud (15e eeuw) en nieuw (e-mail en mobiel) gecombineerd in één verhaal.
ISBN 9789027671233 | Paperback | 42 pagina's | Leesleeuw | 2009
Tekeningen van Martijn van der Linden
© Marjo, 14 april 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Door en Door Winter
Als lezer heb je dat helemaal niet in de gaten, hoe dubbel de titel is, maar je maakt snel kennis met de dames Winter: Dunne Door en Dikke Door.
“Buiten is het koud.
Overal ligt sneeuw en ijs.
De bomen zijn kaal.
De wind waait guur.
Binnen is het warm.
Het haardvuur brandt.
De klok tikt.”
Dat die klok geen tik-tak doet, maar kit-kat, dat is meteen al zo’n leuke vondst van Lindelauf, met zulke vondsten zit het verhaaltje vol.
Dunne Door vindt het maar niks, zo afgesloten als ze zitten, met als enig levend wezen in de buurt hun koe Klaar. Dunne Door wil bezoek! Dikke Door weet daar wel raad op.
Dunne Door krast om Dikke Door.
Dikke Door krast om Dunnen Door.
Dikke om Dunne.
Dunne om Dikke.
Door om Door.
Door én door.
Ze maakt ook nog een Koekelaar, maar het bezoek dat er nu is, is wel erg saai. Dus is Dunne Door nog niet tevreden. En dan komt er bezoek dat ze liever niet wilden: iemand steelt hun laarzen! Iemand neemt een hap uit de Koekelaar! Jasses, een dief!
Dit is een heel erg grappig verhaal, deels door de fantasie van Lindelauf, maar ook door de aanvullingen van Wouter Tulp. Zijn kleurrijke tekeningen vertellen een deel van het verhaal. Als je voorleest moet je dus ook de plaatjes goed laten bekijken. Het is erg leuk om voor te lezen, die rare dames doen rare dingen!
Ik vind het reuze knap hoe Lindelauf met het beperkte woordenschat dat hij tot zijn beschikking heeft een verrassend spannend en humoristisch verhaal heeft weten neer te zetten. Hij speelt met woorden, maar ook met de ruimte tussen woorden en regels; hij maakt lijstjes, herhaalt woorden zodat nog meer spanning opgewekt wordt, er is maar een korte omschrijving van dit boek: fantastisch!!
ISBN 9789045105871 | Hardcover | 88 pagina's | Querido Kinderboeken | november 2007
Leeftijd 6-9 jaar Illustraties door Wouter Tulp
© Marjo, 08 april 2011
Schuilen in een jas
Dit zinnetje snijdt door je ziel: Johannes is erg ziek. In het ziekenhuis ligt hij geïsoleerd op een kamer, en hij is er nu al zolang dat zijn vriendjes van school hem al vergeten zijn. De enige mensen die hij ziet zijn zijn twee vaders en de glazenwasser, die iedere dinsdag langs zijn raam op de vijfde verdieping schuift. En de dokter natuurlijk, maar die ziet hij liever niet. Er is iets goed mis met zijn bloed.
’Alles kun je kiezen, behalve de belangrijke dingen’
‘Het heeft een officiële naam,’zegt dokter Vruis voorzichtig.
‘En wie heeft hem in vredesnaam verzonnen?’ antwoordde Herman. ‘Leuke? Leuke? D’r is niks leuks aan. Rottemie zou het moeten heten.’
Als hij eindelijk naar huis mag, blijkt het leven erg eng. Hij heeft geen haar meer, en hij is dik.
Binnen ruikt alles vertrouwd, maar naar buiten wil hij niet. Laat staan naar school, zelfs al zijn ze daar bezig een nieuwe Draak Winterweg aan het maken. En ook niet als de juffrouw een lief briefje schrijft. Die juf is toch zijn eigen juf niet.
Zijn vaders, Herman en Pieter, doen hun best leuke dingen te verzinnen, maar Johannes wil liever gewoon doen.
‘Niets is zo speciaal als gewoon’, denkt hij.
‘s Middags belt de hele wereld’
Bijna had ik het boekje weggelegd, want over een onderwerp als dit wil ik helemaal niet lezen. Ik vraag me ook af wie de doelgroep is. Zijn er, behalve kinderen die hier rechtstreeks mee te maken hebben, andere kinderen die dit graag lezen? Maar ik moet zeggen dat Benny Lindelauf er een mooi verhaal van heeft gemaakt. Het is een tragisch verhaal, maar het is niet tragisch geschreven. Er zitten leuke vondsten in: de paarsduif, de Dichtersjas, en de weerman die naar Johannes zwaait. En natuurlijk de twee vaders, een feit dat nergens uitgelegd wordt. Er wordt sowieso niet veel uitgelegd, hoogstens op de manier zoals uit de citaten blijkt.
Een tragikomedie voor kinderen, over angst en je daar tegen te weer stellen. Een positief verhaal over de lichtpuntjes die er iedere dag opnieuw zijn.
ISBN 9789000032105 | Hardcover | 100 pagina's | Uitgeverij Van Goor | september 1999
Leeftijd: vanaf 8 jaar.
© Marjo, 05 april 2011
De hemel van Heivisj
De hoofdpersoon die je kunt kennen van het eerste boek van Benny Lindelauf (Negen open armen) is het meisje Fing. Zij woont met oma Mei, haar vader, haar vier broers en twee zussen in het huis dat ze Negen Open Armen noemen. Als het verhaal begint, wordt ze geroepen om naar de Hemel te gaan. Later zal blijken dat deze hemel niets te maken heeft met de titel van het boek, het is de zolder van de school waar Fing op zit, een nonnenschool. Op die zolder heerst de oppernon, bijgenaamd het Slagschip. Alle meisjes vragen zich af wat Fing heeft uitgespookt dat ze daarheen moet, want Fing is juist een erg braaf, oplettend meisje, dat hoge cijfers haalt en leren ook leuk vindt.
Fing krijgt te horen, dat als haar vader en oma er mee instemmen, ze mee mag dingen naar een plaats op de kweekschool. Ze kan lerares worden. Fing is erg blij. Het is een droom, maar ze kent haar oma. Én dit stuk van het verhaal speelt in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog, het is een andere tijd dan nu. Ondanks de inspanningen van de school wordt besloten dat Fing van school gaat en gaat werken bij de sigarenkeizer. Die heeft een tijd terug een Duitse vrouw – de Pruusin - meegenomen uit Duitsland, en nu woont er ook een meisje, Liesl. Fing moet een soort speelkameraad voor dat meisje zijn, en daarnaast doet ze wat huishoudelijk werk.
Maar Liesl is een vreemd kind, en de nuchtere Fing vindt haar maar niks.
‘Tegen de achterwand stond een grote kast stampvol boeken. Het gloednieuwe speelgoed was in dozen opgestapeld, als in een speelgoedwinkel. Niks was uitgepakt. Sommige dozen zaten zelfs nog in cadeaupapier. Ik hield de jurk omhoog. Haar gezicht betrok.
‘Je wilt toch niet elke dag in dezelfde jurk lopen?”
Ze zweeg.’ [...]
‘Ik word nog liever vriendin van die rothond van je.’
Zei ik. Had ik dat gezegd? Had ik dat écht gezegd? Het was niet alleen dat ik mijn eigen toekomst om zeep aan het helpen was. Wat me vooral angst aanjoeg was de Noordpoolstem van oma Mei die uit me kwam.
Liesl bleef me aankijken. ‘Vriendinnen?’
“als je een andere jurk aantrekt.’
Dit is het voorspel voor een ontzettend meeslepend ontroerend verhaal over een gezin dat zich staande moet houden in een arme streek in Limburg in de jaren van de Tweede Wereldoorlog. Het is ook het verhaal van een snel volwassen wordend jong meisje, die steeds meer begrijpt van de boze wereld om haar heen. Ze denkt dat ze ‘gewoon langs de oorlog heen kan kijken’, maar helaas.
Het is ook het verhaal van Limburg in zware tijden, en het verhaal van een joods meisje in de oorlogsjaren. En natuurlijk is het het verhaal van Heivisj, het oude mijnpaard dat zo’n beslissende rol speelt. Maar zonder de gouden pen van Benny Lindelauf was dit alles niets. Hij weet de kleine, maar o zo belangrijke dingen in het verhaal te verweven, zonder dat hij rechtstreeks allerlei feiten in je gezicht gooit. Het is spannend, humoristisch, en ontroerend. Het is het beste boek.
ISBN 9789045110400 | Paperback | 405 pagina's | Querido Kinderboeken | maart 2010
Met een mooi getekende plattegrond voorin en woordenlijsten achterin. Vanaf 12 jaar.
© Marjo, 07 maart 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer: