Jillian Cantor

Toon alleen recensies op Leestafel van Jillian Cantor in de categorie:
Jillian Cantor op internet:

 

Margie Margie


‘Margie’ lijkt een gewoon romannetje: meisje ontmoet man en er zijn hindernissen te overwinnen voor ze elkaar kunnen krijgen.
Maar Margie is niet zomaar een vrouw: zij is Margot Frank, de oudere zus van Anne, ons allen wel bekend. Op de een of andere manier heeft zij zich weten te redden, en is zij in Amerika terecht gekomen. In Philadelphia, de stad waar zij volgens haar eigen zeggen had afgesproken met Peter (Peter van Pels) indien zij de oorlog zouden overleven, is zij secretaresse geworden van een joodse advocaat.  Vaak probeert zij via de juffrouw van de telefooncentrale er achter te komen of Peter, die nu Pete Pelt zou moeten heten, intussen in de stad woont.
Tegen niemand vertelt ze wie ze is, ook niet dat ze eigenlijk joods is. Als ze op straat loopt, schrikt ze van harde geluiden en zware voetstappen; zij draagt, ook als het warm weer is,  lange mouwen om haar identificatienummer te verbergen. En in haar omgang met anderen, toch al beperkt, moet zij altijd op haar woorden letten. Zeker nu: de film die op basis van het dagboek van Anne is gemaakt, draait in de bioscoop. En haar baas wil een joodse vrouw helpen die gediscrimineerd wordt.
Margie is eenzaam, bang en verliefd. Het verleden achtervolgt haar. Ze voelt zich schuldig, maar is tegelijk ook boos: waarom is wel dat dagboek van Anne en niet het hare uitgegeven?


Als Nederlander, opgegroeid met het verhaal van de Holocaust en speciaal dat van Anne Frank, vraag ik me af of je een boek als dit zomaar mag schrijven. Zelfs als je in een nawoord vertelt dat het niet echt gebeurd is, want je hoofdpersoon is wis en zeker omgekomen in de concentratiekampen van de nazi’s.  Je moet van goede huize komen, wil je met een verhaal als dit wegkomen.
Na het lezen van dit boek vraag ik me ook af of een andere hoofdpersoon niet net zo goed het verhaal had kunnen vertellen dat nu uit de mond van Margot Frank komt.
Door te kiezen voor Margot kan Jillian Cantor evenwel meer maken van haar roman; en tussen de regels door lezen we ook dat we wel heel veel voor waar aannemen alleen omdat het in het dagboek van zus Anne staat!
Aan de andere kant kan dit boek voor lezers die niet dezelfde kennis van de achtergrond hebben een openbaring zijn – en misschien een opstapje om meer te gaan lezen. Jillian Cantor maakt de angst van een overlevende invoelbaar;  duidelijk beschrijft ze wat het met je kan doen als je je identiteit moet verloochenen; als je leven beheerst wordt door schuldgevoelens omdat jij wél hebt overleefd en de anderen niet.
En Margot, de vergeten zus, komt uit die vergetelheid.
We zouden willen dat dit verhaal geen fictie was..
Zoals gezegd: er is een nawoord, en een interview met de schrijfster. Ook zoals gebruikelijk bij deze uitgever zijn er leesclubvragen.


ISBN 9789022960103 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Orlando | oktober 2013
Vertaald uit het Engels door Monique Eggermont

© Marjo, 03 december 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer: