Michel Faber
De Fahrenheit-tweeling & andere verhalen
Een vrouw in een huis in een achterstandsbuurt met uitzicht op junks; een genezen geesteszieke, waarvoor thuis geen plaats meer is; een wanhopige vrouw met postnatale depressie; een lelijke winkeldetective die zo graag een relatie zou willen. Enkele verhalen zijn wat science fiction-achtig. "Dan zijn we allemaal zwart" is heel beklemmend; "Finesse" is erg spannend en "Muis" humoristisch. Voor elk wat wils.
Helaas hebben sommige verhalen geen einde, waardoor ik het boek halverwege weg wilde leggen. Maar Fabers vertelkunst, de zorgvuldige schrijfstijl, zijn kennis en rijke detaillering van welk onderwerp dan ook, verleidde mij steeds tot doorgaan. Uiteindelijk zijn er maar een paar verhalen, die voor mijn gevoel "in de lucht blijven hangen". De anderen zijn afgerond of hebben een einde dat toch een bepaalde richting uitwijst (zoals in Lelieblank, scharlakenrood).
Het titelverhaal is een tamelijk vreemd verhaal over een vrij opgevoede, zeg maar verwaarloosde, tweeling in het Poolgebied. Hun ouders, wetenschappers, bemoeien zich nauwelijks met hen, waardoor zij min of meer hun eigen normen en waarden moeten ontdekken. Aan het einde van dit verhaal staan zij op het punt hun eigen nieuwe wereld te gaan maken, maar gezien hun namen: Tainto'lilith en Marko'cain zijn ze net als Adam en Eva al gedoemd vanaf de start.
Ik vond dit boek zeer de moeite waard, ondanks een paar teleurstellingen vanwege een niet afgerond verhaal.
ISBN 9057590379 | Paperback | 306 pagina's | Uitgeverij Podium | 2005
Vertaald door Harm Damsma
© Berdine, juni 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
