Paola Calvetti
Voor liefde zie de letter L
Helaas, de werkelijkheid is totaal anders. Om heel eerlijk te zijn heb ik het boek niet uitgelezen. Ik ben niet verder gekomen dan iets over de helft van het boek en heb het toen van ellende aan de kant gelegd.
De setting van het boek is goed bedacht: Emma Valentini heeft een kleine boekhandel in Milaan die zich helemaal richt op boeken die over de liefde gaan. Zij is gescheiden en bijna 50 jaar oud wanneer we kennis met haar maken en ze heeft een 15-jarige zoon. Haar jeugdliefde, Federico, woont tegenwoordig in New York, maar tijdens een bezoek aan Milaan komt hij in de boekhandel terecht en na 30 jaar bloeit hun liefde weer op door middel van brieven die zij elkaar schrijven. Hij heeft een vrouw en dochter in New York, maar dat terzijde. Kortom, alles is aanwezig om hier een boeiende roman van te maken, maar de schrijfster slaagt erin het boek zo gruwelijk saai te schrijven dat er niet doorheen te komen is. De zinnen zijn één lange brij van woorden en zo lang dat je ze 3x moet lezen om te begrijpen wat er staat. Het is niet eens 1- dimensionaal; het is een verzameling letters die heel in de verte het idee geven dat er een verhaal achter zit, maar dat idee komt niet dichterbij.
De karakters zijn vlakker dan vlak, er gebeurt helemaal niets in het verhaal, behalve dat de boekenverkoopster de etalage 4x heeft veranderd. De brieven die zij elkaar schrijven zijn zo inhoudsloos dat je er niets wijzer van wordt over de hoofdpersonen. Geen diepgang, geen ontwikkeling in karakters, het sleept jaar na jaar door.
Is de liefde tussen Emma en Federico een allesoverheersende passie? Wat zijn hun gevoelens tegenover de vrouw van Federico? Welke gevolgen heeft hun overspel op de onderlinge relaties? De schrijfster laat zich er niet over uit.
Het boek verzandt in een reeks letters die niets meer zeggen. De tegenzin om het boek op te pakken werd steeds groter tot ik besloot iets te doen wat ik nog niet eerder heb gedaan: ik lees dit recensieboek niet uit. En dat is denk ik genoeg kwalificatie voor dit boek. Op een score van 5 sterren geef ik deze 0.
De schrijfster is PR-directeur geweest van het Scala in Milaan en heeft vier boeken geschreven. In Italië zijn van het boek L'amore segratore meer dan 100.000 exemplaren verkocht. Ligt het dan toch aan mij of is de Italiaanse schrijfstijl niet aan mijn Nederlandse aard besteed? Ik ben benieuwd naar andere reacties op dit boek!
ISBN 9789049951139 | Paperback | 432 pagina's | Uitgeverij Mistral | september 2009
Vertaald door Etta Maris
© Joanazinha, 16 november 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
