Jan van Mersbergen
De laatste ontsnapping
Hij zegt: sinds kort wel ja.’
De ik-verteller van het verhaal, vader van een tienjarige zoon en jonger dochtertje - dat in het verhaal verder geen rol speelt - verliest zijn baan en heeft zodoende meer tijd om zich te bemoeien met het leven van zijn zoon. Ruben doet aan karate, waar hij iedere woensdag met zijn vriendje Deedee naar toe gaat. Deedee is de enige zoon van een alleenstaande moeder. Als de ik-verteller hem leert hoe hij met een moderne telefoon om moet gaan, ontdekt hij het telefoonnummer van zijn vader, wiens naam hij kent, en hij belt. ‘Jij bent mijn vader’, zegt hij tegen de man die ronduit verbijsterd is. Bij een tweede telefoontje vraagt hij Ivan te komen kijken naar de karateles. Zo leren de ik-verteller en Ivan elkaar kennen, tezelfdertijd als Ivan zijn zoon leert kennen.
Ivan, die uit een van de Balkanlanden gevlucht is om te voorkomen dat hij moest gaan vechten, verdient de kost met een Houdini-act in een obscure bar in Amsterdam. Vanwege deze act wordt hij gevraagd om naar Zuid-Frankrijk te komen, en Deedee weet het zo te regelen dat ze met zijn vieren er heen vliegen. Twee vaders en twee zoons.
Er werd al naar verwezen: er was iets in het verleden van Ivan, er was een broer, achtergebleven bij de ouders. Deedee lijkt sprekend op dat broertje, en maakt zo bij Ivan allerlei gevoelens en herinneringen wakker, die de aanzet vormen tot een ontknoping vol dramatiek.
Dat heeft ook invloed op de ik-verteller, en natuurlijk op de jongens.
Jan van Mersbergen schrijft prachtige gevoelvolle verhalen, waarbij de lezer niet met overbodige details vermoeid wordt. Zoals in eerdere romans speelt het uitgaansleven een grote rol, er wordt veel gedronken. Ergens in Amsterdam gaan de mannen van kroeg tot kroeg, de drank staat voor de melancholie, een heimwee naar iets wat onherroepelijk voorbij is. Beide mannen staan voor een nieuwe periode in hun leven, een tijd die nog niet ingevuld kan worden, omdat ze eerst hun herinneringen moeten verwerken.
Ivan dacht er mee afgerekend te hebben, hij stelt zich op als een harde, zelfverzekerde man. Het korte telefoontje haalt hem compleet onderuit.
En door om te gaan met deze vreemde man leert de ik-verteller ook nieuwe wegen kennen.
Als je geneigd bent mooie zinnen en rake typeringen te noteren, dan ben je bij Jan van Mersbergen druk: al vanaf de eerste bladzijde.
‘Als je overal voor wegloopt, ben je altijd vrij’
‘Ik ken niemand die zoveel heeft als jij. Een zoon, een dichter, een vrouw. Familie? Leven je ouders nog?
Ja.
Je hebt alles, zei hij. Het enige wat je moet doen is focussen. Jij hebt alles, maar je bent verliefd op je hypotheek.’
Gewoon maar genieten dus, zou ik zeggen: genieten van een prachtig verhaal. En vergeet niet te letten op de titels van de hoofdstukken!
ISBN 9789059364691 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Cossee | februari 2014
© Marjo, 02 januari 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
