De Pruimelaarstraat
Louis van Dievel

Begin jaren zeventig woonde er in de streek van Mechelen (Vlaanderen) een verkrachter en moordenaar, bijgenaamd "de Vampier van Muizen". Deze Staf van Eyken kwam al op zijn veertiende in aanraking met politie wegens verkrachting, en heeft al vijf jaar in een 'wederaanpassingsinstituut' gezeten. Toen hij vrijkwam heeft hij zijn eerste moord gepleegd. Pas na de derde werd hij aangehouden. Hij bekende onmiddellijk, niet alleen zijn laatste misdaad, maar alles. Alsof hij er trots op was.
Rondom deze waargebeurde feiten -de krantenartikelen staan in het boek- heeft van Dievel een roman geschreven. Niet zozeer over de moordenaar, maar over de buurt waar hij geboren en getogen is. Een volksbuurt in Muizen, gemeente Mechelen, toegespitst op de Pruimelaarstraat. Er staat een plattegrondje achter in het boek. De bewoners van de straat, die stuk voor stuk gevolgen ondervinden van deze schokkende gebeurtenis, komen wisselend aan het woord. Ook de kapelaan, die het allemaal niet aankan, en de dokter, die ineens een heel interessante praktijk krijgt, mogen hun zegje doen.
Staf woonde bij zijn stiefvader, Pierre Jacobs. Als de Vampier opgepakt wordt, draait Pierre helemaal door, de vrouwen durven hun huis niet meer uit zolang hij nog in de straat woont. Hij moet weg...

Allerlei zaken die men graag onder de deken had gehouden, komen in de openbaarheid. Huwelijken blijken niet zo sterk als men dacht. Geheimen worden openbaar. En dat komt niet eens doordat de politie het tijdens een onderzoek ontdekt, maar omdat de mensen bang zijn dat het uit zal komen. Die angst verandert hun gedrag.
Fons bijvoorbeeld, een brave man, die zich heeft laten overhalen om mee te doen aan een pornomiddag (boekjes en een pornofilm bekijken) weet zich geen raad en verhangt zich. Terwijl het voor het politieonderzoek niet eens van betekenis zou zijn geweest. Er is geen persoon die ontkomt aan de gevolgen, van iets waar ze zelf niet eens schuld aan hebben. Als tenslotte het proces wordt gehouden in Antwerpen, gaan de vrouwen van de Pruimelaarstraat, anders zo honkvast, allemaal op reis...

Louis van Dievel is een journalist. Maar in dit boek doet hij geen verslag van een moordzaak, hij tekent een psychologisch portret van een buurtschap. Het boek gaat over een moordenaar, maar is geen misdaadboek.
De moordzaak is waargebeurd. Voor in het boek staat de vermelding dat iedere gelijkenis met bestaande personen en feiten op toeval berust. Gelukkig... het zou ook te erg voor woorden zijn als deze roman geen fictie was...

ISBN 9052408858 | Paperback | 371 pagina's | Uitgeverij Houtekiet | 2006

© Marjo, maart 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer: