Marion Zimmer Bradley
Nevelen van Avalon
In deze roman wordt de legende van koning Arthur voor het eerst beschreven vanuit het standpunt van de vrouwen die hierin een zo grote rol vervullen.De wereld van de heldhaftige koning Arthur en zijn ridders van de Ronde Tafel; van Avalon, het mysterieuze eiland voor de kust, alleen zichtbaar voor hen die uitverkoren zijn en de wereld van Camelot met al haar hartstocht en avonturen. De wereld die door de eeuwen heen door generaties telkens weer werd vastgelegd in verhalen, gedichten en toneelstukken, wordt voor de eerste keer onthuld zoals zij beleefd zou zijn door haar heldinnen.
- Ingraine, gehuwd met Uther Pendragon en voorbestemd om moeder van Arthur te worden;
- Viviane, de majestueuze Vrouwe van het meer en Hogepriesteres van Avalon die op mysterieuze wijze ingrijpt in het leven van Igraine, haar zuster, maar die niet in staat is het langzame, maar onafwendbare verval van Avalon tegen te gaan;
- Gwenhwyfar, gehoorzaam in het huwelijk getreden met Arthur maar in haar hart toebehorend aan Lancelot en daardoor niet in staat Arthur een zoon te schenken. Haar onbuigzame vroomheid brengt Arthur, en met hem geheel Britannia, onder de machtige heerschappij van de christelijke priesters ondanks Arthurs heilige eed om het oude geloof van Avalon te beschermen en te handhaven;
- Morgaine, Gwenhwyfars beschermengel: vurig en intens in haar liefde en toewijding. Zij is priesteres van Avalon en begiftigd met het Gezicht. Morgaine wordt gekweld door haar onbeantwoorde liefde voor Lancelot en haar falen als moeder, zuster en echtgenoot. Het is Morgaines tragische lot om de neergang van haar broer Arthur te bewerkstelligen…
Het zijn de vrouwen, hun levens en gevoelens die de Arthurlegende nieuw leven inblazen waardoor men een bekend verhaal met nieuwe ogen leert aanschouwen.
Nevelen van Avalon is deel 1 van de Avalon-serie.
Deel 2: Het huis in het woud.
Deel 3: Vrouwe van Avalon
Deel 4: Priesteres van Avalon
Mijn mening
Met momenten heb ik het boek bijna ademloos gelezen, maar soms ook irriteerde het boek me.
De reden waarom het me soms irriteerde was omdat het me nogal soapachtig voorkwam. Al die intriges. Het is iets waar ik een hekel aan heb. Ook de reden van die intriges stoorde me met momenten mateloos. Ze wilden dat Arthur zijn eed aan de Godin hield, allemaal goed en wel maar ook zij drongen een geloof op. Ze wilden dat de mensen bleven geloven in de Godin en niet het Christelijke Geloof aangingen.
In hun strijd om hun eiland niet in de mist te laten verdwijnen en om het geloof in de Godin te behouden gaan ze onmenselijk ver. Welke levens ze daarvoor allemaal verspilden en kapot maakten..
Oké, ik geef toe, ook de priesters gingen ver in hun prediken van God, en als God zo wraakzuchtig is zou ik, denk ik, twijfelen.
Ik weet het ik heb makkelijk praten, bij ons mag iedereen zijn eigen geloof hebben zonder dat daar echt problemen van komen.
Ik heb al dikwijls gedacht dat de mensen zéér onverdraagzaam geworden zijn de laatste jaren, maar als ik dat boek las had ik iets van eigenlijk is het al sinds mensenheugenis zo.
Ik denk niet dat ik de volgende delen in de reeks nog zal lezen. Ik heb me laten vertellen dat dit deel het beste was en het leek me nu al met momenten langdradig en onecht.
Het was, denk ik, niet echt mijn genre.
ISBN 9789022535431 | Paperback | 952 pagina's | Uitgeverij Boekerij | juni 2003
Vertaald door Bert Coltof
© Inge, november 2004
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
