Hans Münstermann
Ik kom je halen als het zomer is
'Het is iets in zijn manier van praten', zo begint het eerste hoofdstuk. En dan volgt in twaalf hoofdstukken een bijzonder verhaal. Het is een truc, maar heel goed gevonden van de schrijver: de hoofdstukken gaan achteruit in de tijd. Je doet als het ware steeds een stap van een jaar of drie tot zes terug in de tijd, en gaat in dat betreffende verhaal een stapje vooruit.
Als je netjes deze volgorde aanhoudt, dan weet je dus pas in het laatste verhaal wat er aan de hand is met Joachim. Al wordt het gaandeweg steeds duidelijker dat hij niet helemaal is zoals andere volwassenen.
Zijn broer Andreas heeft op de sterfbed van zijn vader min of meer de opdracht gekregen om voor zijn broer te zorgen. Dat valt niet mee, Joachim is dan misschien niet helemaal normaal, hij heeft een sterke eigen wil. Dat levert situaties op die soms hilarisch zijn, of ontroerend, en is schokkend als je leest hoe de jongen en zijn ouders behandeld worden in de jaren vijftig.
Moeder Marianne kan haar zoon niet aan, en ze krijgt in totaal kinderen die aandacht eisen, dus ze wil de jongen wegbrengen. Uiteindelijk komt hij in
een inrichting die onder de leiding van broeders staat. Zijn moeder brengt hem weg en hij vraagt of ze echt weg gaat. Haar antwoord:
"In de zomer kom ik je weer halen. Dan ben je bij ons."
Schrijnend is het feit dat het een geldkwestie is dat hij daar niet mag blijven. Vanaf die tijd is het vallen en opstaan. Vooral de vader van Joachim doet erg zijn best voor de jongen, en na de scheiding van de ouders, blijft Joachim dan ook bij zijn vader.
Dat het de vader is die zo voor zijn zoon opkomt is toch wel heel bijzonder! En dat is dit boek ook, vooral door de manier waarop het in elkaar zit.
Op de flap staat dat het vooral gaat over de relatie van twee broers, maar dat is alleen maar in de eerste helft zo. Het is meer het verhaal van Joachim zelf.
En dat is een mooi verhaal.
ISBN 9789046807972 | Paperback | 237 pagina's | Nieuw Amsterdam | mei 2010
© Marjo, 27 augustus 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Ik kom je halen als het zomer is
Hans Münstermann begon zijn schrijverscarrière als de helft van het schrijversduo dat schuilgaat onder de naam Jan Tetteroo (Jacques Hendrikx vormt de andere helft). Sinds 1986 schreven ze samen toneelteksten en in 1992 debuteerden ze als romanschrijver. Jan Tetteroo publiceerde in totaal zes romans. Daarnaast publiceerden ze ook elk afzonderlijk.
Sinds enkele jaren schrijft Münstermann romans onder zijn eigen naam: Het gelukkige jaar 1940, Je moet niet denken dat ik altijd bij je blijf, Certificaat van echtheid, De confrontatie (eerder verschenen als De Hitlerkus) en Land zonder Sarah. In zijn roman De bekoring neemt Münstermann opnieuw een duik in het fascinerende leven van Andreas Klein, zijn alter ego én charismatische hoofdpersoon uit zijn veelgeprezen romancyclus. Met deze roman won hij de Ako Literatuurprijs 2006. Ik kom je halen als het zomer is is een vervolg op deze familiegeschiedenis.
Dit keer wordt Joachim, de oudste broer van Andreas Klein nader belicht. Joachim is anders dan anderen, hij heeft een verstandelijke beperking. Het boek begint in 2005 en voert ons terug naar de geboorte van Joachim in 1941. Elk hoofdstuk heeft een jaartal als titel.
Als je openingszin van het boek leest 'Het is iets in zijn manier van praten' weet je al gelijk dat er iets met Joachim is.
Andreas vraagt zich af in hoeverre hij zijn broer kent, Joachim reageert altijd anders dan hij verwacht.
Door de lezer terug in de tijd te voeren weet Andreas telkens een tipje van de mistige sluier rond Joachim op te lichten.
Zo is daar het verhaal van vader die weigert te accepteren dat geen enkele school zijn kind wil hebben. Hij probeert van alles tot de kunstacademie aan toe, want kunstenaars denken immers ook anders... daar is vast wel plek voor Joachim. Of het verhaal over de kostschool waar pater Simon hem steeds maar berispt en lijkt te achtervolgen. Joachim wil niets liever dan naar huis, maar mama zei dat ze hem zou komen halen als het zomer is, en dat is het nog lang niet. Gelukkig ontfermd later pater Ignatius zich over hem en dan heeft hij het zo naar zijn zin dat hij wil blijven maar dat kan niet, de school blijkt te duur. Er zijn nog 6 broers en zussen...
De liefde voor religie die Joachim op deze kostschool opdoet zal hij zijn verdere leven behouden.
Andreas laat zien wat het omgaan met en het verzorgen van Joachim met zijn ouders doet. Moeder is bekaf, vader doet zijn uiterste best en geeft de hoop nooit op.
Op volwassen leeftijd reageert Joachim op vader met korte opmerkingen, die op zijn zachts gezegd niet vriendelijk zijn. Vader en zoon zijn als water en vuur en toch kan vooral vader niet zonder zijn zoon. Ze draaien in feite in een kringetje rond. Vader probeert weer wat nieuws, zoon volgt het mokkend op en als het niet lukt begint alles weer van voren af aan. Alleen buitenstaanders willen dat kringetje nog wel eens doorbreken zoals bijvoorbeeld Carola, de vriendin van Andreas. Zij weet de juiste toon te treffen en Joachim aanbidt haar. Zij zit nog niet in het vaste reactiepatroon.
Uiterst liefdevol en met veel humor verhaalt Münstermann alias Andreas Klein over Joachim, de broer die niet alles kan maar voor hem wel heel bijzonder is.
Schitterend boek.
ISBN 9789046807972 | Paperback | 237 pagina's | Nieuw Amsterdam | mei 2010
© Dettie, 20 mei 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer: