Tom Lanoye

Toon alleen recensies op Leestafel van Tom Lanoye in de categorie:
Tom Lanoye op internet:
 

Een slagerszoon met een brilletje Een slagerszoon met een brilletje


In 1985 debuteerde Lanoye met dit eerste prozawerk; een verhalenbundel. Het werd goed ontvangen toentertijd.
Het zijn vier verhalen, duidelijk autobiografisch getint. Vooral het eerste, het titelverhaal, waarin hij op een cynische humoristische wijze, op het absurde af (zo kennen we Lanoye natuurlijk ook) het verhaal over zijn geboorte vertelt. Voorafgaand aan dat heuglijk feit kreeg zijn moeder op een nacht een geest op bezoek, een voorouder van vaderskant. . Hij bezwoer haar om de jongen (want dat zou het worden) niet te bederven, hij moest een waardige opvolger worden binnen de slagersfamilie. De andere zoons waren al te ver bedorven.
`Maakt u zich geen zorgen, mijnheer. Het kind zal net zo goed opgevoed worden als de anderen.``maar daar ben ik juist bang voor!`roept Jean~Baptiste uit, `dat wordt weer een boekenwurm. En met deze wordt het héél erg. Leest zijn ogen kapot voor hij 12 is, in stripverhalen dan nog. Een slagerszoon met een brilletje, dat kan toch niet'?`
Lanoyes lot is bezegeld. Als dan ook nog zijn moeder overtuigd ervan is dat hij een dochter zal worden, en zijn zus er niet aan wil dat hij dat niet is, dan legt hij daar voorzichtig (1985..) de grondslag voor zijn homoseksualiteit.

In verhaal twee (Bij Jules en Alice)wordt het verhaal verteld van Alice en Jules. Jules is dood en begraven en we treffen Alice aan:
`Nog altijd met haar handschoenen aan, liep Alice regelrecht naar de diepvriezer en trok de deur open: ze lagen er nog.`
Hé, wat ligt daar nog..de lezer is nieuwsgierig..en het verhaal duikt het verleden in. Hoe het Jules en Alice verging tijdens hun huwelijk: teleurstellingen, misverstanden, bedrog en verraad. Hetgeen leidde tot een wanhopige daad begaan door Jules. Alsof dat nog niet erg genoeg is, komt er nog een auto-ongeluk achteraan, en na een tijdje gaat Jules dus dood. Het staartje van het verhaal heeft weer de cynische humor.

Verhaal drie: (het boek)
Ik vind dit een meesterlijk verhaal. Achille leest in sneltreinvaart alle boeken binnen zijn bereik, en nog meer. Hij stelt zich als levensdoel om alle boeken op de wereld gelezen te hebben en slaagt daarin.. Maar als hij gelauwerd gaat worden, belt er iemand op..er is nog één boek. Achille kan het niet laten, hij moet dat boek lezen, en graaft zo zijn eigen graf.

Verhaal vier is helaas het minste van de vier. Het heet ´oh, land der blinden´, en is waarschijnlijk weer meer autobiografisch. Het is het verhaal over zijn broer, verongelukt in de bloei van zijn leven. De broer Guy, was het idool van de jongen Tom..en steeds maar blijft hij beelden van hoe het was voor zijn ogen zien.

Ik mag de manier van schrijven van Tom Lanoye wel, tegen het absurde aan, grappig, maar toch met de bedoeling om te raken. Hij is een theaterman (zelf gezien vorig jaar bij Amour') en dat krijg je ook mee als je zijn boeken leest.


ISBN 904460306X | Hardcover | 179 pagina's | Uitgeverij Prometheus | 2003

© Marjo, december 2006


Lees de reacties op het forum en/of reageer: