Paul Baeten Gronda

Toon alleen recensies op Leestafel van Paul Baeten Gronda in de categorie:
Paul Baeten Gronda op internet:
 

Wanderland Wanderland


Hoofdstuk een:

‘Ze had de glazen schuifdeur open laten staan en daarna had ik geslapen en toen ik wakker werd in de namiddag merkte ik dat er iets was veranderd. Ik had moeten zoeken naar wat het precies was. Ik had heen en weer door het wolkenhuis gelopen en was daarna de heuvel afgedaald, de stad in. Ik dacht dat er misschien een brand was uitgebroken of dat er een ramp was gebeurd. Die dingen waren mogelijk. Mensen staken dingen in brand. Rampen gebeurden.’


Het is geen brand. Of het een ramp is? Igor Nast, succesvol schilder, zou het een persoonlijke ramp kunnen noemen. Al zal hij het zeker relativeren: een kleine ramp dan.

‘Natuurlijk had ik er vele nachten van wakker gelegen. Tenminste, de eerste anderhalf jaar. Het voelde alsof ik de eerste waarnemer was van dit fenomeen en de rest moest inlichten. (-) Sindsdien deed ik alsof het leven geen plan of kompas nodig had, maar gewoon van minuut tot minuut kon worden ontdekt. Alsof je ‘s nachts met een zaklamp over onbekend terrein liep en niet verder kon zien dan de plek waar je voet bij de volgende pas zou landen. Zo leek het de meeste dagen min of meer te lukken. Ik dacht: ik doe dit tijdelijk, het gaat ooit wel voorbij en dan laat ik weer een toekomstvisie toe die verder reikt dan enkele uren of een halve dag. Dat geloofde ik nu al duizend dagen elke dag en nu was ik in een huis in Zwitserland bij een stervende vader en ik wist niet wat er nog van dat geloof overbleef.’


In Luzern is hij, na een telefoontje van zijn halfbroer. Hij ontmoet er de overige familie, een bijeengeraapt zootje. Als kinderen uit verschillende relaties zagen ze elkaar als kind bij hun vader, verder was er geen contact. Het telefoontje van Robert klinkt evenwel dringend genoeg, en Igor gaat. Een nieuwe tentoonstelling zal over drie dagen worden geopend, maar hij laat alles met graagte over aan zijn agent Frank Sonntag. Die is toch al meer betrokken bij de schilderijen dan Igor zelf is. Sonntag geniet van het succes en de winsten die daarbij horen, Igor niet.

Aangekomen in Luzern lijkt het wel mee te vallen met de ziekte van zijn vader.  Herinneringen aan een verbrokkeld leven, gesprekken met de ‘halve’ familie, maar vooral de omgang met het neefje Mirko vullen het leven van Igor een aantal dagen lang. En dan vraagt zijn vader hem een autorit te maken naar een godvergeten oord.

Er worden slechts enkele woorden gewijd aan hetgeen waar het hele boek om draait, en toch is het continu voelbaar. Dat is de enorme kracht van dit boek, het vijfde alweer van Paul Baeten Gronda. Het citaat hier boven, ik vind het prachtig! Een mooie gestileerde tekst, waarin geen woord teveel staat en waarin niet de kern besproken wordt.

Het boek bestaat uit drie delen. Na 'hoofdstuk een' volgt een bevreemdende dialoog, een verhoor, waarin Igor ondervraagd wordt door Sloveense agenten. Wat is er gebeurd? Op dat moment hebben we evenwel nog geen idee wie Igor is.  Dat zal net als de titels van de delen later pas op zijn plaats vallen. Het boek zit vol ideeën, Gronda geeft stof tot nadenken, maar nergens wordt dit opgedrongen.

Wanderland. Prachtig boek.


ISBN 9789048824434 | Paperback | 352 pagina's | Hollands Diep | november 2015

© Marjo, 04 mei 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer: