Margaret Leroy
Het Engelse meisje
Stella studeert hard, ze is goed genoeg om naar Wenen te gaan, zegt haar lerares, die zelf ook les heeft gehad van de Weense dr. Zaslavsky, een beroemde Joodse pianist. Ze is pas zeventien als ze haar moeder weet over te halen. Er wordt gezocht naar een adres waar ze kan verblijven, en daar gaat ze. In haar eentje, naar Wenen. Het is 1937.
Rainer en Marthe Krause oude vrienden van Stella’s moeder, bieden haar onderdak, in ruil voor Engelse les aan hun zoontje. Stella krijgt ruimschoots de gelegenheid om te studeren voor haar lessen bij dr. Zaslavsky. En ze heeft nog tijd om door de stad te dwalen. Tijdens een bezoek aan een kunstgalerie ontmoet ze Harri Reznik, een jonge joodse psychiater.
Omdat je dan als lezer al doorhebt dat Rainer Krause een nazi is, dan is het duidelijk: alle ingrediënten zijn aanwezig voor een dramatisch liefdesverhaal.
De sfeer in de stad wordt grimmiger naarmate er meer dreiging komt vanuit Duitsland, waar Hitler vastbesloten lijkt te zijn om Oostenrijk in te lijven. Maar dat zal de bevolking toch niet toelaten, denkt Stella. Harri vertrouwt het niet zo, en denkt er over om te vluchten. Maar wat moet er dan met zijn moeder, en zijn veel jongere zusje gebeuren? Meenemen gaat niet.
En dan blijkt Rainer niet alleen maar een oude vriend van de familie te zijn. Het vredige en spannende wereldje van Stella wordt wreed opgeschud. Deze spanning is niet wat ze verwachtte. Is ze zelf wel veilig in Wenen?
‘Er was een taart met kaarsjes en na de thee speelden we spelletjes in de tuin. Verstoppertje. Krijgertje. En het spelletje dat altijd het spannends was: ‘Hoe laat is het, meneer de wolf?’ Eén kind was de wolf en de wolf stond met zijn rug naar je toe, op de lijn die je moest zien te bereiken om te winnen. Mijn vader trok de lijn met kalk op het gras. En jij kroop voorwaarts terwijl je de vraag zong, en de wolf vertelde je hoe laat het was. Hij stond daar en keek niet achterom, en jij bleef maar vooruit gaan. En net als je dacht dat het veilig was en je bijna de lijn had bereikt, draaide de wolf zich om en zei: ’Tijd om je op te eten.’
Hij ging je achterna en jij vluchtte gillend. Het gebeurde altijd wanneer je dacht dat je veilig was, wanneer je het het minst verwachtte.’
Stella wordt gedwongen volwassen te worden. Toen ze naar Wenen kwam was er alleen die droom, een beroemd pianiste worden, en dat leek al niet zo makkelijk met die strenge leermeester. Maar nu ze betrokken raakt bij de politiek, is ze totaal de weg kwijt.
Margaret Leroy geeft een goed beeld van die akelige periode, in een pakkende stijl. Je wilt doorlezen. En al denk je te weten wat er gaat gebeuren, ze heeft er toch nog enkele verrassingen in weten te verwerken. Een ontroerend liefdesverhaal met op de achtergrond de dreiging van de Tweede Wereldoorlog.
Margaret Leroy woont in Londen, en was muziektherapeut en maatschappelijk werker. Nu is ze full-time schrijver. Haar romans worden in twaalf landen gepubliceerd.
ISBN 9789044345742 | Paperback | 448 pagina's | The House of Books | februari 2015
Vertaald uit het Engels door Edwin Krijgsman
© Marjo, 29 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
