Omar B.

Toon alleen recensies op Leestafel van Omar B. in de categorie:

Omar B. op internet:

Oesters of merguez
Omar B.

De in het Marokkaanse stadje Goulmine opgegroeide Omar ontdekt dat hij homoseksueel is. Nadat de man waar hij vrijend mee gezien is, weggestuurd is, raakt hij in een diepe crisis. Er wordt zelfs voor zijn leven gevreesd. Homoseksualiteit wordt niet geaccepteerd in Marokko. Zijn ‘vriend’ wordt ‘op heterdaad’ betrapt met een man en belandt voor twee jaar in de gevangenis. De moeder van Omar zegt dat ‘het’ wel over zal gaan en dat lijkt er inderdaad op. Omar ontmoet een Marokkaans meisje, die woonachtig is in België, het klikt tussen hen, ook seksueel... denkt hij. In België valt veel meer te verdienen en zodoende emigreert hij daar naartoe. Over twee jaar, als ze genoeg gespaard hebben, zullen ze trouwen. België is anders dan hij gedacht had en ook de seksuele aantrekkingskracht die er was tussen zijn aanstaande vrouw en hem blijkt verdwenen. Hij gaat stiekem uit en ontdekt de homo-bars en ontmoet daar een man waar hij een relatie mee krijgt. Maar… die relatie kan niet, mag niet, het zou een enorme schande voor de Marokkaanse gemeenschap zijn waar hij ook in België deel van uitmaakt en voor zijn familie in het thuisland. Het boek begint met de bootreis van België naar Marokko. In flashbacks krijgen we het levensverhaal van Omar te lezen. Vader was sergeant die nadat hij aan een slachtpartij ontsnapt is enorme woedeuitbarstingen heeft. Zijn vader wil dat hij ook het leger in gaat maar Omar wil verder leren.

'Het ontbreekt je aan discipline. Een portie militaire dril zal je goed doen.'Vader perste zijn lippen zelfverzekerd op elkaar.
Maar ik wilde naar het lyceum, mijn middelbare school afmaken.
'Man haal je toch niks in je hoofd,' brulde hij. 'Zonder hoge relaties, vind je later geen werk! Met of zonder diploma! Trouwens daar hebben we geen geld voor!'
'Daar zal ik wel voor zorgen,' zei moeder ineens.
Vader staarde haar verbluft aan, alsof ze de duivelsverzen had uitgesproken.
Zolang onze kinderen onder hetzelfde dak wonen, mogen ze studeren. Of werken. Dat is hun keuze.''Haar dwingende blik snoerde vader de mond.

En zo gebeurt het ook, moeder gaat werken en Omar naar het lyceum.
We lezen het verhaal van Omar en Moerad, de man waar Omar hevig verliefd op was. We beleven de geestelijke worsteling van Omar die hij ondergaat nadat hij ontdekt heeft dat hij walgt van seksueel contact met vrouwen. Maar ook de opluchting na de eerste vrijpartij met een man én de opluchting dat hij zich toch aangetrokken blijkt te voelen tot vrouwen.
Als rode draad door het boek loopt de relatie tussen Omar en zijn vader.
Het verhaal (met autobiografische elementen) is niet loodzwaar, er zijn grappige stukken zoals het gedeelte waarin Omar Nederlandse les krijgt...

Ben Ali, die pas een Marokkaans restaurant in de Ommeganganckstraat had geopend, zat er de hele tijd als een sfinx bij. Maar toen Dirk over Nederlandse begroetingen begon, veerde hij op.
Tot ziens, dat had hij nog nooit gehoord in de zeven jaar dat hij hier woonde.
'Iedereen zegt hier: salu hee,' poneerde hij met grote stelligheid. 'En het moet zijn "vanwoorzeddega" in plaats van "waar komt u vandaan".'

Mooi is het moment dat Mourad hem vertelt over het bestaan van aantrekkingskracht tussen mannen...

Sommige mannen houden nu eenmaal niet van oesters.’zei hij. ‘Die hebben liever sappige merguez*.’
Zijn hand begon te strelen. ‘Zoals wij.’
Dit is wat ik wil, besefte ik met elke vezel in mijn lijf toen Mourad me dicht tegen zich aantrok(…)

Een goed debuut, vlot en zonder melodrama geschreven. Het geeft de problemen weer waar homoseksuelen tegenaan lopen en in het bijzonder Marokkaanse homoseksuelen.
*merguez = worst
Lees ook het interview met Omar B.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Oesters of merguez
Omar B.

Eenvoudig, en toch indrukwekkend.
Het is het verhaal van een Marokkaanse jongen die ontdekt dat hij niet alleen geen macho is zoals zijn mannelijke familieleden en vrienden, maar erger nog: hij blijkt helemaal dicht te slaan als hij met meisjes probeert te vrijen, maar als een jongen hem verleidt, lukt het allemaal wel! Dit is meteen de betekenis van de titel...

Als Marokkaan, erger nog: als moslim- homoseksueel zijn, dat kan niet: je kan er voor in de gevangenis terechtkomen. Zijn ouders hebben het eerder in de gaten dan hijzelf, en ze zijn erg blij als hij toch nog probeert 'normaal' te zijn en te doen, als hij zich laat overhalen om te trouwen met Latifa. Zij woont met haar familie in België, en dus gaat Omar daar ook naar toe. De arme jongen... hij is een buitenlander en hij is homoseksueel, en hij begrijpt eigenlijk helemaal niet dat dat een probleem is in Antwerpen, de stad waar hij woont.

De situaties waarin hij geconfronteerd wordt met zijn 'probleem' zijn subtiel beschreven.
Terwijl Omar niet begrijpend de vreemde cultuur ondergaat, lachen we om de rare hilarische situaties die er ontstaan... maar er zit een harde werkelijkheid achter en tussen de regels: homohaat en racisme...
Een lach dus gecombineerd met bittere ernst. En dat heeft impact.
Door de eenvoudige verteltrant leest het als een trein. Het zou ook zomaar een mooie film kunnen worden denk ik.
Omar B. is overigens een schuilnaam, las ik. Omdat de sfeer in Antwerpen waar hij woont nog steeds is als beschreven in dit boek, durft hij zijn echte naam niet te geven. Hij kan de debuutprijs dus niet persoonlijk in ontvangst komen nemen...

Lees de reacties op het forum en/of reageer: