Pierre Péju
Het stille kind
Zo begint het mooie maar tragische boek, dat de Prix du livre Inter 2003 heeft gewonnen, een prijs die bepaald wordt door de luisteraars van Radio France Inter.
Vollard is een grote, dikke boekverkoper, maar niet alleen dat: altijd al heeft hij boeken verslonden, en hij gaat gebukt onder de last van het niet kunnen vergeten van al die teksten. Als kind werd hij gepest, hij was een stil kind. Het meisje Eva dat hij aanrijdt, is een eenzaam, stil meisje, door haar moeder steeds weer meegenomen, nergens is ze thuis. Ze raakt in coma na de aanrijding, en zal nooit meer spreken.
Haar moeder Thérèse heeft geen rust, Altijd en overal wil ze ervandoor. Haar verantwoordelijkheidsgevoel ten aanzien van Eva is net groot genoeg om Eva te laten leven. Nu haar dochter in coma ligt, voelt Thérèse zich machteloos, en ze verlaat zich helemaal op die grote dikke man, die zich schuldig voelt, en naast het bed van Eva gaat zitten, en de teksten uit zijn hoofd aan haar vertelt.
Alles speelt zich af in de bergen La Grande Chartreuse, die bedreigend zijn en tegelijk bevrijdend. De Franse titel van het boek is "La petite Chartreuse", het kleine meisje, massief en ontoegankelijk als de berg, en de bevrijding van de dikke man.
Wat zou het mooi geweest zijn als het meisje gereageerd had op de eenzame man, maar ze kwijnt weg. Hij betekent niets voor haar, terwijl zij op dat moment alles voor hem betekent. Want ze neemt de woorden uit zijn hoofd, hij voelt wat het is om kind te zijn, om een kind te hebben. "geeft wie echt kinderen heeft zich wel rekenschap van dit banale wonder waarbij de wereld steeds vernieuwd wordt? Voelen ze wel hoe sterk dit bescheiden, verbaasde en speelse 'ja' is waardoor ze verder kunnen, het 'ja' dat boven het ergste trilt als een vonkje nieuwe hoop?" Mooi...
ISBN 9029074655 | Ingenaaid | 159 pagina's | Uitgeverij Meulenhoff | mei 2004
© Marjo, december 2004
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
