De hemel volgens Boe
Neil Smith

De dertienjarige Oliver is een eenling, een nerd. De anderen noemen hem Boe, omdat hij een erg witte huid heeft en witblond piekhaar. Op school wordt hij stevig aangepakt met pesterijen die heel ver gaan, maar die hij langs zich af laat glijden. Als een schildpad trekt hij zich terug in zichzelf, blijft hoge punten halen, en concentreert zich op wetenschappelijke waarnemingen. Is hij weer eens op de grond gegooid, dan bestudeert hij het mierenvolkje...

Nu is Boe gestorven, en wakker geworden op een plek die wel de hemel moet zijn. Vlak voor hij stierf was hij bezig geweest de 106 elementen van het periodiek systeem op te noemen. Net had hij ze allemaal geteld, toen hij flauwviel. Hij denkt dat hij gestorven is aan een hartstilstand, veroorzaakt door het gaatje in zijn hart.

Tot zijn verrassing wordt hij wakker in ‘een specifiek hiernamaals dat alleen bestemd was voor Amerikanen die op dertienjarige leeftijd zijn heengegaan.’ Het is een oord dat afgesloten wordt door metershoge muren, er staat lelijke hoogbouw. Als een nieuweling ‘geboren’ wordt, krijgt hij/zij  een ‘goeddoener’ als begeleiding. Voor Boe is dat Thelma, die hem vertelt dat de bewoners vijftig jaar op die plek blijven en dan zonder meer verdwijnen. 'Iemand' zorgt voor genoeg eten, en voor wat er maar nodig of ook niet nodig is. Die iemand laat soms ook dingen gebeuren. Boe noemt hem Zig. Zigs gedrag is volkomen willekeurig, ongrijpbaar.

Een paar dagen nadat Boe aangekomen is, komt er weer een nieuweling, Johnny Henzel.  Boe kent hem, hij zat op dezelfde school, en was de enige die opkwam voor Boe. Hij zegt: ‘Wij zijn niet dood door een stomme hartafwijking, Boe. Een of andere gek heeft ons neergeknald op school.’
En de moordenaar zou ook in de hemel zijn, en omdat hij eveneens dertien jaar oud is, in dezelfde sector. Het wordt een obsessie voor Johnny om wraak te nemen. Maar kloppen de feiten wel?

Het verhaal wordt verteld aan zijn ouders door Boe, in de vorm van een boek dat hij ooit aan hen hoopt te kunnen geven. De hemel is tegelijk een bijzondere plek als ook een samenleving zoals wij die kennen. Al is iedereen officieel dertien jaar, iemand die er al langer is heeft toch de status van een volwassene. Ze gaan niet naar school, maar er is wel een zekere regelmaat, er zijn ook banen, met leidinggevenden en nieuwelingen.

Neil Smith heeft diverse verrassingen in petto voor de lezer. Het is een wonderlijk verhaal, dat toch een soort coming of age-verhaal  is. Johnny, maar vooral Boe moeten hun leven en hun dood verwerken, met zichzelf in het reine komen. Een origineel debuut. Goed geschreven, meeslepend zonder melodrama.

ISBN 9789046819739 | Paperback | 320 pagina's | Nieuw Amsterdam | februari 2016
Vertaald uit het Engels door Lisette Graswinckel

© Marjo, 03 maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer: