Lucas de Waard
Kraaien tellen
Krista’s valpartij vond plaats in Praag. Ze was van het balkon van het hotel waar ze verbleef gevallen. Uit het briefje dat ze achterliet werd duidelijk dat het om een geplande val ging. Het was geen ongeluk. Krista was bewust de dood tegemoet gevallen. Met een grote stap in het luchtledige was ze bij Tobias weggegaan. Zijn trouwe bondgenoot had hem alleen op de wereld achtergelaten.
Tobias gaat zo snel mogelijk weer aan het werk. Op de veegwagen voelt hij zich immers het meest op zijn gemak. Al jaren veegt hij dag in dag uit de straten van de stad schoon en terwijl het vuil tussen de borstels door in het binnenste van de veegmachine verdwijnt, lossen de muizenissen in zijn hoofd op.
De dood van Krista is echter meer dan een muizenis. Hoe harder Tobias zijn best doet niet aan haar te denken, hoe meer ze zich aan hem opdringt. Ze duikt zelfs als een soort geestverschijning op. Ook willen mensen steeds met hem praten. Hem steunen. Tobias heeft daar geen behoefte aan. Wie kan hem steunen nu zijn steun en toeverlaat er niet meer is? Ook zijn ouders blijven maar toenadering zoeken. Tobias wil het niet. Hij wil vegen en verder niets.
Krista en Tobias waren twee handen op een buik. Samen sloegen ze zich door hun kindertijd heen. Hun moeder was een verbitterde, nare vrouw die het gezin regelmatig dagenlang verliet om haar geluk elders te beproeven. Nog altijd vergoelijkt hun vader haar egoïstische gedag. Nu blijven ze maar op contact aandringen. Er wordt zelfs al over het vieren van Sinterklaas gesproken, alsof de wereld nog gewoon ronddraait. Voor Tobias staat de wereld stil. Wat moet hij zonder Krista? Waarom heeft ze hem in de steek gelaten? Misschien had hij wel met haar meegewild.
Tobias zoekt zijn heil in seks. De jonge Cayenne staat hem ruwe, gewelddadige seks toe. Iets anders wil Tobias niet. Liefdevolle seks schept een band. Het roept gevoelens op die Tobias juist wil vermijden. Tobias wil pijn voelen, pijn toebrengen. De pijn in zijn binnenste wil echter maar niet verdwijnen. Hij begaat een fout. Een onvergeeflijke fout. Zelfs de veegwagen schenkt hem niet langer rust. De wereld staat stil en iedereen haalt hem in. Tobias rent zo hard hij kan maar hij komt niet meer vooruit.
Met zijn eerste roman De kamers trok Lucas de Waard mijn aandacht al maar met Kraaien tellen heeft hij mij volledig van zijn kunnen overtuigd. Tobias is een briljant gekozen personage. Hij is een intelligente eenling die totaal geen interesse in een succesvolle carrière en geld heeft. Hij heeft zelfs zijn studie afgebroken om voor de rust van de veegwagen te kiezen. Rust en overzicht, dat is alles wat hij wil. Hij vindt het heerlijk om ’s avonds huiswaarts te keren met het geruststellende gevoel dat het vuil onder controle is.
Kraaien tellen gaat over de ingewikkelde dingen in het leven. Familie kan je een gevoel van geborgenheid maar ook van vervreemding en eenzaamheid geven. Verlies kan opluchting maar ook wanhoop verschaffen en seks kan iets moois maar ook iets lelijks zijn. Iedereen moet een manier vinden om zich in het leven staande te houden. De een is er wat beter in dan de ander en Tobias blinkt er helaas niet echt in uit.
Denk niet dat Kraaien tellen een zwaar verhaal is. Lucas de Waard heeft een heerlijk gevoel voor humor waardoor een tragikomisch verhaal is ontstaan waarin alle verhaalelementen uitstekend met elkaar in balans zijn. Zo denken mensen aan wie hij vertelt dat hij “andermans zooi opruimt” niet meteen dat hij veegwagenbestuurder is. Kraaien tellen is diepgaand, choquerend en luchtig tegelijk. Met deze zeer geslaagde roman maakt Lucas de Waard allesbehalve subtiel duidelijk dat niemand nog om hem heen kan.
ISBN 9789044538175 | Hardcover | 251 pagina's | Uitgeverij De Geus | september 2017
© Annemarie, 23 september 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
