Patty Stenger
Vintage
Cecile (57) de kunstzinnige vrouw die nadat ze de meubelzaak van haar vader had overgenomen, inmiddels naam en faam heeft verworven met haar designwinkel, is druk bezig haar hoofd boven water te houden. De opvliegers overvallen haar op de meest vervelende momenten en ze heeft er moeite mee dat jongere mensen langzamerhand haar toonaangevende plaats in de designwereld gaan innemen.
En nu heeft haar zoon Jord ook nog eens besloten, nadat hij allerlei studies uitgeprobeerd heeft, om zijn moeder op te volgen. Hij is jong, barst van de ideeën en is razend enthousiast, maar zijn moeder houdt stug vast aan haar eigen principes en kennis en keurt bijna alles wat Jord bedenkt, of in wil kopen, tot zijn grote teleurstelling helemaal af. Ze ontwijkt hem ook zoveel mogelijk in de winkel en controleert alles wat hij doet.
Cecile ergert zich overigens aan veel dingen van haar kinderen, perfectionistisch als ze is kan ze het niet uitstaan dat haar kinderen niet geworden zijn wat zij voor ogen had. Neem nou haar mollige dochter Juul, die is gaan samenwonen met Jeffrey, een in haar ogen simpele jongen uit Hengelo die ook nog eens 15 jaar ouder dan Juul is. Haar eens zo mooie meisje bij zo'n dweil van een vent. Maar, zo lezen we, Juul houdt oprecht van die vent.
Het verhaal heeft steeds een wisselend perspectief en wordt verteld vanuit de belevingswereld van de vier hoofdpersonen. Opa Anton bijvoorbeeld woont alleen in Spanje. Zijn vrouw Else is overleden maar leefde na hun scheiding al geruime tijd in Nederland. Maar opa weet dat allemaal niet meer zo goed. We lezen dat opa soms niet snapt wie de mensen zijn die hij ziet en wat ze in zijn huis doen, soms vraagt hij zich zelfs af waar hij is.
En dan valt opa... Juul wordt door de huishoudster gebeld en zij komt onmiddellijk naar haar opa om hem te helpen. We lezen dat Cecile zich daardoor gekwetst voelt, waarom is zij niet gebeld? Waarom Juul? Die meid doet niets en kan niets, ze neemt zelfs nooit de telefoon op, dat gaat nooit goed. Maar het gaat meer dan goed. Juul is geduldig en weet precies de goede toon te treffen. Ze houdt van haar opa en dat straalt ze uit. Bovendien komt het Juul wel goed uit, die tijd bij opa... Cecile wilde dat zij zo'n relatie met haar vader had, maar dat lukt maar niet. Hij was een dwarse man, niet echt een leuke vader. Wat ze deed was nooit goed genoeg.
Dat haar vader ook zijn verdriet en een groot geheim met zich meedraagt wil er bij haar niet in.
Natuurlijk probeert de altijd alles regelende, Cecile in te grijpen en de boel in Spanje te redden. Maar tussen de regels door leren we ook een andere kant van haar kennen. Ze voelt dat ze terrein verliest op alle fronten en ze kan het niet uitstaan!
Jord gaat ondertussen zijn gang. Hij probeert zijn draai te vinden en onder het slopende juk van zijn moeders negatieve oordelen uit te komen. Hij wil op eigen benen staan, zelf dingen regelen voor de winkel. Maar of Cecile dat toestaat? Zijn succesvolle vriendin Sarah geeft hem ook niet het zelfvertrouwen die hij zo hard nodig heeft. We lezen zijn twijfels én optimisme.
Door de verhalen vanuit de verschillende personages weer te geven, blijft het verhaal heel levendig. Opa is dankzij zijn steeds vaker getroubleerde en bijna kinderlijke blik soms aandoenlijk maar ook grappig. Maar ook Cecile is een mens waar je niet omheen kunt, iemand die hard knokt om niet om te vallen. Jord met zijn amoureuze perikelen en vrolijke en spitsvondige opmerkingen vormt een mooi tegenwicht voor Cecile en de meer serieuze Juul. Juul is een verhaal apart, wat Cecile bij haar ervaart klopt wel, maar het is vooral Cecile zelf die een spiegel voorgehouden moet worden en daar zorgt een verrassend figuur voor.
Heerlijk vlot geschreven verhaal dat ik met enorm veel plezier gelezen heb.
Patty Stenger maakte met Zuidas haar debuut. Ze verdiende ruimschoots haar sporen als scenarist van televisieseries, films, toneelstukken en muziektheater. Met haar bedrijf Zee maakte ze vele (internationaal bekroonde) films in opdracht.
ISBN 9789044534306 | Paperback | 287 pagina's | Uitgeverij De Geus | januari 2017
© Dettie, 28 januari 2017