Huub Beurskens
Albinoziel
waar het bloed niet gaan kan
Het heeft een vrij ingewikkelde opzet. Het begint met een brief van de uitgever naar de auteur, met de opmerking dat deze het meegezonden manuscript nog maar eens moet herzien.
Dan volgt het verhaal hoe de auteur aan het script komt, en dat moet meteen de uitleg zijn dat er niet aan getornd kan worden. Het script, 'tedere albinoziel' geheten, volgt in drie delen: 'Hondengejank', 'leeuwengebrul' en 'wolvengehuil'.
Daarna komt er de verantwoording over dat manuscript, dat niet door de auteur zelf geschreven is. Tot besluit een antwoord aan de uitgever.
Het eigenlijke verhaal is niet chronologisch, het zijn meer drie versies van hetzelfde. Centraal staat de onmogelijke liefde van een meisje voor een oudere man, die elkaar op verschillende tijdstippen in hun leven ontmoeten. Het thema lijkt te draaien om het lot: is het mogelijk dat de wederhelft die eigenlijk voor je bestemd is in een ander tijdperk geboren wordt, waardoor je de liefde van je leven misloopt? In deze verhalen is het niet onmogelijk, maar wel onwaarschijnlijk. Maar je 'voorbestemde liefde' kan ook al dood zijn als jij geboren wordt... of pas een eeuw later geboren worden. Wat dan?
De verhalen in verhalen, steeds andersom, als een Droste-effect, maken er een warboel van. Het kan best dat alles op zijn plaats valt als ik het nog een keer zou lezen, maar daar heb ik weinig zin in. En dan zet het nawoord alles weer op zijn kop. Erg modernistisch. Modern is ook de taal. Misschien zou iemand het poëtisch noemen, maar ik begrijp graag wat ik lees. Wat wordt bijvoorbeeld bedoeld met 'tedere albinoziel"? Ik weet het niet.
ISBN 9789045013947 | Paperback | 128 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | oktober 2005
© Marjo, februari 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
