Ricus van de Coevering
Sneeuweieren
Waarom dit kip- en kuikenverhaal verhaal in een boekrecensie? Omdat het in dit boek in feite gaat over het bovenstaande.
Olga en Harm zijn met elkaar getrouwd nadat Olga zwanger bleek te zijn. Het kind was zeer gewenst maar helaas het dochtertje wordt doodgeboren als gevolg van een infectie. Dit laatste is ook de oorzaak van het verlies van Olga's baarmoeder en een eileider.
"Hij rustte even uit, steunde met zijn ellebogen op tafel en staarde naar de verjaardagskalender aan de muur waarop de foto van een zwangere vrouw te zien was. Ze droeg een gele trui, tot boven haar bolle buik opgestroopt.
Olga had de kalender gekocht toen ze zwanger was. Omdat ze de foto's na de doodgeboorte te confronterend vond, had Harm hem in de schuur opgehangen.[...] Het was inmiddels vijftien jaar geleden. Harm vermoedde dat Olga er zelden nog maar aan dacht. Sinds David er was, hadden ze er niet meer over gesproken."
David is de dertienjarige Ghanese zoon van Olga en Harm die zij als baby geadopteerd hebben. Aanvankelijk gaat alles goed maar David blijkt meer interesse te hebben in sterren, mineralen, psychologie, planten en dieren dan in 'het aards paradijs' de kippenhouderij van Harm.
"Alles wat Harm leuk vond, scheen David koud te laten. Vanmorgen had hij David voor de zoveelste keer proberen te interesseren voor het bedrijf. Ze hadden samen in de ren de eieren geraapt die niet op de band waren gerold. [...]
'Hoe zou de wereld er in de toekomst uitzien, David? Hoe zou het leven hier zijn? Alles wordt steeds efficiënter. Ik zou 's avonds geen rugpijn en geen hoofdpijn hebben, ik zou me niet druk hoeven te maken over de leg...'
'Misschien vergaat de wereld.' zei David en slenterde de schuur uit."
Harm is enorm teleurgesteld dat David hem niet wil opvolgen en langzamerhand verandert zijn houding naar hem toe, er komen grimmige gedachten opzetten.
Olga daarentegen is stapelgek op het kind, hij is haar exotische oogappel. De dood van haar dochtertje heeft haar erg aangegerepen. Olga is in Harms ogen overbezorgd naar David toe. Zij vraagt zich steeds meer af waarom ze haar gedroomde zangcarriere heeft opgegeven, zij zingt alleen nog in het plaatselijke kerkkoor, Harm ziet haar niet meer staan, hij werkt alleen nog maar...
Maar Harm heeft zo zijn eigen zorgen. Zijn eierenbedrijf staat onder druk, het is in feite te klein en hij kan zich nauwelijks meer staande houden dankzij de enorme eiproductie van de opkomende grote pluimveebedrijven.
Er ontstaan wederzijdse iritaties tussen het echtpaar en de spanningen lopen op.
En dan is op een dag David verdwenen, hij is het laatst gezien toen hij op weg was naar het moeras...
Een mooi psychologisch verhaal waarin de onmacht om tegen elkaar belangrijke zaken uit te spreken weergegeven wordt. Vanaf de eerste bladzijde voel je de dreiging dat er iets verbijsterends gaat gebeuren. De vervreemding van elkaar speelt daarbij een grote rol. Een mooi debuut waar in heldere taal een aangrijpend verhaal verteld wordt.
ISBN 9789055158973 | Gebonden | 180 pagina's | Uitgeverij Van Gennep | oktober 2007
© Dettie, december 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Sneeuweieren
De hardwerkende boer Harm (goh, van het liedje?) en zijn vrouw hebben geen eigen kinderen, maar een adoptiefzoon uit Ghana. Nu de jongen naar de middelbare school gaat geeft hij duidelijk aan dat hij niet net als zijn vader een kippenfarm wil leiden. Hij heeft een andere toekomst voor ogen.
Harm ziet zijn droom in duigen vallen, en daardoor is de verhouding tussen vader en zoon niet al te best. Olga, de moeder, heeft het nog steeds moeilijk met het feit dat ze geen eigen kinderen kan krijgen, en ziet de spanning met lede ogen aan. Ze heeft zelf ook zo haar dromen, die ook al niets kunnen worden. Nu richt ze zich overbezorgd op de jongen...
Een boek in twee delen, die allebei eindigen met een drama.
Ook al is het duidelijk dat de twee delen van dezelfde schrijver zijn, er is een verschil. De taal is over het algemeen vrij arm, ik bedoel dat er niet veel gebruik gemaakt wordt van bijvoeglijke naamwoorden, en de zinnen zijn kort. Geen uitweidingen.
Doordat het verhaal in het eerste deel eenvoudig is en maar een enkele dag bestrijkt lijkt het wel of je een jeugdboek aan het lezen bent. Dat verandert in deel twee. Daar zijn de gebeurtenissen als het ware volwassener. De schrijver maakt gebruik van flashbacks en laat dingen onverteld, je wordt even in het ongewisse gelaten, en daardoor ontstaat er een spanningsboog, die in deel één helemaal ontbreekt. Daar valt het drama zomaar uit de lucht. Nu doen drama's dat in de wereld om ons heen dat ook natuurlijk, maar toch, in een boek wil ik meer spanning.
Een poging tot humor is de oude vrouw Malle Lien, maar haar rol blijft onduidelijk. Van de Coevering doet ook nog een poging om er een coming-of-age boek van te maken als hij David, de jongen, aan het woord laat, maar hij werkt het niet genoeg uit.
Eigenlijk vind ik dat het verhaal wel deugt, de kern is prima, maar er ontbreekt iets aan de omlijsting. Aardig boek, dat wel.
ISBN 9789055158973 | Gebonden | 180 pagina's | Uitgeverij Van Gennep | oktober 2007
© Marjo, april 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Sneeuweieren
Hoofdpersoon is Olga, die een goede stem heeft en zangeres wil worden, maar eindigt als echtgenote van een kippenboer. Haar kind is doodgeboren en met de pijn die dat heeft veroorzaakt, kan ze moeilijk leven, vooral niet omdat ze haar baarmoeder is kwijtgeraakt. Zij en haar man hebben David, geboren in Ghana, geadopteerd. David is een jaar of dertien in de periode dat het verhaal speelt. Harm is niet zo dol op David, en dat laat hij iets te overduidelijk blijken. David zal namelijk nooit het bedrijf overnemen. Olga haat de kippenboerderij. Zo zitten er drie mensen in hetzelfde gezin eenzaam te zijn en geen van drieën weet daar uit te breken. Al dit ongenoegen leidt tot rampzalige gebeurtenissen, die voor alle drie grote gevolgen hebben.
Buiten de hoofdlijn om komt de wreedheid waarmee dieren als product worden geëxploiteerd aan de orde. De kippen raken in paniek als er een vreemde in hun ren komt, maar toch worden ze door vervoerders opgepakt alsof het dingen zijn. Varkens krijsen als ze worden geslacht. De dieren lijken wel degelijk een bewustzijn te hebben, of in ieder geval op het moment zelf te beseffen dat hun iets vreselijks overkomt. Ricus van de Coevering schetst met dit alles een sombere wereld, waar illusies geen kans maken om stand te houden.
Op het dieptepunt van haar leven zoekt Olga houvast in het geloof: alles wat gebeurt, is voorbestemd en God alleen weet waarom de dingen gebeuren zoals ze gebeuren. Uiteindelijk zal ze zelfs deze illusie kwijtraken.
Het verhaal is op klassieke wijze verteld, met een begin waarin de opmaat tot de crisis wordt verteld en de crisis die tot steeds grotere ontreddering leidt. Het taalgebruik is helder: er staat ondubbelzinnig wat er moet staan. Al moet ik wel zeggen dat ik me afvraag of het misschien niet te helder is allemaal. Van de Coevering heeft de neiging sommige dingen twee keer te vertellen. Een ander punt van kritiek is dat de stijl weinig eigenheid van de schrijver uitstraalt. Mogelijk moet die zogeheten eigen stem zich nog ontwikkelen bij deze debutant.
Een ander puntje is dat Olga wel erg gemakkelijk haar ambities laat vallen. Er ontbreekt een dwingende noodzaak daartoe, waardoor ik haar op het eind van het boek een echte wereldtrut vond.
Een pluspunt is dat veel scènes beeldend zijn beschreven, zoals die over de kippenren als Harm daar binnenkomt en aan het eind van het verhaal Olga, en die over de ontmoetingen van Harm en David met de zeer oude vrouw die bij het moeras woont.
Samenvattend kan ik stellen dat het boek me een paar aangename leesuren heeft bezorgd.
ISBN 9789055158973 | Gebonden | 180 pagina's | Uitgeverij Van Gennep | oktober 2007
© PetraO, december 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer: