Marie-S. Nathusius

Toon alleen recensies op Leestafel van Marie-S. Nathusius in de categorie:
Marie-S. Nathusius op internet:

 

Slapende zwanen Slapende zwanen


 
Het kan soms zomaar gebeuren dat je een boekje koopt omdat de flaptekst "je wel aanspreekt", de schrijfster ken je alleen van naam. Je denkt dan een aardig "tussendoorboekje". Het staat al een tijdje in je kast en als je niet precies weet wat je nou wil lezen pak je dit maar eens. En dan blijkt dat het een erg mooi verhaal is en je leest het boekje in een ruk uit.
Slapende zwanen gaat over Ester en Aert, beiden niet zo jong meer en beiden wonen alleen en vinden dat wel prima. Ester heeft een relatie achter de rug, Aert heeft nog nooit een vrouw gehad op enkele bezoeken aan een prostituee na.
Ze kennen elkaar van gezicht omdat ze in dezelfde straat wonen en zeggen elkaar gedag als ze elkaar tegenkomen.
De moeder van Aert zorgt ervoor dat het niet bij deze toevallige ontmoetingen blijft. Zij wil graag dat ze voor haar dood zeker weet dat Aert niet alleen achterblijft. Als ze, zeer tegen de zin van Aert, een paar weken komt logeren legt zij contact met Ester en nodigt haar uit bij Aert. Beiden voelen zich daardoor behoorlijk opgelaten. Omdat Aerts moeder zeer intieme vragen stelt verzint Ester een heel verleden, zij heeft helemaal geen zin om haar privéleven bloot te geven. Moeder houdt vol en Aert wordt hopeloos verliefd op Ester.
Na het vertrek van moeder blijkt echter dat ze beiden toch voorzichtig naar elkaar toetrekken... zelfs erg om elkaar gaan geven. Maar Ester heeft haar hele verleden gelogen...
Het is een schitterend verhaal. Beide mensen zijn eigenlijk eenzaam, ze snappen niet goed wat hen overkomt maar beseffen wel dat het goed is. De titel verwijst naar de zwanen die aldoor bij Ester in de vijver komen. Het is een zwanenstel, het vrouwtje heeft een verlamde vleugel, Ester ziet in het stel zichzelf en Aert, zij is Leda...
 


ISBN 9050710972 | Pocket | 182 pagina's | uitg. An Dekker | 1991

© Dettie, november 2007


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Slapende zwanen Slapende zwanen


Als in het kleine doodlopende laantje een nieuwe bewoner in zijn nieuwe huis trekt, verandert het leven van Ester helemaal. Die verandering lijkt te beginnen met de komst van een zwaan, in het slootje achter het huis. Een grote witte zwaan, die gretig het brood aanneemt dat Ester in het vervolg iedere dag komt brengen. Op een dag heeft de zwaan een vrouwtje bij zich, een kleinere zwaan met een lamme vleugel.
De nieuwe bewoner is een man, maar ook hij heeft een handicap: hij heeft een hoge rug. Maar net als Ester is Aert eenzaam. Als zijn moeder er dan voor zorgt dat de twee elkaar ontmoeten kunnen ze haar daar alleen maar dankbaar voor zijn. Maar de vriendschap verloopt moeizaam: Ester is niet van plan te vertellen over haar eigen in haar ogen mislukte leven en ze fantaseert van alles als hij er naar vraagt.
Hij heeft net zijn werk als architect opgegeven, maar voelt zich zo nutteloos dat hij tenslotte toch weer begint te tekenen. Dat de buurvrouw meer voor hem betekent dan hij aanvankelijk dacht dringt tot hem door als zijn vriend de schilder geïnteresseerd blijkt in haar. En zij in hem. Aert is jaloers...
Maar de schilder blijkt een illusie voor Ester, en langzaam begint ze in te zien dat Aert een betrouwbare man is.
Het is dit keer eens een relatie tussen twee oudere mensen die beschreven wordt.
Heel fijn wordt verteld hoe twee bijna verbitterde mensen langzaam hun hart openstellen voor de ander. Er wordt wel veel gedronken, maar misschien kan hun pantser anders niet doorbroken worden?'
Mooi boek, vooral omdat het zo 'stil' is... geen schokkende veranderingen, geen drama, maar een rustig ingehouden verhaal.


ISBN 9050710972 | Pocket | 182 pagina's | uitg. An Dekker | 1991

© Marjo, januari 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer: