Virginia Baily
Op een ochtend
Dertig jaar later denkt de inmiddels zestigjarige Chiara nog dagelijks aan Daniele. Haar jongen. Ze heeft hem al tien jaar niet gezien. Tien lange jaren vol hoop en verdriet. Zou hij nog leven? Zou hij gestorven zijn in de wetenschap dat ze van hem hield? Chiara’s hart is gebroken maar nog altijd houdt ze innig van haar Daniele. Ze hebben zo veel meegemaakt samen. Ze weet nog goed hij bang en getraumatiseerd hij als kleine jongen was. Hoe hij zich tegen haar liefde verzette. Hij had immers al een moeder. Chiara heeft hem met de grootst mogelijke toewijding door de gevaren van de oorlog geloodst en toen bleek dat zijn ouders omgekomen waren, werd ze zijn “ma”. Toch was het niet genoeg. Daniele raakte aan de drugs. Niemand kon hem dit keer redden.
Een brief uit Wales veroorzaakt een lichte schok. Een onbekende vrouw vraagt haar of ze weet waar Daniele is. Chiara antwoordt per omgaande dat ze de briefschrijfster niet kan helpen zodat ze de gebeurtenis zo snel mogelijk kan vergeten. Haar verdriet verbergt ze achter een onpersoonlijke, korte reactie. Chiara weet niet dat haar nietszeggende brief per ongeluk door een tienermeisje wordt gelezen. Een tienermeisje dat haar moeder naar de toedracht van de briefwisseling vraagt en een verbijsterend antwoord krijgt.
Het snikkende meisje dat niet veel later in het Engels een telefoongesprek met Chiara probeert te voeren, denkt dat ze Danieles hospita is geweest. Ze vertrouwt Chiara toe dat ze van haar moeder te horen heeft gekregen dat Daniele haar vader is. Weet Chiara misschien waar hij is? Kan ze haar misschien meer over haar vader vertellen? Het meisje, dat zestien jaar oud is en Maria heet, voelt zich verraden door haar familie. Ze is boos op alles en iedereen. Boos op de wereld. Er volgen meer telefoontjes en uiteindelijk vraagt Maria of ze een paar weken bij Chiara mag komen logeren. Haar, inmiddels wanhopige, ouders vinden het goed. Tot Chiara’s eigen verbazing gaat ze akkoord. Het kind van Daniele zal naar Rome komen. Een meisje dat snakt naar informatie over haar vader. Zal Chiara het aankunnen om haar het volledige verhaal te vertellen?
Op een ochtend is een prachtig verhaal dat zich in het heden en het verleden afspeelt. Een verhaal over de moederliefde die de alleenstaande Chiara voor het jongetje Daniele koestert. Over de noodzakelijke leugen die uiteindelijk aan het licht komt en over traumatische gebeurtenissen die tot een drugsverslaving leiden. Daniele heeft iets onbereikbaars. Op het moment dat hij bij zijn familie werd weggerukt, is er een deur in zijn binnenste op slot gegaan. Hij is onbenaderbaar. Toch houdt Chiara met heel haar hart van hem en beschermt ze hem tegen de jaloerse buien van haar geestelijk gehandicapte zusje Cecilia. Daniele is als een wild dier dat niet getemd kan worden. Chiara voelt zich vaak vertwijfeld, weet niet wat ze met de jongen aan moet maar toch schenkt ze hem zonder aarzelen haar liefde. Ze is een fantastische vrouw - de zorg voor Cecilia liegt er immers ook niet om - maar dat beseft ze zelf niet.
De breekbaarheid van Chiara en haar opgekropte verdriet hebben me erg aangegrepen. De komst van Maria lijkt haar goed te doen. Het meisje vervult het uit verdriet volgepropte appartement van Chiara met vrolijkheid. Het moment van de waarheid wordt keer op keer uitgesteld maar Maria is niet van gisteren. Heeft ze iets door? Chiara kampt met gezondheidsklachten. Wordt de spanning haar teveel of is ze ernstig ziek?
Wie een oorlog heeft meegemaakt, is daar levenslang door getekend. Schrijfster Virginia Baily maakt dat in dit beeldschone verhaal op zeer invoelende wijze duidelijk. Door te kiezen voor een niet chronologisch vertelvolgorde, wordt de indringendheid van het verhaal versterkt. Ik zal Chiara, Daniele en Maria dan ook niet snel vergeten. Op een ochtend is een waar pareltje. Een verhaal om te koesteren.
ISBN 9789026331176 | Paperback | 379 pagina's | Ambo|Anthos Uitgevers | oktober 2015
Vertaald door Anna Livestro
© Annemarie, 24 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
