Mensje van Keulen

Toon alleen recensies op Leestafel van Mensje van Keulen in de categorie:
Mensje van Keulen op internet:
 

Een goed verhaal Een goed verhaal


Zes verhalen over mensen die geen van allen lekker in hun vel zitten. Ze geven daar een speciale draai aan en dat levert bijzondere, een enkele keer bizarre verhalen op. 'Bedevaart' is een voorbeeld van dat laatste.
De hoofdpersoon is een lerares op een middelbare school, die een zwak blijkt te hebben voor Branwell, de broer van de zussen Brontë. Ze woont alleen met haar geliefde kat en heeft geen enkele behoefte om te reizen. Maar die ene reis, die moet ze maken. Naar het dorp dat ze zonder het gezien te hebben kan dromen, het dorp van Branwell. Ik weet dat de wereld vreemde kostgangers heeft, maar deze mevrouw vind ik toch wel wat ongeloofwaardig. Het einde van dit verhaal bederft jammer genoeg het prachtige begin.

Het eerste verhaal daarentegen dat gaat over een vader en een dochter is heel herkenbaar. Nadat ze achttien jaar lang niets van hem gehoord of gezien heeft, belt hij op een avond: hij wil graag iets afspreken. Hij wil haar weer in zijn leven. Een vader is de eerste man die je lief hebt, vindt ze, en ze laat zich overhalen. Maar dan verraadt hij haar voor een tweede keer. Haar wraak zal zoet zijn.


Het verhaal 'Zand' is wrang. Een echtpaar dat niet echt meer kan communiceren. Zij verwijt hem nog steeds een slippertje van een jaar terug, maar eigenlijk is dat niet het probleem dat hun huwelijk doet mislukken. Het
is het onbegrip. Als er weer een gesprek is, en zij doordraaft gaat hij weg. Hij rijdt een eind, naar het strand. Een man spreekt hem aan, het begin van een gebeurtenis die hij nooit aan zijn vrouw kan vertellen. Dit verhaal hakt er nogal in, niet alleen vanwege de scene aan het strand, maar ook omdat Mensje Van Keulen het onvermogen van de man in deze situatie meesterlijk duidelijk maakt.


Ook in de andere verhalen doet ze dat, meer of minder: ze vertelt niet, ze laat het aan de lezer over om uit de details die zij los laat op te maken waar we over lezen.  Ieder verhaal wordt vanuit het 'nu' van de personen verteld. Soms zijn er korte flashbacks, maar over het algemeen doet Mensje van Keulen niet aan uitleg. We moeten het zelf maar opmaken uit de details die gegeven worden. We lezen over gewone mensen, mensen die we op ieder moment van de dag kunnen tegenkomen. Mensen die een beslissing nemen dat een goed verhaal oplevert.
Meestal dan.


ISBN 9789045014692 | Hardcover | 159 pagina's | Uitgeverij Atlas | februari 2009

© Marjo, 09 februari 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: