Louis de Bernières
Vogels zonder vleugels
Het verhaal speelt zich af in een kleine plaats aan de kust van Anatolië in de nadagen van het Ottomaanse Rijk, en wordt verteld door vele stemmen, van moslims en christenen, Turken, Grieken en Armeniërs. Mensen die wortel hebben geschoten op deze plek, en wier levens met elkaar verstrengeld zijn.
Vogels zonder vleugels is ook het verhaal van de militaire genie Mustafa Kemal (Ataturk), die de West-Europese troepen verslaat wanneer die binnenvallen en die tracht de regio naar zijn inzichten te vormen. Een roman als een schatkamer.
--
Dit boek is opgenomen in mijn lijst van lievelingsboeken.
Meestal kun je je in een verhaal vereenzelvigen met een persoon of groep. Of in ieder geval een standpunt innemen voor of tegen een persoon of groep. Maar de schrijver laat je eerst kennismaken met de mensen en je thuis voelen in het dorp door de stemming weer te geven en een beetje de geschiedenis te onthullen zonder vervelend of partijdig te zijn. De kleine belevenissen van volwassenen en de groeipijnen van de kinderen beschrijft hij zo mooi, zo gevoelig.
Als je er lekker tussenin zit, als een van de inwoners, dan begint de ellendige oorlog, Je kunt net als de mensen zelf geen voorkeur maken, je hebt geen echte antipathie tegen iemand, laat staan tegen een groepering.
De schrijver is duidelijk pro-italiaans en dat is in dit geval eigenlijk wel zo prettig. Er wordt je geen anti- of pro-gevoelens aangepraat voor de Grieken of de moslims. Slechts de waanzin van oorlog en de onrechtvaardigheid van de politiek is waar je mee achter blijft, machteloos.
Het boek eindigt heel aangrijpend, heel erg mooi. Mooie, dramatisch liefde tussen twee mensen is de stijl van deze schrijver. Maar een ooggetuigenverslag van een slagveld heb ik niet eerder gelezen en deze is verbijsterend echt.
ISBN 9029504668 | Hardcover | 565 pagina's | De Arbeiderspers | 2004
© Tresoula, november 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
