Marsha Mehran
Guinness & Rozenwater
Marjan is de oudste zus; zij kookt en waakt over hun welzijn; Bahar, de middelste, heeft lichamelijke en geestelijke littekens overgehouden aan haar kortstondige huwelijk met een aartsconservatieve Iraniër en wendt zich nu tot het katholieke geloof om daar de antwoorden te vinden op haar vragen en de jongste, de zestienjarige Layla, stort zich vol overgave in haar liefde voor de Ierse Malachy.
De meeste inwoners van Ballinacroagh hebben de zussen met open armen ontvangen. We maken kennis met pastoor Mahoney; een prachtig figuur die de inwoners van zijn parochie op een gegeven moment verrast met een heus radiostation waarin hij zijn passie voor muziek en voor woorden met de mensen kan delen.
Verder is er Estelle Delmonico, de huurbaas van de zussen en vriendin van Marjan. Estelle is een oude vrouw van Italiaanse afkomst die al meer dan 40 jaar in het plaatsje woont en daar vroeger met haar man een bakkerij had. Nu heeft ze het pand verhuurd aan de zussen en woont zij zelf even buiten het dorp. Op een gegeven moment vindt zij tijdens een wandeling langs een baai een jong meisje, meer dood dan levend. Het blijkt dat zij de grootste zonde heeft begaan die je in Ierland kunt doen: zij heeft op primitieve wijze en tevergeefs geprobeerd abortus te plegen. Wie zij is blijft onbekend omdat ze weigert te spreken, maar door voor haar te zorgen en haar te verbergen kan Estelle grote problemen krijgen. Wanneer de geruchten over het meisje de ronde doen in het dorp, met name door toedoen van een stel roddelende tantes die hun wekelijkse Bijbelstudie gebruiken om alles wat niet in hun straatje past van venijnig commentaar te voorzien, wordt de grond onder hun voeten steeds heter.
Daarnaast heeft Marjan nog meer zorgen aan haar hoofd: haar zus Bahar verdwijnt regelmatig ’s middags voor een paar uur en weigert te zeggen waar naar toe; haar jongste zusje wil dat zij condooms regelt voor het liefdesleven van haar en Malachy en zelf wordt ze verliefd op Julian. Maar wie is Julian en is hij te vertrouwen?
Ik vond het boek wel aardig maar ook niet meer dan dat. De karakters in het boek worden niet genoeg uitgediept en daarom is het ook moeilijk binding met ze te krijgen. Van Julian komen we niets anders te weten dan dat zijn voorouders uit het dorp komen en dat hij het oude huis gaat opknappen en dat hij warme ogen heeft. Het meisje dat gevonden wordt blijft een schim in het boek. Pas aan het eind – en veel te laat – wordt meer over haar verteld via een uitgebreide monoloog van haar vader. En de ervaringen van de zussen in Iran die af en toe even aangestipt worden, geven niet veel meer inzicht in de personen die zij zijn. Ik heb het gevoel dat ik informatie mis, misschien omdat dit het tweede boek is over de zussen? Het boek is als los zand wat door je vingers glipt. En dat is jammer; ik had me verheugd op een boek over Ierland van het kaliber van Maeve Binchy. En dat niveau haalt Marsha Mehran helaas niet. Leuk voor een paar uurtjes tijdverdrijf, verder niet.
Het enige echt leuke aan het boek, zijn de recepten achterin! Aanraders voor wie van koken houdt en zich eens aan de Iraanse keuken wil wagen.
ISBN 9789058315038 | Paperback | 288 pagina's | Uitgeverij Sirene | oktober 2008
© Joanazinha, november 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
