Joshua Ferris

Toon alleen recensies op Leestafel van Joshua Ferris in de categorie:
Joshua Ferris op internet:
 

Zo kwamen we aan het eind Zo kwamen we aan het eind


Tja, wat moet je met zo'n boek? Gewoon lezen! Het is leuk, vermakelijk, soms zielig maar bovenal een heerlijk verhaal.
Voor mensen die Het bureau van Voskuil kennen... het heeft er weg van maar is het toch niet. Ook hier gaat het over kantoormedewerkers, werkzaam op een reclamebureau in Amerika in dit geval. Ook hier gaat het niet zozeer om het werk maar om de omgang met elkaar.

Het reclamebureau heeft gouden tijden gekend maar met het inzakken van de internethype zakt het aantal opdrachten ook. Iedereen is inmiddels gewend aan genoeg geld, mooi huis en dito auto en niemand wil dat kwijt. Maar dan vallen de eerste gedwongen ontslagen, het bedrijf moet inkrimpen, en dan begint het aftasten, het uithoren... wie weet wat?
De collega's denken elkaar te kennen maar toch verrassen ze elkaar steeds opnieuw. Ze praten dagelijks met en over elkaar, staan als één blok tegenover de leiding maar onderling spelen wel degelijk diverse onderhuidse irritaties, frustraties, adoraties.
Heerlijk is het verhaal over Benny die verliefd is op de pinnige Marcia, iedereen weet het, iedereen heeft het erover maar toch durft Benny maar niet. Of het verhaal van Tom die mailtjes rondstuurt met zijn gedachten over hoe de wereld beter kan worden en na zijn ontslag iedereen de stuipen op het lijf jaagt. Of Joe, de gehate leidinggevende. Niemand moet hem, hij wordt genegeerd, maar blijkt later een enorme rol te spelen in diverse zaken waardoor 'zijn' mensen met het schaamrood op de kaken zitten. Of het verhaal van Lynn de geliefde bazin of Janice die het zo moeilijk heeft. Allemaal mensen met hun bijzondere gaven, eigenaardigheden, karaktertrekken.
Het boek gaat nergens over en over alles. Gewoon lezen!


ISBN 9046800830 | Paperback | 368 pagina's | Nieuw Amsterdam | oktober 2006

© Dettie, oktober 2006


Lees de reacties op het forum en/of reageer: