William March
Compagnie K
Dat klinkt hard, maar het is bekend dat overlevenden zich schuldig voelen. Waarom leven zij nog en al die andere -eveneens onschuldige- jongens niet?
De kern van het verhaal is een onmenselijke actie: de kapitein van de compagnie beveelt enkele soldaten om een aantal Duitse krijgsgevangen dood te schieten. Ze zijn maar lastig en hij heeft geen zin er tijd en moeite voor te doen om ze achter de linies te brengen, zoals zou moeten.
Daarmee vermoordt hij de Duitsers, maar brengt hij vooral de aangewezen executeurs in gewetensnood, hetgeen grote gevolgen heeft voor enkelen van hen.
"Ik zou willen dat de jongens die praten over de verhevenheid en de kameraadschap van de oorlog een paar van deze zittingen (spreker is griffier bij de krijgsraad) zouden bijwonen, want oorlog is zo schraal als keuterboersoep en zo kleinzielig als ouwewijvenroddel."
Er zitten verslagen bij van soldaten die vertellen over hun eigen dood. Een zegt "nu zal ik nooit weten of de Duitsers verslagen worden."
Er zijn ontroerende verhaaltjes, naast verslagen van gruwelijke gewelddadigheden. Sommigen staan alleen, bij anderen is er overlap of een andere vorm van raakpunt, dat kunnen verhalen zijn die op elkaar volgen, maar soms ook grijpt een verhaal ergens op het einde terug naar het begin.
Door deze aparte vormgeving, en de vaak filmische beschrijvingen is het geworden tot zoals de flap vermeldt: een van de allerbeste romans over de Eerste Wereldoorlog.
ISBN 9089600019 | Paperback | 162 pagina's | Uitgeverij Dulce et Decorum | 2008
© Marjo, juni 2008