Orhan Pamuk

Toon alleen recensies op Leestafel van Orhan Pamuk in de categorie:
Orhan Pamuk op internet:
 

Het nieuwe leven Het nieuwe leven


Pamuk blijft blijkbaar voor mij een controversieel schrijver, in die zin dat dit boek mij enorm aantrekt en weet af te stoten. Het onderwerp is spectaculair, alleen de uitwerking niet.

De mannelijke hoofdpersoon komt een boek onder ogen dat zijn leven verandert. Er wordt niet verteld wat er in dit boek staat, alleen wordt er gemeld dat ieder mens die de inhoud onder ogen komt, daarna niet meer dezelfde is. Dat overkomt zeker de hoofdpersoon. Hij wordt zo obssesief door het boek, het boek begint zijn leven te bepalen. Nadat de ik het in één keer heeft verslonden, wil hij meteen weer opnieuw beginnen, wat hij ook doet en daarna nog keer en nog een keer en… Het boek is zo krachtig dat het de opvattingen van de hoofdpersoon over zijn leven, het leven in het algemeen drastisch doet bijstellen. Het roept zelfs het verlangen naar de dood op.

Dan ontmoet de ik een jonge, knappe vrouw genaamd Canan. Hij wordt op slag verliefd op haar, komt er niet alleen achter dat zij het boek ook heeft gelezen, maar dat zij bekend is met iemand anders die het ook van binnen en van buiten kent. Nadat de voormalige vriend van Canan is doodgeschoten (tenminste dat denkt de ik), begint de ik met de jonge vrouw een zoektocht naar het nieuwe leven. Daarnaast gaat hij ook op zoek naar de schrijver van het boek. Die blijkt dichterbij te zijn dan hij maar had kunnen vermoeden.

Deze roman is Pamuk’s literaire antwoord op het gevaar van moslimfundamentalisme. Daar kwam ik halverwege deze roman achter. De personen die het boek lezen, worden extremistisch in hun opvattingen en willen anderen uit de wegruimen. Het is een complex boek en Pamuk maakt het de lezer niet bepaald gemakkelijk door zijn pagina's lange uitweidingen, zodat je de draad van het verhaal steeds kwijtraakt. Hoewel er mooie zinnen blijven opduiken, zinnen met wijsgerige, diepe uitspraken, staan er naar mijn idee ook vaker zinnen tussen die niks bijzonders hebben. Ik snap wel dat Pamuk, met de eeuwig voortdurende lijkende busreizen, de tijd wil stilzetten, dat deze reizen een reis in de ontwikkeling van de verkeerd afgeslagen jongeman verbeelden, maar ze gingen mij op den duur ook vervelen. Ik moet het eindoordeel over dit boek opschorten. Ik kom er gewoon niet uit. Deels heel indrukwekkend, deels saai.


ISBN 9029564229 | Paperback | 264 pagina's | De Arbeiderspers | juli 2006

© Roel, juli 2007


Lees de reacties op het forum en/of reageer: