Fouad Laroui

Toon alleen recensies op Leestafel van Fouad Laroui in de categorie:
Fouad Laroui op internet:

 

Judith en Jamal Judith en Jamal


Een modern Romeo en Julia verhaal.

"Het was allemaal begonnen in het Palace...
'Jamal? wa's dat voor een naam? Ben jij rebeu?' (Arabier)
'Judith Touati? Ben jij soms feuj?' (joods)
'Te gek.'
'Te gek.'
Dat was alles. Zo werd een duizenden jaren oud conflict, een geschiedenis van geweld en wantrouwen tussen de kinderen Abraham in der minne geschikt door een tweevoudig 'te gek', [...]


De ouders van Judith en Jamal vonden het minder 'te gek'. Judith mocht niets meer, moest rechtstreeks naar huis komen vanuit school, ze had geen leven meer. Na allerlei mislukte pogingen om vader Touati af te leiden wordt Judith naar een tante in Tel-Aviv gestuurd. Na zes maanden mag ze weer naar huis komen, Jamal... wie is dat?
Terug in Parijs vlucht ze uit huis, regelrecht naar Jamal. En daar slaapt ze in de kast, een gigantisch Hendrik II-buffet, in Jamals kamer. Vader Abal-Khaïl is toch nooit thuis, die gaat 's ochtends vroeg de deur uit om 's avonds laat terug te komen. Mina, de moeder van Jamal, knijpt een oogje dicht. Via steeds een andere route gaat Judith naar haar werk. Maar ja, dit kan natuurlijk niet eeuwig zo blijven duren.

Het verhaal wordt verteld en geschreven door de neef van Jamal. Hij kan de afloop bepalen, goed of slecht... Jamal wil zelf ook wat te vertellen hebben over het verloop van zijn 'leven' en mag meeschrijven. Judith bemoeit zich er ook mee en geeft aanwijzingen.
Waar het verhaal in feite over gaat zijn de problemen die tussen ouders en kinderen van immigranten ontstaan.
Vader Abal-Khaïl wilde het beste voor zijn in Frankrijk geboren zoon. Bij hem zal de koelkast altijd vol zijn, dit in tegenstelling met zijn geboorteland, waar hij nooit genoeg eten had. Zoon Jamal vindt het eigenlijk de gewoonste zaak van de wereld dat er altijd eten is. Er zijn confrontaties over en weer.
Fouad Laroui voert allerlei situaties op die gelden voor mensen die in een ander land grootgebracht zijn. Op een schitterende manier vertelt hij hoe de taal op de immigrant moet overkomen. Hoe vreemd dingen moeten zijn.
Hij vertelt over de hypocrisie van mensen van bijv. het Front Nationale. Dit doet hij door de racistische journalist Gluard op te voeren die eigenlijk op buitenlandse jongens valt en wiens favoriete maaltijd couscous is.
Dit lijken allemaal zware onderwerpen maar het is komisch weergegeven. Er valt veel te lachen en heel af en toe een traan.

Fouad, die de neef en schrijver van het verhaal is, speelt met de taal. Af en toe laat hij Jamal aan het woord die bijna slang spreekt (en absoluut geen Arabisch). De taal van journalist Gluard is inhoudelijk verre van beschaafd maar wordt wel als zodanig 'uitgesproken'. Vader Abal-Khaïl is weer subliem in zijn argumenten tegen de relatie van zijn zoon en Judith. Veel situaties worden op de hak genomen. Fouad laat zelfs een lezer, die toevallig een deel van het manuscript gelezen heeft, zijn woedende commentaar leveren...
Een bijzonder boek in velerlei opzichten.


ISBN 9028242562 | Hardcover | 137 pagina's | Uitgeverij Van Oorschot | 2008

© Dettie, mei 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Judith en Jamal Judith en Jamal


In eerste instantie denkt de lezer dat het een moderne versie is van Romeo en Julia. Maar het verhaal ontaardt in een absurdistische knoop van bijna slapstickachtige stukjes en meer serieuze pogingen om de oorzaak van de tegenstelling tussen joden en Arabieren te achterhalen. Dat laatste is het onderwerp van het boek, en de liefde tussen Jamal, de Marokkaan, en Judith, de Jodin is niet meer dan een aanleiding.
Beider ouders zijn tegen hun relatie, maar wat is daar de achtergrond van? Weten die mensen zelf wel wat voor valse dromen ze koesteren. Beseffen ze überhaupt wel waar hun starre ideeën vandaan komen?
De schrijver doet een poging daar achter te komen, en schrijft daarbij geen recht toe recht aan verhaal. Hij haalt werkelijkheid en verbeelding door elkaar. Hij breekt regelmatig in om zelf het een en ander te zeggen, en op het eind mag ook zijn uitgever zijn zegje doen. Hij herschrijft bepaalde gedeeltes als men hem daar dringend om vraagt. Maar het verhaal blijft heel goed leesbaar, zijn taal is vlot en direct, hij gebruikt weinig omschrijvingen en veel dialogen.
Het boek is een poppenkast, wordt in het boek gezegd. En zo is het: een satirische poppenkast, met hilarische gebeurtenissen, waarbij echter de ondertoon wel degelijk serieus blijft. Het boek stelt de zinloze rassenhaat aan de kaak.
"Weet je, we mochten jullie graag toen jullie in je boernoes lekker warm in die hutten van je zaten."
Ontroerend is de vader van Jamal, een man die niet bij machte is zelf zijn vooroordelen te onderzoeken en te veranderen, en die de liefde voor zijn zoon niet kan uiten. De zoon op zijn beurt kan dat ook niet, daarvoor is hij nog te puberachtig.
Het boek wordt mede aanbevolen voor jongvolwassenen, en dat lijkt me een heel goed idee. Op een prettige manier wordt maatschappijkritiek geleverd over een blijvend actueel probleem.


ISBN 9028242562 | Hardcover | 137 pagina's | Uitgeverij Van Oorschot | 2008

© Marjo, juni 2008


Lees de reacties op het forum en/of reageer: