Arthur Stockwin
Een liefde in brieven
Albert Stockwin vond in 1990 bij het opruimen van zijn ouderlijk huis een kistje met daarin brieven en papieren. Zijn ouders zijn dan overleden en hij kan hen geen vragen meer stellen. Maar de brieven vertellen het verhaal: zijn moeder Edith en Geoffrey de soldaat kenden elkaar net toen Geoffrey naar zijn opleidingskamp in Dorset moest vertrekken. Ze beloofden te schrijven. In het kistje zitten de meeste brieven die Geoffrey schreef, en een aantal die Edith stuurde toen hij in België zat.
Al op de eerste pagina wordt het verhaal in het kort verteld: hoe de twee elkaar leerden kennen, door de omstandigheden uit elkaar gedreven werden en hoe het afloopt. Het maakt niet uit, de kracht van dit boek is van de briefschrijvers zelf afkomstig. Vooral Geoffrey heeft een heel mooie stijl van schrijven. De manier waarop hij de censuur weet te bespelen, en de manier waarop hij vertelt hoe moeilijk het is stand te houden als de granaten om je oren suizen... je leest het tussen de regels. En je voelt hoe de liefde groeit, terwijl ze elkaar helemaal niet meer zullen zien.
Het is een juweeltje dit boek. De uitgave is ook prachtig: een mooi klein gebonden boekje, mooi glad papier (geen idee hoe dat heet), met een papieren omslag waarop een jongeman in uniform (Geoffrey dus) staat afgebeeld, die aandoenlijk glimlacht in de camera. Het verhaal dat de lezer voorgeschoteld krijgt wordt verlevendigd door foto's van de betrokkenen, en kaarten waar de oorlog voor Geoffrey zich afspeelde. Arthur Stockwin heeft onderzoek gedaan, naar de voorgeschiedenis, en de afloop, en geprobeerd zo goed mogelijk na te gaan waar Geoffrey en zijn maten zaten. En waarom ze daar zaten... maar op die vraag is nauwelijks antwoord te geven.
ISBN 9041410996 | Hardcover met foto's | 160 pagina's | Ambo|Anthos Uitgevers | 2006
Vertaald door Hein Groen en Gijs Went Met inleiding en epiloog, dankbetuiging en verklarende woordenlijst
© Marjo, augustus 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
