Luke Wordley
Rake klappen
Sam is slim en kan veel bereiken, hij gebruikt geen drugs, hij valt niemand lastig, alleen zorgt zijn opvliegende karakter er keer op keer voor dat hij in de problemen komt. Zo gauw iemand hem uitdaagt of treitert, beukt hij er op los. Janet is nauwelijks aanspreekbaar en na nieuw incident waarbij Sam zijn woede opnieuw niet kon beheersen besluit hij weg te lopen, naar zijn oude huis, de boerderij, waar hij woonde toen zijn vader nog leefde. Maar daar wordt hij weggejaagd en zo belandt hij weer terug in Romford.
Het is Robbie Dixon die Sam daar in de High Street ziet lopen, dat is op zich net zo opmerkelijk, maar Robbie ziet 3 skinheads op de jongen af komen lopen, en een van hen geeft Sam een duw, wat dan volgt is verbijsterd voor Robbie. Sam knalt onmiddellijk zijn vuist in de jongen zijn gezicht en die stort, kronkelend van de pijn, op straat, maar de andere twee laten het er niet bij zitten... Ze beginnen op Sam in te beuken. Het is Robbie die de twee met een paar rake treffers tijdelijk weet te stoppen. Hij trekt Sam snel weg en de twee zetten het op een lopen. Ze springen de bus in en rijden regelrecht naar Ilford High Street, naar Mario, de verzorger van het bokscentrum, die de verwondingen van Sam bekijkt. Het is daar dat Sam tot rust komt, hij weet het meteen, hij heeft zijn plek gevonden, hij gaat boksen!
Jimmy Ambrose ziet gelijk dat Sam een natuurtalent is. In de jongen schuilt een enorme woede die hij weet te gebruiken bij het boksen. Robbie, Sams redder in nood, kan uitstekend boksen maar zal nooit Sams niveau bereiken. En zo begint het verhaal rond de zegetocht van Sam denken we...
Wat Sam namelijk niet weet is dat zijn moeder Janet enorm in de problemen zit, ze wordt bedreigd en weet zich geen raad meer, met alle desastreuze gevolgen van dien. Het zijn Jimmy en diens vrouw Gloria die Sam en zijn moeder keer op keer opvangen en begeleiden. Hun hartverwarmende, liefdevolle zorg maakt het leven van de twee wat minder uitzichtloos.
De schrijver heeft een mooi beeld neergezet van Sam die niet als een stakkertje overkomt maar wel als een jongen die zijn weg zoekt en die niet goed weet te vinden. Jimmy en vooral zijn vrouw vinden hun kracht in het geloof. Voor elke wedstrijd bidt Jimmy voor de goede afloop, niet in de zin van winnen maar wel dat iedereen op een eerlijke manier de wedstrijd bokst en ongedeerd uit de strijd komt. Dat verbaast Sam en hij moet er weinig van weten.
Gloria vindt het moeilijk dat Sam keer op keer zijn enorme woede gebruikt in de bokspartijen. Sam is meedogenloos, een boksmachine.
Maar Jimmy geniet, eindelijk coacht hij een potentiële kampioen. Toch maakt ook hij zich zorgen, Sam is nooit blij met een overwinning, eerder teleurgesteld. Wat mankeert dat joch? Ook weet Jimmy dat hij om de verkeerde redenen met Sam bezig is, het zijn de frustraties van Jimmy zelf die hem leiden, niet Sams belangen... Ook het bidden schiet er steeds vaker bij in en na enkele heftige gebeurtenissen slaat zelfs de twijfel over het geloof toe. Het zal tot zijn verrassing Sam zijn die Jimmy verder weet te helpen...
Het is een mooi verhaal over vriendschap, medeleven en empathie en de rol van een geloof in iemands leven. Mogelijk speelt dit laatste voor een enkeling een te belangrijke rol maar persoonlijk vind ik het gedrag van Jimmy en Gloria heel overtuigend neergezet. Vooral Gloria is onwankelbaar, het vertrouwen in haar geloof en het gebed komt zeer oprecht en natuurlijk over.
Het verhaal zelf is meeslepend, het pakt je beet en laat je niet los tot je het eind van het boek bereikt hebt. Alles is zo beeldend weergegeven dat je in feite de film al voor je ogen ziet verschijnen. Ik heb het soms harde maar ook aangrijpende verhaal met veel plezier gelezen.
ISBN 9789043524483 | Paperback | 318 pagina's | Uitgeverij KOK | mei 2015
© Dettie, 01 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
