Tim Krabbé

Toon alleen recensies op Leestafel van Tim Krabbé in de categorie:
 

Het gouden ei Het gouden ei


Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst kan details van de plot en/of de afloop van het verhaal bevatten.


‘Op weg naar hun vakantiebestemming in Zuid-Frankrijk gaat Saskia bij een tankstation naar binnen om een blikje frisdrank uit de automaat halen. Ze keert niet meer terug.
Haar vriend Rex blijft in grote vertwijfeling achter: Saskia lijkt spoorloos. Geobsedeerd door de beklemmende onzekerheid over haar lot, probeert Rex te achterhalen wat er met zijn vriendin in gebeurd. Zelfs als dit betekent dat hij – acht jaar later – hetzelfde lot moet ondergaan als zij.’

Best spannend hè, als je dit zo leest. Dit verhaal op de achterkant van het boek zorgt er toch wel voor dat mensen er over na gaan denken om het boek te gaan lezen. Terecht? Dat ga ik proberen duidelijk te maken in dit verslag.

Rex en Saskia hebben verkering en gaan op vakantie naar Zuid-Frankrijk . Saskia heeft al een aantal jaren haar rijbewijs, maar sinds Rex en Saskia samen zijn heeft ze nog nooit gereden. Rex heeft echter alleen nog maar gereden. Dus een uur voor hun eindbestemming besluiten ze nog even te pauzeren bij een TOTAL tankstation. Saskia stelt voor dat ze een drankje op zal halen, maar het winkeltje staat een eindje verderop. Het liefst gaat Rex even met haar mee, maar ze vindt dat ze dat prima zelf kan, en ze spreek prima Frans. Rex geeft haar alvast de autosleutels, want ze vond dat ze het laatste uur zelf wel kon rijden. Dus Saskia gaat naar het winkeltje van het TOTAL tankstation, maar naar een kwartier wachten viel het Rex wel op dat ze wel erg lang onderweg was. Als ze na een half uur nog niet terug is zou Rex het liefste even gaan kijken, maar dat kon niet! Want de auto stond niet op slot en Saskia had de sleutels mee! Maar naar een uur is hij er zat van, hij gaat naar dat winkeltje, maar ze is nergens. Het meisje achter de kassa had haar wel een uur geleden gezien maar wist niet waar ze was.
En zo herhaalt hij alles, en probeert hij haar te vinden, want ze moet toch ergens zijn! Was ze misschien ontvoerd? Of nog erger, verkracht?

Een paar jaar daarvoor woonde er een man tien kilometer van het tankstation af. Hij was rijk, en had een oud huisje gekocht, en dat wilde hij restaureren. Zijn naam is Lemorne, hij had een vrouw en twee dochters.
Maar omdat hij vond dat hij veel dingen goed deed, zoals dat huisje repareren, vond hij ook dat hij slechte dingen moest doen. Dus hij ging naar de markt en vroeg op allerlei manieren om meisjes in de auto te krijgen. Hij had een pistool, een zakdoek en slaapmiddel in zijn dashboardkastje. Na veel pogingen, lukte het hem om een meisje in de auto te krijgen. Dat was Saskia!

Rex werkt op een kantoor ergens in Nederland. Het is acht jaar geleden dat hij Saskia verloor bij het TOTAL tankstation, maar hij wil niets liever weten dan wat er met Saskia is gebeurd. Hij heeft een advertentie in de krant staan, zoals hij al heel vaak heeft gedaan de afgelopen acht jaar. En dan gebeurt het. Een man staat voor de deur, vraag of hij Frans spreekt en zegt dat hij mee moet komen. Rex spreekt aardig Frans en gaat met hem mee, want hij wil niets liever dan weten waar Saskia is! De man geeft hem een optie, als hij echt wil weten wat er met Saskia is gebeurd, moet hij met hem mee gaan. Dat doet Rex, maar hij begint wel bang te worden als ze net Parijs gepasseerd hebben. Als ze op het TOTAL tankstation zijn aangekomen, pakt hij een foto die hij had gemaakt toen Saskia weg liep naar het winkeltje, dus al acht jaar geleden, uit zijn jaszak en ging op de plek staan. Er was bijna niets veranderd. Ook had hij, voordat Saskia drinken op ging halen, twee muntjes onder het achtste paaltje van rechts gelegd, omdat Saskia dat een mooi symbool vond. En die muntjes lagen er ook nog steeds. Dit was de plek waar Saskia was verdwenen. Lemorne liep naar Rex en gaf hem wat koffie. “Drink!,” zei hij, en dat deed Rex na even te hadden getwijfeld. “Hier zit slaapmiddel in, na een kwartier zou je moeten slapen.” En toen vertelde Lemorne dat hij het alleen kon vertellen, als hij hetzelfde lot zou ondergaan. “Dan ga ik dus dood?” vroeg Rex. “Ja.” Rex zei oké, want dit was de enige manier. Lemorne vertelde hoe hij Saskia mee kreeg in de auto, maar Rex werd al erg slaperig. Hij droomde een droom die Saskia ook eens had gedroomd. Je zat in een oneindig heelal in een gouden ei, en er was in dat heelal nog één ander ei. De enige manier om uit het ei te komen is als de twee eieren met elkaar botsen. Dat is dus bijna onmogelijk. Saskia had het ook een keer gedroomd, en sindsdien was ze erg bang om alleen in een dichte ruimte te zitten. Toen werd Rex wakker, en hij voelde iets zachts. Toen hij wilde gaan zitten stootte hij zijn hoofd tegen iets dat nog geen twintig centimeter boven hem zat. Hij viel weer terug en merkte dat hij op een matras lag. Hij voelde aan de bovenkant een plank, en aan beide zijkanten ook. Bij zijn voeteneinde en bij zijn hoofd zat ook een schotje. Hij was levend begraven! “misschien ga ik wel nooit dood, en zit ik hier voor eeuwig!” hij moest terug denken aan zijn droom, over het gouden ei. Misschien leefde Saskia ook nog wel! Alleen was de kans heel klein dat ze bevrijdt worden, want het heelal is zo groot, en hun doodskisten zo klein. Niemand had nog van hun gehoord, en heeft hun ooit kunnen vinden. Het leek wel of ze van de aardbodem waren.

Wat wil de schrijver met zijn boek bereiken? Zit er nog een gedachte achter? Ik zal proberen op deze vragen een antwoord te geven. De schrijver wil met dit boek bereiken dat hij de lezer amuseert, dat is bij bijna alle leesboeken zo. Maar hij heeft het wel mooi op elkaar aan laten sluiten.
Er zijn vier hoofdstukken.
In het eerste hoofdstuk wordt verteld dat Saskia vermist wordt en al die dingen daarom heen. Dat kan je terug lezen in de samenvatting, en ook in het boek. Maar in het tweede hoofdstuk gaat het gelijk over een heel ander iets. Een man die een huisje aan het bouwen is. Dat is aan het begin van het lezen best lastig, maar als je een tijdje aan het lezen bent gaat dat steeds makkelijker. En het derde hoofdstuk gaat dan over Rex, maar dan acht jaar later. En hij komt de moordenaar tegen. In het vierde hoofdstuk kun je lezen dat Rex en Saskia nu allebei worden vermist en niet meer terug worden gevonden. Maar het grappige is dat deze vier hoofdstukken heel mooi op elkaar aansluiten!
Nogmaals het leest aan het begin best lastig, maar als je het eenmaal door hebt is dit heel knap gedaan. Je ziet ook steeds dingen terug komen in je verhaal. Zo heb je een mooi aansluitend geheel.

Moet je nou dit boek gaan lezen of niet? Het boek heeft aan de ene kant wat mindere puntjes, maar aan de andere kant ook weer hele positieve kanten! En zeker als je wat vaker en wat meer boeken leest is dit best een aanrader! Maar als je woordenschat niet zo hoog licht, en je niet zo’n hoog leestempo hebt kun je dit boek beter niet lezen. Het boek is aardig op niveau en er staan moeilijke woorden in, waardoor je soms moeilijk door een zin heen leest. Dit is tamelijk vervelend als je dat wat vaker hebt. Voor mij was dit dus niet het ideale boek, ik had er soms wat moeite mee. Misschien is dat omdat ik een andere schrijfstijl gewend ben en ik bijna nooit boeken lees. Toch vond ik, ook al lees ik niet vaak, het wel weer eens een keer leuk om een boek te gaan lezen. En met dit boek zit er ook genoeg spanning in, zodat de motivatie er wel bijgehouden wordt. Je zult dit niet snel weer terug in de kast gaan zetten.
Wat wel heel positief is dat je het verhaal steeds goed kan volgen. Aan het eind van het boek gaat het bijvoorbeeld over een plaats waar ze iets hadden verstopt, en dat was aan het begin van het boek heel goed uitgelegd. Aan het eind van het boek kon ik het makkelijk terug vinden, en als je even doorleest blijkt het ook nog goed te zijn! Maar dit boek is wel een aanrader, zeker als je houdt van boekjes die niet al te lang zijn. Deze is maar 98 pagina’s, en is in drie avonden makkelijk uit te lezen. Ik hoop dat je nu ook meer zin hebt in het boek te lezen, nadat je deze recensie hebt gelezen.


ISBN 9789044606218 | Paperback | 98 pagina's | Uitgeverij Prometheus | oktober 2008

© Jacob Venema, maart 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer: