Tommy Wieringa
Ceasarion
Ludwig Unger vertelt zijn levensgeschiedenis aan een vrouw die hij heeft ontmoet in de bar. Ze bevinden zich aan de kust van Oost-Engeland, waar Ludwig het grootste deel van zijn jeugd heeft doorgebracht, en waar nu een man begraven zal worden. Dan verwacht je dat die man een belangrijke rol in Ludwigs leven zal spelen, maar dat komt dan niet echt uit de verf.
Ludwig is barpianist. Hij lijkt gewaardeerd te worden, maar zelf vindt hij zijn leven niet echt geslaagd. Niet dat hij de neiging heeft er iets aan te veranderen. Die indruk krijg je tenminste niet. Hij vertelt...
Ludwig is de zoon van twee beroemdheden, al is hij zich daar nauwelijks van bewust. Pas laat ontdekt hij dat zijn moeder een louche filmdiva was, en dat zijn vader zwarte kunst maakt. Hij is geboren in Alexandrië, waarnaar zijn vader na een paar jaar zonder iets te laten weten nooit meer terugkwam. Zijn moeder verliet Alexandrië, verbleef even in Nederland (zij was een Groningse van geboorte) en daarna trokken ze naar Engeland. Daar vond ze een huis boven op een klif aan de oostkust. Maar ze wist dat er een einde aan zou komen: de klif was aan het afbrokkelen. Toen het huis verdwenen was, ging zijn moeder op zoek naar een nieuw bestaan, en ze liet haar zoon achter. 'Jij hebt niemand nodig', zei ze. En vanaf dat moment is Ludwig lang alleen, hij zwerft rond over de wereld. Hij zoekt de liefde, maar als hij die gevonden lijkt te hebben, moet hij een keuze maken. Hij kan zijn afkomst niet verloochenen, maar wil het ook niet.
In dit boek is alles en iedereen in een of andere vorm van verval. Alles mislukt op den duur, familiebanden blijken niet te bestaan. Liefde overwint hier zeker niet alles. Niets is duurzaam en zelfs de konijnen lijden aan myxomatose. Maar het verhaal is toch niet somber, en dat ligt waarschijnlijk aan de snelle stijl, veel korte zinnen, soms staccato. Ergens wringt iets, de manier van vertellen past niet helemaal bij hetgeen verteld wordt. En ik vind dat het boek korter had gemogen. Na het verhaal over de moeder was het klaar. Het verhaal van de moeder had zelfs al flink ingekort mogen worden, het deed te veel denken aan Millecam-kritiek. Daar begint de irritatie dus al, en dan moeten we de vader nog vinden.
Hm, leest vlot genoeg, maar ik ben er niet kapot van.
ISBN 9789023429975 | Paperback | 365 pagina's | De Bezige Bij | mei 2009
© Marjo, 25 mei 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
