Y. M. Dangre

Toon alleen recensies op Leestafel van Y. M. Dangre in de categorie:

Y. M. Dangre op internet:

Vulkaanvrucht
Y. M. Dangre

Y. M. Dangre

Séverine is een tamelijk neurotische vrouw van rond de vijftig. Een journaliste, die een boek wil schrijven. Op het moment dat we kennis met haar maken is ze net tamelijk verveeld onder haar huidige minnaar vandaan gekropen.

‘Het hele gedoe mocht niet te lang duren, ze had nooit begrepen wat mensen zo geweldig vonden aan seks, of aan al die andere door paardrift ingegeven liefdeszwijnerijen.’

Met een opening als deze, is het dan niet verbazingwekkend dat het hele leven van Séverine beheerst werd en wordt door mannen? De belangrijkste was haar vader, helaas overleden. Dan is er haar echtgenoot, Daniel, die ze onlangs verlaten heeft, en nu is er Robert, haar minnaar, die een tienerzoon heeft uit zijn eerdere huwelijk. Ook die jonge man is niet veilig voor Séverine. Als het niet de liefde is die haar drijft, wat is dan haar drijfveer? Waarom toch die occupatie met al die mannen? Daarvoor duiken we in haar verleden. Ze heeft bepaald geen makkelijke jeugd gehad, met een sterk overheersende moeder, die haar leek te haten, het zal een ziekelijke jaloezie geweest zijn, en een vader die haar wel probeerde te beschermen, maar de ernst van de situatie niet in wilde zien en die altijd de moeder de hand boven het hoofd hield. Ondanks alles is Séverine er toch van overtuigd dat het gezin de ideale situatie moet zijn. ‘Gewoon doorgaan. Dan zal het geluk wel volgen.’
Aan de ene kant doet ze haar best met Robert, maar tegelijk leeft ze zo in haar eigen wereldje dat ze hem keer op keer teleur moet stellen. Daar moest hij maar tegen kunnen:

‘Want liefde moest altijd een beetje kwellen om te blijven duren.’

Zoals haar vader haar voorhield:

‘Liefde is elkaar zo graag zien (=Vlaams), zo graag dat je niet meer wilt dat de ander niet jou is. Daarom doe je de ander pijn, omdat je niet wilt dat hij een ander is. Snap je dat, kleine meid?’

De situatie thuis is echter slopend: aan de ene kant Robert die steeds meer begint te twijfelen aan hun relatie, aan de andere kant de akkefietjes met de verleidelijke stiefzoon, ze vertrekt. Hoe ze precies op het idee komt is niet duidelijk, maar ze gaat drie maanden lang de hoer spelen, om er een boek over te schrijven. Dat wil Robert immers: dat boek? Maar vertrekken zonder iets te zeggen, en weer terugkomen zonder verklaring, dat werkt niet. Niets gaat goed, en Séverine neemt een drastische beslissing.

Y. M. Dangre is een Vlaams debutant, en heeft gedichten gepubliceerd in vooraanstaande tijdschriften. Dat hij een dichter is te merken: hij maakt mooie zinnen die een ingetogen sfeer beschrijven. Het is invoelend proza. Je begrijpt wat de vrouw beweegt, hoe haar neurose haar aanzet tot vreemde handelingen. Er zit humor in en spanning, en het zou geen straf zijn het nog eens te lezen.
Mooi debuut.