Vonne van der Meer

Toon alleen recensies op Leestafel van Vonne van der Meer in de categorie:
Vonne van der Meer op internet:
 

December December


 
De eilandboeken van Vonne van der Meer waren een van de eerste verhalenbundels die ik las. Die boeken vond ik erg prettig om te lezen hoewel bij het derde eilandboek de verrassing er wel een beetje af was.
Naderhand, toen ik meer verhalenbundels had gelezen, kwam het besef dat Vonne van der Meer meer dan goed is, in verhalen schrijven. Er zit een kop en een staart aan en een goed gevuld middengedeelte.
Veel van de verhalenbundels die ik van andere schrijvers las beginnen ergens 'in the middle of nowhere' en eindigen ook abrupt. Of de verhaaltjes zijn zo kort dat het bijna een anekdotes lijken. Dat laatste vind ik te makkelijk en bovendien leest het erg vervelend.  Het  maakt ook dat ik niet snel een verhalenbundel zal aanschaffen. Maar een goed verhaal is fijn leesvoer en de verhalen in dit boek zijn wèl goed.
Wat zo bijzonder aan Vonne van der Meer is, is dat zij verhalen schrijft die eigenlijk niet kunnen maar toch weer wel. Met 'niet kunnen' bedoel ik 'dat wordt niet gedaan' of 'dat is raar' of 'zoiets komt niet voor' maar toch zouden alle gebeurtenissen zomaar wél eens kunnen voorvallen. Vonne van der Meer geeft aan alles net die draai die je verrast.
Alle verhalen in dit boek spelen zich af rond Sinterklaas of Kerstmis. Het zijn geen 'gezellig-samen-rond-de-kerstboom' verhalen maar ze zijn wel kenmerkend voor de maand december.


Het verhaal Het zingen, het water, de peen is het eerste verhaal en gelijk een enorme 'binnenkomer'. Het wordt verteld door een moeder die haar kind inlicht over Sinterklaas. De jongen aanvaardt het aanvankelijk niet, zoals wel vaker voorkomt,  later wèèt hij hoe het in elkaar zit maar...
Na dat maar... volgt een schitterende visie van de moeder én de zoon. De moeder wil dat haar kind dingen doet die de zoon niet wil. Hij heeft uitstekende redenen daarvoor en eigenlijk weet moeder ook wel dat het niet zoveel uitmaakt maar toch, het is raar, zoiets doe je niet...
(Het verhaal is eerder verschenen in Nachtgoed (1993))


Bedrog is een erg afstandelijk verhaal. Het begint heel spannend, een moeder sluipt 's ochtends vroeg het huis uit. Haar man weet wat ze gaat doen maar de kinderen mogen het niet weten. Natuurlijk vraag je je af wat die vrouw in hemelsnaam van plan is. Gaat ze voorgoed weg? Maar waarom is haar man dan zo aardig? Wat is er aan de hand? Het antwoord is verrassend!
(Het verhaal is eerder verschenen in Het limonadegevoel en latere verhalen (2004))


In vreemde handen is een mooi verhaal alleen niet echt een decemberverhaal. Het had ook in een ander jaargetijde kunnen plaatsvinden.
(Het verhaal is eerder verschenen in Tirade oktober 2008)


De kinderdief is een lief, beeldend  en ontroerend verhaal. Minder verrassend dan de eerste twee verhalen maar wel mooi verteld.
(Het verhaal is eerder verschenen in AD magazine, Kerstmis 2000)



Het verhaal Zwartslapers vind ik het zwakste verhaal. Behoorlijk cliché.
Dick wilde stoppen met werken en zou daardoor vaker thuis zijn.
"Hij voorzag dat dit huis hem zou benauwen. Hij wilde kunnen ijsberen. In zijn kantoor in de fabriek waar hij directeur was, kon dat ook. Een maand of vier geleden hadden ze het gekocht: een vrijstaand huis, omgeven door rode beuken."
Maar zijn vrouw wil helemaal niet weg.
"Waarom moet ik hier weg? Waarom zou ik? Ik ken iedere richel van dit huis, en iedere kier. Als ik de trap oploop, weet ik welke tree onder mijn voeten krak zegt, en waar de leuning niet meer zo stevig in de muur zit. Onze kinderen zijn hier alledrie geboren. [...]
Dit huis past me als een oude jas."
Het loopt tegen de Kerst en Dick wil Kerst in zijn nieuwe huis vieren. Zijn vrouw wil dat juist absoluut niet.
Op een dag gaat ze in het nieuwe huis kijken en betrapt daar twee zwervers. Het zijn schone zwervers en ach zo vlak voor Kerstmis... ze staat toe dat de man en vrouw gebruik maken van het nu nog leegstaande huis. Ze zorgt zelfs een beetje voor ze. Dick ergert zich aan zijn 'verwende' vrouw. Ze toont geen enkele belangstelling voor het nieuwe huis. Hij is dan ook verrast als ze er naar vraagt... Hij heeft de twee zwervers ook gezien en ach zo vlak voor Kerstmis... dan jaag je ze niet de kou in.
Het is zoals gezegd een beetje afgezaagd, de weemoed van de vrouw, haar kinderen die in dat huis geboren zijn, de man die 'niets' ziet of begrijpt en de arme zwervers, de vrouw mogelijk zwanger, zoals Jozef en Maria. Tja, het kerstverhaal in een modern jasje. Aardig maar meer ook niet.
(Het verhaal is eerder verschenen in Libelle eindejaarspocket 2001)


Maria, hou je vast, je zoon zoekt je is een schrijnend verhaal, zoals de titel al doet vermoeden. Een verhaal uit de tijd dat zwanger zijn voor het huwelijk een enorme schande was.
Maria is als au pair naar Parijs gestuurd omdat ze verliefd was op de 'verkeerde' man, volgens haar ouders. Na een  jaar  komt ze,  vlak voor Kerstmis, zwanger (en ongehuwd) terug. De pastoor weet wel een oplossing...
Het is een verhaal zoals in het programma Spoorloos wel voorkomt. Gevoelens spelen niet mee, alleen de schande telt. Eerst al de verkeerde man en dan ook nog zwanger... wat zullen de buren en de kerk daarover te zeggen hebben!
"Dit verhaal is nog niet af, het verandert nog steeds. Iedere keer dat Maria het vertelt zal het weer net even anders zijn. Zoals haar duik in het zwembad geen dag hetzelfde is, geen druppel water gelijk  aan de andere."
(De verteller kent Maria van het zwemmen in het zwembad.)


Blauwe kerst is mijn favoriet. Zéér verrassend en dat is alles wat ik over dit verhaal schrijf, het is een verhaal dat je zelf moet lezen.


Bij elkaar is het een erg prettige bundel verzamelde verhalen. Uitermate geschikt voor de donkere maand december, het brengt je helemaal in de (positieve) winterstemming.



ISBN 9789025432560 | Hardcover | 142 pagina's | Uitgeverij Contact | oktober 2009

© Dettie, 24 oktober 2009


Lees de reacties op het forum en/of reageer: