Annelies Beck

Toon alleen recensies op Leestafel van Annelies Beck in de categorie:
 

Toen de zee stil was Toen de zee stil was


‘Er was iets niet.
De mensen voelden het meteen.
Je kon het niet pakken en je kon het niet zien.
Maar de mensen voelden het meteen.’


Met beginzinnen als deze weet je meteen dat je niet een  vrolijk en speels prentenboek, zoals die doorgaans zijn, voor je hebt liggen. ‘Er is iets niet.’ Intrigerend. Hoezo is er ‘iets’ niet? Wat is er dan niet? Hoe kan het dat ze het dan wel meteen merken? En wat maakt het uit?

De mensen maken zich er druk om, maar het duurt even voor ze doorhebben wat er nu eigenlijk ontbreekt. De radio deed het, de televisie ook. Met de dieren was alles in orde. En de geluiden van de stad waren er ook: auto’s, toeters en bellen en geschreeuw van marktkooplui. En toch was het stil. Er ontbrak iets. Er was iets niet. En dan dringt het door: de zee. De zee is stil. Altijd waren er geluiden van de zee. Van de golven, van de wind over het water. Van het schuim dat op het strand rolde. Maar nu niet...

De mensen ondernemen van alles om de zee waar aan de praat te krijgen. Want deze stilte is niet goed. Maar of hun ideeën helpen?

Stilte is sterk. Stilte is mooi. Maar stilte kan ook onheilspellend zijn.


Op een prachtige manier wordt overgebracht op de jonge lezer wat de inhoud is van deze beide betekenissen. Bijna volmaakt is de manier waarop de sfeervolle illustraties aansluiten bij de enigszins poëtische tekst. De omslag laat het al zien: de tekening straalt stilte uit: er is geen beweging in de zee. Er zijn geen rennende kinderen, geen honden die uitgelaten worden, niemand die badmintont: de mensen staan stil te kijken, niet wetend wat te doen.  Als daarentegen de mensen lawaai gaan maken ‘om de zee wakker te maken’ spat de herrie van de pagina: muziekinstrumenten, toeters, pannen en deksels, en zelfs de meeuw krijst zijn longen uit zijn lijf.

Vanwege de filosofische inslag is het een prentenboek voor oudere kinderen. (vanaf 6 jaar voorlezen, vanaf 9 jaar zelfstandig lezen) Om over na te denken, en over te praten.

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789401425896 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Lannoo | september 2015
NUR 274 | Leeftijd: 6+

© Marjo, 10 december 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Over het Kanaal Over het Kanaal


Marie is een meisje van vijftien, en het is 1914. Als ze met haar ouders op vakantie gaat naar Glasgow, vindt ze dat wel een beetje vreemd, maar het is weer eens wat anders. Pas als de maand twee maanden wordt, en ze nog blijven, begint ze zich af te vragen of haar ouders wisten van de oorlog. Zijn zij ook vluchtelingen, net  als de mensen die in grote groepen naar Glasgow komen?  Marie en haar ouders doen hun best hen te helpen. Intussen heeft ze ook informatie over de oorlog, heel summier via haar broer Charles die dienst heeft genomen, maar ook uit de Engelse kranten die ze steeds beter kan lezen.
In het begin worden de Belgen onthaald: nu kunnen de Glaswegians laten zien hoe goed ze zijn. Maar zoals dat gaat verdwijnt die welwillende en vrijgevige houding, en maakt plaats voor irritatie. Zeker als er huiseigenaren zijn die denken meer te kunnen verdienen aan de vluchtelingen die een woning zoeken, en daarvoor de oorspronkelijke bewoners het huis uitzetten.
Edith is een van de strijders die bij de rent-strikeacties betrokken is, een voorvechtster van vrouwenrecht en onrecht in het algemeen. Ook hier weer het dubbele: Edith streeft naar vrijheid voor vrouwen, maar als haar eigen zus die vrijheid iets anders opvat en wat te makkelijk omgaat met een Belgische vluchteling, grijpt ze in.
Vriend des huizes is ene Zech-Dupont, wiens rol voor Marie niet duidelijk is. Ze vertrouwt hem niet, met zijn gladde praatjes. En dan is er natuurlijk, ver op de achtergrond, over het Kanaal, maar erg aanwezig, het verhaal van de eerste wereldoorlog. Die wordt weergegeven door de voorzichtige brieven van Charles, door de artikelen in de krant, en door de journalist William.

Het is een sobere roman, waarin we de verwikkelingen door de ogen van Marie volgen. Ze begrijpt aanvankelijk niet veel van wat er gebeurt, maar niet alleen haar leeftijd, ook het feit dat ze veel op zichzelf aangewezen is, zorgt er voor dat ze meer en meer haar eigen weg gaat. Ze vangt dingen op die niet voor haar oren bestemd zijn, ze praat met deze en gene, en wordt volwassen.
Ze leert de wereld kennen als een wereld vol onrecht, waarin de mensen vaak alleen aan zichzelf denken, maar gelukkig ziet ze ook mensen die zonder eigenbelang de helpende hand bieden, mensen die een ideaal volgen.
Als haar wereld onder grote druk komt te staan, moet ze haar keuzes maken: welke richting zal ze zelf op gaan?
Door de sobere stijl is het niet echt een vlotte roman, maar het kleine verhaal, verweven in een grote context, maakt het zeker de moeite waard. Het blijft nog lang in je hoofd hangen.
Het is verbazingwekkend te lezen (achterin) welke feiten uit dit verhaal gebaseerd zijn op de werkelijkheid! En hoe het verder gegaan is met die personages, die echte mensen waren.
Annelies Beck heeft die feiten gefictionaliseerd tot een verhaal waarbij het lijkt of je het werkelijke leven van Maria Claes hebt gelezen.  Heel mooi gedaan!


ISBN 9789044517286 | Hardcover | 349 pagina's | Uitgeverij De Geus | februari 2011

© Marjo, 01 mei 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer: