Robbert Welagen
Verre vrienden
Binnen. Na zo'n zin moet je wel doorlezen.
We maken kennis met Eline, die ooit een vriendin was van de ik-persoon, Olivier. Was ze wel een vriendin, vraagt hij zich af. Kende hij haar wel?
Wat is er met haar gebeurd? We hebben zo'n 200 pagina's te gaan. Genoeg om alle vragen te beantwoorden, maar Welagen beantwoordt er een en roept meteen weer twee of drie andere op. Nee, antwoorden en duidelijkheid moet je niet bij deze schrijver zoeken.
Zijn verhaal, met een Peter Pan, een strenge moeder, is meer een sferisch sprookje geworden, en sprookjes lopen niet altijd voor alle personages goed af.
Olivier heeft net Eline teruggezien, en hij probeert de oude vriendschap te doen herleven. Een vriendschap die dateert van de zomer waarin Eline kwam logeren bij Olivier en zijn ouders in het grote landhuis. Ze was een mooi mysterieus meisje, maar vooral ook eenzaam. Enig kind - net als Olivier- haar moeder in het ziekenhuis, maar vooral hoogbegaafd, en door haar moeder onder druk gezet: ze moest presteren. Behalve wat kleren had ze een encyclopedie bij zich: die moest gelezen worden. Wat was Olivier voor haar? Een storende onderbreking, of een welkome afleiding?
'Als ik de geestelijke staat van die zomers wil beschrijven, kan ik alleen maar iets duns zeggen: ik stelde mezelf voortdurend uit, had spookemoties,dutte in en vergat mijn verlangens. Een droomtoestand slechts onderbroeken door soms met ene gevonden eencentmuntje in mijn hand door de tuin te lopen. Dikwijls vergast ik aan het einde van de dag de weg naar huis en dan sliep ik buiten onder de eik. Ik was een laagje poeder. Pff, een windvlaagje en weg was ik. Dwarrelend door de lucht kwam ik neer op de grond als een schaduw. Ik ben 'achtig', kon ik zeggen. Ik zoek de dunne restruimte in de wereld, ook dat kon ik zeggen. Het kleinste stukje dat zich overal tussendoor uitstrekt. Al die woorden waren heel vanzelfsprekend.'
Dan komt Eline in zijn leven. Even, een zomer, is Oliviers leven er een met betekenis. Eline geeft lessen in kunstgeschiedenis en organiseert een reis naar Parijs. En zoals ze gekomen is, vertrekt ze ook weer. Pas jaren later, net voor het verhaal begint heeft hij haar teruggezien: ze leek een verlopen zwerfster. Waar was de mooie Eline? Wat heeft ze de afgelopen jaren gedaan? Olivier gaat op zoek. Naar een verloren zomer, naar een leven dat vol beloften leek te zijn. Het is een traag verhaal, zoals we intussen al gewend zijn van Robbert Welagen. Een traag, maar mooi verhaal.
ISBN 9789038892894 | Paperback | 220 pagina's | Nijgh & Van Ditmar | augustus 2009
© Marjo, 28 juni 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
