Rohinton Mistry

Toon alleen recensies op Leestafel van Rohinton Mistry in de categorie:
 

Een wankel evenwicht Een wankel evenwicht


Mistry is van oorsprong Indiaas, maar woont sinds 1975 in Canada. Ik weet (helaas denk ik nu) slechts zeer weinig van India uit die tijd, kan dus niet beweren dat het waar is wat allemaal in het boek staat, maar al is het niet waar wat betreft dit land en deze tijd, ongetwijfeld is het ergens de waarheid. Schokkend, intriest.

Dina Dalal is een zelfbewuste vrouw, maar door de zeden en gewoonten van haar volk wordt ze afgeremd. Ze trouwt tegen de zin van haar broer, die haar als ze weduwe wordt al weer wil verwelkomen in zijn huis, (makkelijk, zo'n dienstmeisje in huis)maar Dina besluit zelfstandig te blijven wonen en een naai-atelier te beginnen.
De student Mareck, wordt naar haar verwezen als hij op zoek is naar woonruimte. Mareck is de enig overgebleven zoon van de zeer aan tradtities gehechte eigenaar van een winkel in de provincie. Hij wordt tegen zijn zin door zijn ouders naar de stad gestuurd om te gaan studeren.
Dan zijn er nog de twee kleermakers, oom en neef. In hun dorpje leeft het kastenstelsel nog strikt, iedereen moet leven zoals "de wet" dat voorschrijft.
Ishvar Darji en zijn broer zijn geboren in een leerlooierskaste, maar hun vader besluit om tegen de gevestigde orde in te gaan en zijn zonen op te laten leiden tot kleermaker. Niemand vindt het vreemd als later de hele familie de dood vindt..alleen Omprakash en zijn oom Ishvar ontkomen, en zij trekken naar de stad, waar Dina op zoek is naar kleermakers.
Zo komen deze vier zeer verschillende mensen bij elkaar in een klein flatje, en zo en kwaad als het gaat weten ze het te redden.

Zij leven in de tijd dat de Noodtoestand afgekondigd is door Indira Gandhi, een tijd gekenmerkt door wantoestanden, groete armoede, ontstellende corruptie, er gebeuren onvoorstelbare dingen. Het wordt prachtig verteld, veel details, niets wordt weggelaten. Zo is dit boek een boek waar in wel degelijk gegeten wordt en mensen naar de wc moeten..vaak komt dat helemaal niet voor in een boek! Het geeft de schrijnende werkelijkheid waarin de Indiërs leefden weer, ik was erg onder de indruk.

Een stukje waarin Anil Randas een opmerking maakt:
Indiërs hebben moeite met cola en andere gazeuse limonades. Het is niet raadzaam om cola zomaar in je keel te laten lopen en als het rietje niet was uitgevonden, zouden Indiërs geen coladrinkers zijn geworden. Twee jaar geleden was er een Indiase film waarin de held een slokje cola nam door de fles aan zijn lippen te zetten. Hierna bood hij de heldin een slokje. Dat was zo sexy, dat iedereen ervan moest blozen.

Dit motief komt ook voor in de literatuur: in 'Een wankel evenwicht' van Rohinton Mistry heeft een kledingverkoopster, die tot de hogere kaste behoort, aparte theekopjes voor haar twee kleermakers van lagere kaste. Als de vriendschap tussen haar en de mannen groeit, drinkt ze een keer opzettelijk uit het kopje van een van de kleermakers. Het is een van de roerendste passages uit de literatuur.


ISBN 9789057134982 | Paperback | 589 pagina's | Ooievaar pockets | september 2000

© Marjo, juli 2004


Lees de reacties op het forum en/of reageer: