Droomnachten
Gail Tsukiyama

Nu ik het boek twee dagen geleden heb uitgelezen merk ik dat er weinig van blijft hangen. Het leest vlot weg maar het blijft allemaal een beetje oppervlakkig.

Joan en Emma Lew zijn zussen. Joan (14) is beeldschoon en Emma (9) noemt zichzelf alledaags.
Het verhaal begint in december 1941 en speelt zich voornamelijk af in Hongkong. De vader (Ba ba) van de meisjes heeft een handelskantoor. Nadat de Japanners ook Hongkong zijn binnengevallen gaan de zaken slecht. Joan gaat elke maand langs de handelaren om uitstaande rekeningen te innen. Emma bewondert haar omdat Joan precies weet hoe ze te werk moet gaan bij elke handelaar. De ene keer is Joan het kleine meisje, de andere keer een 'vrouw' van de wereld.

Joan is helemaal gek op films. Minstens drie maal per week gaat ze naar de bioscoop en kan alle grote sterren perefect imiteren.
Emma is de studiebol van de twee. Ze is overal nieuwsgierig naar, wil alles weten.
Hun moeder (Mah mee) begeleidde haar man vroeger op zijn zakenreizen maar sinds de komst van haar twee dochters blijft ze thuis. Ze brengt haar dagen door met bezoeken afleggen en mah-jong spelen. Foon de huishoudster en kok zorgt voor de meisjes en weet precies wat ze nodig hebben. Verder is daar tante Go die zeer tegen de Chinese gebruiken in een eigen brei-atelier is begonnen. Zij is in de ogen van Mah mee een excentrieke vrouw die bovendien, hoe schandelijk, ongehuwd is gebleven.
Mah mee doet er alles aan om haar dochters aan de man te brengen maar de dochters beslissen anders. Tante Go, helpt als bemiddelaar tussen moeder en dochters zodat de meisjes toch kunnen doen wat zij willen en niet het door hun moeder uitgestippelde pad moeten gaan.

Het verhaal is aardig maar mist de rust en sereniteit van bijvoorbeeld De tuin van de Samoerai. Je volgt de twee zussen maar dat is het dan ook. Elk hoofdstuk wordt vanuit een wisselend perspectief verteld, de ene keer is Emma aan het woord, dan Joan, dan tante Go enz. Er zijn enkele mooie uitschieters en dan voornamelijk als de vader ter sprake komt. Hij brengt zijn leven voornamelijk in Tokio door dat minder hectisch is als Hongkong. Die rust, waar vader zo'n behoefte aan heeft, straalt door als de dochters hun vader spreken. Dan heb je even weer de mooie sfeer van De tuin van de Samoerai. Prettig boek om te lezen maar ook niet meer dan dat.

ISBN 9045003511 | Paperback | 288 pagina's | Uitgeverij Atlas Contact | 1998

© Dettie, september 2005

Lees de reacties op het forum en/of reageer: