F. Scott Fitzgerald
De rijke jongen
Als je de verhalen leest die in dit fascinerende boek staan dan waan je je in een prachtige melancholieke zwart-wit film. In alle verhalen komt een knappe, welgestelde man voor van ca. vijfendertig jaar en de mooie, eveneens niet onbemiddelde vrouw. Het bijzondere is echter dat deze keer niet de vrouw, zoals in de films, snikkend achterblijft omdat ze haar geliefde niet kan krijgen maar het voornamelijk de man is die blijft hunkeren naar die ene bijzondere vrouw. Tenminste, in vijf van de zes verhalen is dat het geval. De vrouwen in deze verhalen zijn stuk voor stuk beeldschoon en zeer zelfverzekerd. Ze weten wie ze zijn en wat ze bij mannen teweeg brengen. Daar maken ze dan ook flink gebruik van...
Alleen in het eerste verhaal Kaper op de kust blijft de man niet eenzaam achter. In dit aparte verhaal lezen we over de onuitstaanbare, zeer verwende negentienjarige Ardita die haar zinnen heeft gezet op een man in Palm Beach. Haar oom, met haar tante de enige familie die ze nog heeft, weigert echter zijn toestemming, hij wil niet dat zij zich inlaat met die bon vivant. En nu zit Ardita op ooms jacht die voor de kust van Florida afgemeerd ligt en weigert aan land te gaan. Haar oom vertrekt die avond om te gaan dineren bij een bevriende kolonel die een huwbare zoon, Toby, heeft. Toby is een goede partij volgens hem, maar Ardita wil de man uit Palm Beach en niemand anders dus ze gaat niet mee. Maar als haar oom vertrokken is, wordt het schip gekaapt door Curtis Carlyle and his Six Black Buddies. Curtis heeft een overval gepleegd en vlucht met het schip én Ardita naar veiliger oorden. De beeldschone Ardita, die alles al gezien en gedaan heeft, geniet, ze houdt wel van mannen met lef want zij is zelf ook voor niets en niemand bang. Het vrolijke, aparte verhaal heeft een heel verrassend eind...
Het titelverhaal De rijke jongen is schitterend. Het is het verhaal over Anson, een man die alles mee heeft en weet met welke vrouw, Paula, hij verder wil maar toch niet gelukkig wordt. Hij vertrouwt er namelijk teveel op dat Paula wel weet dat zij het voor hem is, Paula is zijn soulmate, zij kunnen uren discussiëren over alles wat maar in hun hoofd opkwam. Nadat ze elkaar een tijdje niet gezien hebben, werd het gesprek gewoon voortgezet.
Het was een soort hypnose, die vaak werd onderbroken en dan plaatsmaakte voor die slappe humor die we lol noemen; als ze alleen waren dan begon de dialoog opnieuw, plechtig, ingetogen, en zo getoonzet dat ze elkaar een gevoel van eenheid in emoties en gedachten gaven. [...]
Ze besluiten te trouwen maar Anson wacht te lang voordat hij officieel bij haar ouders om haar hand vraagt. Dat wordt steeds uitgesteld. Hun verloving mag nog niet bekend gemaakt worden. Kortom, Anson laat zijn kans glippen, laat het moment van daden stellen voorbij gaan. Ondanks hun liefde kiest Paula voor zichzelf en Anson weet dat hij nooit meer zoveel voor iemand zal voelen. Anson wordt een vriend van velen. Overal wordt hij gevraagd te getuigen bij hun huwelijk. Hij is de aimabele man, de eeuwige knappe, rijke, vrijgezel. Een graag geziene gast in de herenclubs. Hij drinkt veel maar stopt een jaar als de verzekeringsmaatschappij weigert hem een polis te geven. Zijn carrière verloopt voorspoedig, maar altijd is er die melancholie, zijn verlangen naar Paula... Later is er nog één vrouw die hem iets doet maar niet op de manier als Paula deed.
Een prachtig filmisch verhaal in mooie taal geschreven. Het verhaal over de arme knappe bijna arrogante man die zoekt en maar niet vindt, raakt en ontroert je.
En zo zijn alle verhalen van Fitzgerald in een melancholieke, nostalgische sfeer geschreven. Levens vol smart en tragiek, verhalen die woest en zoet tegelijk zijn, dan weer sprookjesachtig en schrijnend, zoals de samensteller van dit boek in zijn nawoord zo mooi weergeeft. De mannen hebben feitelijk alles mee; ze zien er goed uit, zijn welgesteld, drinken graag hun whiskey en hebben daar ook het geld voor, hebben een uitstekende baan en zijn geliefd bij zowel mannen als vrouwen. Toch is er aldoor iets wat ontbreekt, veelal de liefde van de beeldschone onbereikbare vrouw die ze, al dan niet heimelijk, aanbidden. In een enkel geval wil een man zijn dochtertje weer terug nadat hij door de drank de zeggenschap over haar kwijt is geraakt. Ook in dit geval wordt de hunkering prachtig beschreven.
De verhalenbundel is samengesteld door Ernest van der Kwast die in een nawoord een korte biografie over Fitzgerald levert en vertelt wat hem zo aanspreekt in het werk van F. Scott Fitzgerald (1896-1940).
De roman The Great Gatsby is momenteel het meest bekende werk van Ftizgerald maar toch verdiende hij voornamelijk zijn brood met het schrijven van verhalen. Hij heeft er in totaal 179 geschreven. De meeste van zijn verhalen verschenen echter in de krant. Uiteindelijk vond Fitzgerald 46 verhalen goed genoeg om opgenomen te worden in de vier verhalenbundels die tijdens zijn leven verschenen. Later moest Fitzgerald zijn heil zoeken in Hollywood waar hij scripts schreef om zo toch nog de kost te verdienen. Ongelofelijk want de verhalen in dit boek zijn schitterend. Ze getuigen van een diep menselijk inzicht. Je zou ze aan iedereen willen aanraden. Je hoopt, om met Ernest van der Kwast te spreken, dat de lezer betoverd raakt door de schoonheid van de taal en de romantiek van zijn verhalen, en dat het verlangen zal ontbranden, het verlangen naar meer...
ISBN 9789057595448 | Paperback | 237 pagina's | Uitgeverij Podium | februari 2013
Samensteller Ernest van der Kwast. Vertaald door Jan Donkers/Jan Fastenau
© Dettie, 08 maart 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
