Geertrui Daem
Een vader voor Elizabeth
De flaptekst:
"Geertrui Daem gunt ons een kijkje in vele benauwende huwelijks- en familiesituaties. De hulpeloosheid, de authentieke kleinburgerlijke sfeer en de lichtvoetige stijl vormen het watermerk van deze weldadige verhalen"
Beter kan ik het niet zeggen. In het eerste en laatste verhaal is Elisabeth een van de personages. In het eerste verhaal volgen we Wilfried, een schuchtere man die verliefd is op Claire. Zij is de dochter van de kastelein van café De Korenbloem, door iedereen 'het heilig kasseiken' genoemd.
Wilfried hangt veel in het café, en zo krijgen we een prachtig beeld van zo'n typisch Vlaams stamcafé. Iedereen kent iedereen, en de sfeer is er gemoedelijk, maar kan om het minste omslaan in een ruzie-achtige sfeer. Zeker als Werner probeert Claire te versieren en er nog in lijkt te slagen ook. Maar Werner moet eigenlijk niets hebben van Elisabeth, de 6-jarige dochter van Claire. Wilfried denkt dat hij de vader is, dus zo schuchter zal hij niet altijd geweest zijn! Maar dat wordt verder niet verteld. Het vaderschap van Elisabeth is vaak onderwerp van gesprek, en Claire vindt het prachtig de mensen te laten raden. Maar weet ze wel wie de vader is?
In het laatste verhaal wordt hierop verder geborduurd, en ik heb begrepen dat er een vervolg op deze bundel is, met nog meer verhalen over Elisabeth. Het is het herkenbare dat deze verhalen prettig maakt om te lezen. Maar ook het sappige Vlaams..
Als het kind met een kapotte knie binnen komt in de gelagkamer: 'vol piëteit wrijft Claire wat speeksel op de gewonde knie. "een beetje moederkeszalf doet mirakels" zei zijn moeder altijd.'
Het verhaal "Lutje leert" -over het verlies van onschuld- is ook prachtig. Twee jonge onnozele meiden leren de "ware" liefde kennen.
ISBN 9029048069 | Paperback | 185 pagina's | Uitgeverij Meulenhoff | 1996
© Marjo, december 2005
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
