Rivier van vergetelheid
Philippe Claudel

Een nog jonge man is de liefde van zijn leven kwijt. Na een kort ziekbed is zij, ook nog jong, gestorven. Hij kan er niet mee omgaan, dwaalt maar een beetje rond, ziet overal zijn geliefde terug. En de herinneringen vreten hem op.
Hij besluit weg te gaan, uit de Vlaamse stad waar ze samen een leven hadden. Hij pakt zijn koffer en rijdt maar een end weg. Hij komt terecht in een klein dorp aan de Maas: Feil. In dit dorpje wordt hij opgenomen, men herkent zijn verdriet. Zelf gaan de bewoners nog gebukt onder de gevolgen van de oorlog. Ze laten hem in zijn waarde, maar aan kleine dingen merkt hij dat ze ook op hem letten. Hij drinkt aanvankelijk heel veel, maar na verloop van tijd, ziet hij zijn omgeving meer en meer. En Paules gezicht vervaagt..soms zijn er uren waarin hij niet aan haar denkt. Hij gaat wat opschrijven, en maakt wandelingen langs de Maas. Tenslotte is hij in staat de laatste tastbare herinneringen aan Paule aan de Maas toe te vertrouwen...
En zelfs lijkt hij te kunnen accepteren dat die andere vrouw in zijn leven, zijn moeder, niet van hem houden kon...

Het verhaal is zo somber, de hoofdpersoon is een en al verdriet, als het niet mooi geschreven (en vertaald!) was, dan had ik dit weggelegd. Er gebeurt heel weinig, ook al beslaat het verhaal een tijdspanne van een jaar. Het lijkt een verstild proces van rouw, van een liefde die verloren is voor altijd.

ISBN 9023420640 | Hardcover | 144 pagina's | De Bezige Bij | 2006

© Marjo, januari 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer: