Thomas Claus

Toon alleen recensies op Leestafel van Thomas Claus in de categorie:
Thomas Claus op internet:

 

Lucas Somath Lucas Somath


Experimenteel existentialisme, of postmoderne flauwekul, de lezer heeft er een hele kluif aan om tot een oordeel te komen.
Op de flap staat dat het een roman is, maar het enige dat aan een roman doet denken zijn de brieven die ene Anna, gewezen vriendin van de hoofdpersoon, aan hem schrijft. Het zou kunnen zijn dat deze brieven het antwoord zijn op de vraag waarom de rest van het boek is zoals het is. De schrijver daarvan schrijft. Als je kijkt naar de naam van de auteur en de titel van het boek is al duidelijk dat die auteur en zijn hoofdpersoon één zijn.
Hopelijk is de auteur niet zoals zijn hoofdfiguur, die overkomt als een laks persoon. Ok, hij schrijft, en maar verder lijkt niets hem bezig te houden.
Ha, Niets, zijn uiteindelijke doem. Het niets, waaraan hij ook ettelijke bladzijdes wijdt. Hij is de ik-figuur die probeert zin te geven aan zijn leven door een boek te schrijven. Het kost de lezer enige doorzettingsvermogen om wijs te worden uit de brij woorden die je in allerlei soorten schrijfsels tegemoet komen als je de pagina's omslaat. Persoonlijk vind ik 20 pagina's met alleen maar 'worst'-woorden tamelijk onzinnig, verwacht de man nu echt dat we dat allemaal lezen?
Het grootste deel zijn de verzuchtingen over dat schrijven zelf, dat maar niet wil lukken, met af en toe essayachtige stukken over bijvoorbeeld Kafka
tussendoor. Het wil maar niet aanslaan. Ik zie de zin er niet van in. Ik beleef er zelfs geen plezier aan.
Er is geen verhaal in dit boek, het thema - het mislukte schrijven- spreekt me niet aan, wat hou je dan nog over? Is het misschien mooi geschreven, of is de humor zodanig dat je toch doorleest? Nou eigenlijk ook niet. Het is een worsteling, en er zal niets blijven hangen. Geen idee dat op een onverwachte manier in het hoofd van de lezer blijft hangen, geen thematiek die blijft nazinderen.
Wat jammer, wat zonde van de tijd.


ISBN 9678908542 | Hardcover | 319 pagina's | Uitgeverij Meulenhoff | maart 2010

© Marjo, 18 april 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: