Herman Franke

Toon alleen recensies op Leestafel van Herman Franke in de categorie:
Herman Franke op internet:

 

De verbeelding De verbeelding


Verbeelding, nou dat heeft Franke genoeg, wat een enorm ingewikkeld boek, met heel veel verhaallijnen. Er zijn hoofdstukken die makkelijk weg hadden kunnen blijven, maar ook in die hoofdstukken verweeft Franke kleine opmerkingen, kleine zinnetjes, die het weer betrekken bij het geheel.
Het boek gaat over Horatio Nelson, de beroemde Engelse admiraal, en zijn minnares Emma Hamilton. We beginnen met het standbeeld van Nelson op Trafalgar Square in Londen. Op zijn enorm hoge zuil "hoort" hij de stemmen:
"met regelmatige tussenpozen stijgt uit het lawaaiïge moeras zomaar een stem die mij wonderlijk helder en verstaanbaar bereikt, zonder dat ik er mij oren op afgestemd heb."
Nelson maakt zich zorgen, over zijn Emma, en hun dochter, Horatia, die nooit zeker heeft geweten dat Emma haar moeder was.
Emma heeft Nelson een miniatuur geschonken, dat geschilderd werd door de beroemde Romney. Wat er met dit miniatuur gebeurt loopt als een rode draad door het verhaal.
Een voorbeeld van hoe de draden van het web elkaar steeds raken:
Als Nelson gesneuveld is en Emma zijn jasje krijgt, naait ze het ding in de lege mouw in. Op het standbeeld ziet de schoonmaker de afbeelding staan, maar hij denkt dat hij er goed aan doet die te vernietigen. Dat vertelt hij aan een Hollander, die in een van de schilderijen van Nelson een icoon ziet van de kruisaflegging. Geïntrigeerd gaat de Hollander op zoek naar een antwoord. Het jasje ligt in het maritiem museum, waar ook een klas kinderen rondloopt. Een van die kinderen schrijft een brief aan Nelson, -het is een opdracht van school-, en daarin worden heel veel feiten over Nelson verteld.
Maar er zijn dus ook hoofdstukken waar mij de zin van ontgaat: het verhaal van de zwarte slavin van Emma, en het verhaal van haar naamgenoot in het heden. Beiden raken geestelijk verward, de een sterft, de ander ontmoet haar "man". Die man, Forster, krijgt ook weer een flink eigen hoofdstuk, waarin verteld wordt hoe hij per ongeluk met zijn bus zijn eigen dochter doodrijdt. Dit meisje ligt op hetzelfde kerkhof als Horatia, en hun stemmen weerklinken in een apart deel van het boek. Ook is er weer een hoofdstuk voor de jongeman die de tekst op de grafzerk van Horatia verandert, als zij gerehabiliteerd wordt. En zo gaan we maar door. De kruisaflegging is een thema dat steeds terug komt, en ook de woorden "God, oh god..mama...mama" komen herhaaldelijk terug.. In het laatste hoofdstuk zijn we in Calais, waar er een monument wordt opgericht voor Emma, hetgeen niet zonder slag of stoot gaat, en nog een verrassing oplevert.

Erg ingewikkeld boek, waarbij mijn aandacht bij enkele stukken toch wel verslapte. "Wolfstonen" van dezelfde schrijver vond ik beter.

Uitgever Podium b.v. Uitgeverij ISBN 9057590816 Verschijningsdatum 2/1999 Bindwijze Paperback Aantal pagina's 413 blz.


ISBN 9057591618 | Paperback | 405 pagina's | Uitgeverij Podium | maart 2005

© Marjo, mei 2005


Lees de reacties op het forum en/of reageer: